Het verkeer in Syrië is compleet een chaos. Ik heb nog nooit zoiets gezien maar mensen verzekeren me dat het bijv. in India nog veel en veel erger is. Ik snap niet hoe dat kan.
Het lijkt erop alsof iedereen hier dood wil. Niemand kijkt op of om als ze de weg op- of afgaan. Mijn rit Syrië in was al een soort van dodemansrit over de grens en dan naar Aleppo. Op een gegeven moment dacht ik aan de weg te zien dat we best wel hard gingen. Ik keek op het dashboard naar de snelheidsmeter, die roerloos op nul stond. Dat verklaarde.
Toeteren is hier de norm en een essentiele vorm van communicatie in het verkeer. Je moet wel want mensen kijken dus niet op als ze de weg oversteken. Toeteren is een manier om ze te vertellen dat je eraan komt. Een ander moment wanneer je altijd moet toeteren is wanneer je iemand inhaalt, want degene die je inhaalt kijkt toch niet in zijn dode hoek als hij naar rechts besluit te gaan. Blijkbaar werkt het wel want verkeersongelukken schijnen hier niet zoveel voor te komen1.
Hierom is het ook niet echt aan te raden om zelf auto te rijden in Syrië. De kans dat je brokken maakt is levensgroot als je dit verkeer niet gewend bent en hoe de afwikkeling dan is, is me niet echt duidelijk. Daarnaast schijnt een auto met chauffeur huren niet veel duurder te zijn dan een auto voor jezelf huren.
In Aleppo zag ik op een gegeven moment een jongen fietsen2 in het verkeer rond Bab al-Faraj, maar wat hij deed sloeg echt alles. Hij stond op zijn fiets met één voet op zijn zadel en zijn andere voet op de linker kant van zijn stuur. Bij het stoplicht stapte hij af en fietste rustig door. Levensgevaarlijk maar wel een bizar vette stunt waarvan ik niet had gedacht dat het mogelijk was. Binnenkort eens kijken hoe moeilijk dit is.
Na een tijdje in Syrië denk ik dat je zelf ook beïnvloed wordt door de chaos. Ik neigde soms ook om niet meer links-rechts-links te kijken bij het oversteken. Gewoon gaan en insha’allah.
Probeer dat stunten wel op een grasveldje ofzo 😉
Voor praktische stadsverkeer fietstruuken heb je een ‘fixie’ nodig – een fiets zonder freewheel. Je pedalen zitten direct aan het wiel vast, dus als je je voeten optilt gaan je pedalen keihard door. (Je moet ze dus vooral nooit optillen!).
In theorie heb je geen rem nodig (gewoon kracht in de andere richting zetten), maar de ketting kan breken (staat veel meer stress op) en je kan je voorwiel niet gebruiken, dus voor de veiligheid hebben sommige fixies een emergency front wheel brake.
De truuks die je zo onder de knie hebt met een fixie:
achteruit fietsen: Gewoon terug peddelen en je fiets gaat naar achter.
stilstaan: Doen wat eenwielers doen: rustig voor-en-achteruit fietsen zodat je op de plaats blijft en je center of gravity stabiel kan houden. Dit kan ook op een gewone fiets op een helling (dan gebruik je gravity om ‘terug’ te fietsen) dus kan je nu al oefenen, maar op een fixie doe je dan gewoon voor een stoplicht zonder moeite.
oversturen: ‘oversteer’ in een auto is met een lichte skid door de bocht gaan. Is heel makkelijk met rear-wheel-drive autos. Als je het goed doet kun je zo met iets hogere snelheid door de bocht, maar je trekt algauw door en dan spin je de berm in. Op een fixie kun je dit ook doen: eventjes je gewicht naar voren gooien zodat je achterwiel optilt (of een clip pedaal hebben en gewoon je voeten optillen en springen – maar clip pedalen niet zo handig in stadsverkeer), dan in mid-air pedalen stil, en na de landing je voeten goed stijf houden – en voila, je achterwiel blokkeert zodat je meteen in de skid vliegt. Dit is nogal gevaarlijk maar wel lachen en it looks damn good.
Parkour op de fiets: Doordat je heen en weer kan wiegelen en omdat je uberhaupt directe feedback van je traktie hebt kun je met je fiets over bankjes en hekken springen en dergelijke. Maakt het ook makkelijker om op slipperige grond te fietsen zonder je balans kwijt te raken.
In theorie zijn fixies heel goedkoop (geen (achter)rem, geen gear, veel simpelere hub) en het enige serieuze nadeel is top snelheid. Zonder gears zit daar een praktische limiet op. Echter heb ik ze nog nooit in NL zien staan. Jammer. Ik vraag me af of ik mijn sportfiets kan ombouwen door de toch al gare achterhub + wiel helemaal te vervangen met een fixed hub. Met de 2 gears op de front zou ik mogelijk zelfs nog gelimiteerde gears hebben om toch wat sneller te kunnen fietsen buiten de stad.
Wikipedia on Fixies
Over drijven als een idioot: syrië is zeker niet alleen. Bali en Thailand ook, en dat is puur uit persoonlijke ervaring. UAE viel mee, en Oman was zelfs civilized.
In thailand vooral: druk bergweggetje met veel haarspelbochten, en kilos motors die aan alle kanten rakelings om je heen vliegen: tijdens de hairspeldbocht aan de buitenkant al toeterend inhalen, en dan al remmend en sturend terug je lane in vliegen als er terug wordt getoeterd. Doodsangsten.
Ongelukken zijn alleen relatief lager. Ik neem aan dat het een combo is van een een darwinistisch proces voor de drivers, en alert driver syndrome – het concept dat er tijdens wegwerkzaamheden minder ongelukken gebeuren omdat men niet in slaap valt, zeer alert rijdt, dus niet met de radio zit te fucken en onhandige inhaalmaneuvres uitprobeert.
De jongen die ik tegenkwam die in Iran was geweest vertelde dat het de eerste dag leek alsof iedereen zo goed kon rijden omdat alles zo snel en vloeiend langs elkaar heen ging. De volgende dag zag hij zijn eerste van vele ongelukken plaatsvinden.