Hyves zit erop

Ik probeerde vandaag eens te kijken of ik voor een gegeven Hyves-gebruiker zou kunnen achterhalen wie zijn vrienden zijn. Hyves-profielen en vriendenlijsten zijn te bekijken als je niet ingelogd bent. Daar wilde ik dus een scriptje voor schrijven, en als je dan heel Hyves afgaat kun je zo de complete sociale graaf ophalen, superhandig voor analyse en toepassingen.

Dus ik de code ingedoken om te kijken hoe dat in elkaar zit maar wat ik daar zag heeft me bang gemaakt. Een Hyves-gebruikerspagina laadt meerdere JavaScript-bibliotheken —Scriptaculous en YUI zag ik al, samen met wat zelfgeschreven spul— meerdere keren en deze doen allemaal rare dingen met de pagina. Geen wonder dat het zo ontzettend traag is.
Verder heb je de nare paginerings van de vriendenlijst waarvan de aanroep niet echt te vinden is. En dan bedoel ik niet niet direct zichtbaar, maar echt niet te vinden. In ieder geval als je met een kijkje onder de schermen met Firebug er niet achter komt, dan zit het goed verstopt.

Het is een beetje de vraag of dit expres is gedaan of dat het uit willekeur zo gegroeid is. Ik denk een beetje van allebei. Ik heb vaker dit soort gegroeide HTML-bouwsels gezien en die dingen groeien en groeien maar uit noodzaak en op een gegeven moment valt het niet meer te onderhouden of nieuwe functionaliteit aan toe te voegen.

Als ik binnenkort wat meer tijd heb, zal ik kijken of ik er meer werk in kan steken. Hulp is welkom. Volgens mij is er een Python framework wat een complete browser simuleert om dit soort sites makkelijk te kunnen crawlen.

Ondertussen in ander nieuws: Facebook groeit als kool.

Muziekverveling

Ik heb nu mijn shuffle en mijn Sennheiser en dat zijn onder de dingen die ik altijd bij me heb. Geen stilte aan mijn kop.

The items we carry

Alleen dag in dag uit hetzelfde luisteren gaat vervelen. Juli, KT Tunstall, Wir sind Helden, Death Cab for Cutie, Calexico, Radiohead, Kanye West, The Fray; ze zijn allemaal erg tof, maar nu even genoeg gehoord. Ik probeer allemaal nieuwe CDs uit, maar indiepop, postrock, R&B, electronic funk, singer songwriters; whatever, er zitten erg weinig blijvertjes tussen.

Het is donker buiten en misschien is een ander repertoir wat meer gepast. Ik ga het de komende tijd proberen met (soms) eeuwenlange blijvertjes op mijn shuffle: Bach, Mozart, Verdi, Puccini en Shostakovich. Zolang het maar niet stil is.

Laminaat leggen

Lamineren is gek genoeg niet het werkwoord voor laminaat leggen. Vandaag wat uurtjes besteed aan het en het schiet aardig op. De eindjes zijn klote maar daar tussenin gaat het heel vlot.

Plank erin leggen, aanschuiven, tikken, klaar, volgende.

Floor

Morgen de rest en af. Dan nog wat plastic op de grond in de keuken en de randjes afwerken en ik kan erin. Vanavond ben ik al begonnen met verhuisdozen te vullen met boeken. Ik heb veel boeken.

Update: Het laminaat is af en het is geweldig! En het is heerlijk glad, fijn capoeira op spelen en rondglijden.

Floor

De skeptische wereldverbeteraar

Volgens mij zitten er aardig wat TED-kijkers onder mijn lezers hier. In de zoektocht om alle presentaties gezien te hebben, raad ik aan om de presentatie van Bjorn Lomborg naar voren te schuiven in de rij van te kjiken afleveringen.

Lomborg is bekend van de controverse die hij ontketende met zijn boek The Skeptical Environmentalist. In dat boek gebruikte hij statistische analyse om vrijwel alle standpunten die door de milieubeweging worden aangedragen onderuit te halen. En toen werden zijn analyses weer onderuit gehaald, maar dat is weer een ander verhaal.

Op TED praat hij daar expres niet over. Hij heeft het over een ander project van hem: the Copenhagen Consensus. Dit is een initiatief om de problemen van de wereld en hun mogelijke oplossingen op een rijtje te zetten en de kosten/baten van de scenario’s af te gaan.

Hij en vele economen en andere mensen die hebben meegeholpen om de consensus vast te stellen komen erop uit dat de klimaatcrisis één van de problemen is die het minste waard is om aan te pakken. Dit omdat de kosten gigantisch zijn en de baten erg ver in de toekomst liggen en erg klein zijn. Zie de presentatie voor overtuigende argumenten.
Hij zegt niet dat het geen probleem is. Hij zegt ook niet dat het een onbelangrijk probleem is. Hij zegt alleen maar dat gegeven een beperkte hoeveelheid geld, we meer kwaliteit van leven kunnen verbeteren door ons op andere problemen te richten.

De problemen die we wel zouden moeten aanpakken zijn:

4. Malaria
3. Handelsbarrières wegnemen
2. Ondervoeding (gebrek aan sporelementen)
1. AIDS

Deze problemen hebben dramatische effecten op dit moment in de 3e wereld en zijn niet zo moeilijk of duur om te verhelpen (in ieder geval niet zo duur of moeilijk als de andere problemen op de lijst).

AIDS is het grootste probleem op dit moment en het is redelijk makkelijk te voorkomen. Als je dat aanneemt is de paus dus de slechtste mens op aarde, omdat hij nalaat met twee simpele woorden de verspreiding van AIDS te stoppen.

Een corrupt Brein zorgt voor stilstand

De stichting Brein is een club van advocaten, lobbyisten en accountants in dienst van de auteursrechten-industrieën. Ze hebben aardig wat geld te besteden, maar al het geld in de wereld kan niet op tegen een culturele trend die het einde betekent van oude businessmodellen. De stichting en hun bazen zullen verdwijnen, het is alleen de vraag hoe lang ze een corrupte overheid kunnen misbruiken om hun doelen te dienen en het onvermijdelijke uit te stellen.

Vandaag in het nieuws dat Brein het voor elkaar heeft gekregen om Oink uit de lucht te halen. Ik heb Oink nooit gebruikt en dat spijt me, want van wat ik hier en daar hoor was het een erg goede dienst.
Dit artikel (“Defending the Pig”) legt uit waarom Oink bijzonder was en dat het bijzonder goed werkte. Een site zonder echt winstoogmerk waar ontzettend veel muziek beschikbaar is in een betere kwaliteit en met betere metadata dan bij commerciele aanbieders, klinkt wel handig. Sociale controle en kennis en middelen van grote aantallen mensen en innovatie bereiken dus meer dan de platenmaatschappijen kunnen of willen.

Ik ken een vergelijkbare site voor video-torrents waarvan ik de naam hier niet zal noemen. Maar twee keer klikken en 10 minuten later heb je binnen wat je wilt.

De code en de database van Oink zullen vast wel ergens gebackupt zijn. Het is wachten tot The Pirate Bay Oink gaat hosten en het is wachten tot we een piratenpartij in Nederland krijgen die korte metten maakt met deze stilstand.

Microblogging als manier van communicatie

Vandaag op Frankwatching een artikel gepubliceerd waar ik al een tijdje aan aan het werk was: Microblogging als communicatiemedium

Hier nog even de tekst integraal voor mijn eigen archief. Maar lezen en reageren doe je bij Frank.

Bijna iedereen heeft ondertussen wel van Twitter gehoord. Onlangs is Jaiku, een tegenhanger van Twitter, overgenomen door Google. De manie, de verslaving en de behoefte van mensen om te uiten wat ze aan het doen zijn, zijn uitingen van het fenomeen microblogging waar mobiel en presence bij elkaar komen.

Robert Scoble en anderen noemen het een vervanger van e-mail maar dat lijkt me wat overgehyped. Ondertussen is wel duidelijk dat microblogging op verschillende plaatsen terugkomt en zijn invloed heeft in andere diensten. Het is een blijvertje, maar wat moeten we er dan mee?

Microbloggen is het overbrengen van een kleine boodschap via SMS, web, IM, mobiele clienten of desktop tools en widgets. Dit is redelijk divers, hieronder een blik op Twitter en Jaiku en hun invloed op het (mobiele) web.

Twitter

Twitter is een beetje de eerste echt grote microblogging site en op dit moment ook de dominante. Anderhalf jaar geleden in Amerika begonnen als spinoff van Odeo, leek het een leuk klein dienstje. Destijds had ik moeite om vrienden hier in Nederland eraan te krijgen. In de tussentijd is Twitter uitgegroeid tot een van de meestgenoemde sites op het internet.

Het concept is erg simpel: Je tikt een boodschap op de website of verstuurt het door middel van SMS of plaatst het via de API. Deze boodschap is een kleine status update oftewel een “microblog” en deze wordt geplaatst op het internet, doorgestuurd via SMS of IM aan mensen die je volgen en is opvraagbaar voor andere programma’s via een API.

Op een gegeven moment explodeerde in Amerika de populariteit van Twitter en de site lag er om de haverklap uit. Het feit dat Twitter plat lag, was een running gag, maar de problemen met Ruby en de schaalbaarheid ervan lijken opgelost te zijn.

Foto door Pieter Baert

Pas is Biz Stone op de eDay geweest om te spreken over Twitter en hun succes (zie verslag op Marketingfacts). Het is leuk om de dingen uit de mond van de maker te horen, maar veel nieuws wist hij niet te melden. De toepassingen en de creatieve uitingsvormen die bovenop Twitter gebouwd worden zijn uit zijn handen gegroeid. Twitter is de enabler voor ontzettend veel andere diensten.

Het is onduidelijk waar Twitter zijn geld aan verdient. De kosten van servers en (SMS) bandbreedte moeten ergens door betaald worden. Twitter heeft pas een financieringsronde van $5M gekregen.

Over Twitter is hier en op andere plaatsen al heel veel geschreven. Ik ben zelf nooit een actief gebruiker van Twitter geweest en vindt dat er interessantere trends zijn in dit domein. Hier ga ik het dan ook over hebben, beginnende met Jaiku.

Jaiku

Jaiku is ook een microblogging dienst, maar het is tegelijkertijd veel meer dan dat. Het lijkt er bijna op alsof microblogging een lokkertje is om te laten zien dat er nog veel meer mogelijk is.

Naast het instellen van berichtjes is het mogelijk om andere stukjes van je online leven bijeen te brengen op je Jaiku pagina. Dus invoer van Twitter, Last.FM, Plazes, Dopplr, Flickr, je weblogs en andere RSS feeds wordt door je normale berichten heen geweven om een completer beeld van jou te krijgen.
Verder is het mogelijk om op de berichten en alle andere stukken content commentaar toe te voegen, wat zorgt voor een veel rijkere interactie dan de losse berichten stroom met reacties van Twitter. Ook heeft Jaiku de mogelijkheid om kanalen te openen die vooralsnog niet veel gebruikt wordt maar het beste te vergelijken is met een soort mobiel online IRC.

Jaiku Mobile App

Verder is één van de bijzonderste features van Jaiku de mobiele client die draait op S60 GSM’s van Nokia. Deze client vervangt het normale adresboek en laat voor je vrienden die ook Jaiku gebruiken tegelijkertijd zien wat hun laatste update is, hun huidige status en locatie en hun volgende afspraak. De keuze voor het Nokia-platform beperkt de markt voor deze functionaliteit, maar dit soort geavanceerde toepassingen zijn een voorproefje van wat we kunnen verwachten zodra ontwikkelen op mobiel makkelijk on open wordt.

Deze week is Jaiku door Google gekocht voor een niet nader te noemen bedrag. Het team van Jaiku verhuist naar San Francisco om daar verder te werken aan Jaiku en de integratie met de diensten van Google. Of Jaiku nu een bijdrage gaat leveren aan de sociale netwerken explosie die Google heeft aangekondigd, of dat de Jaiku mobiele client een integraal onderdeel gaat vormen van de aangekondigde GPhone, het belooft veel voor de toekomst.

Mobiele presence is meer dan microblogging

Wat maakt microblogging sites nu zo boeiend? Jyri Engeström (Jaiku pagina) een van de oprichters van Jaiku heeft al vaak gesproken over de noodzaak van een dienst als Jaiku en van de daadwerkelijke voordelen die microblogging biedt boven andere vormen van communicatie. In zijn presentatie op Reboot8 vorig jaar getiteld “Blind Men’s Baseball” zette hij de problemen waar we allemaal mee te maken hebben uiteen. We bellen mensen meestal op met vragen als ‘Waar ben je?’, ‘Wat doe je?’ en ‘Waar ga je heen?’. Dit zijn precies de vragen waar de mobiele client van Jaiku in een oogopslag een antwoord op geeft. Jaiku biedt dus ‘social peripheral vision’ waarmee je beter op de hoogte blijft van wat je vrienden aan het doen zijn ongeacht waar ze zich bevinden.

Jyri EngeströmFoto door Alper Çuğun

Pas op Reboot9 en op verschillende andere plaatsen hield hij een presentatie over wat microbloggen nu echt voor voordelen biedt boven het oude bloggen. Dit zijn onder andere gemak, onmiddelijkheid en context. Het is gemakkelijker om een microblog te schrijven dan om een blog artikel (zoals dit). Het is een enkel tekstveld en er hoeft niet eens een ontvanger aangemerkt te worden, hierdoor zijn er minder bewuste handelingen nodig om te microbloggen.

Dat is microbloggen als uitingsvorm, maar Jaiku kan ook al een toegevoegde waarde bieden zonder dat de genoemde persoon ooit een bericht tikt. Doordat veel informatie automatisch door de client wordt doorgegeven, kun je zien dat iemand ‘er is’. Engeström gaf als voorbeeld zijn eigen vader bij wie hij de client had geïnstalleerd, die nooit een update plaatste maar door zijn mobiele presence toch wel in het oog en dus in het hart bleef.

De onmiddelijkheid en het gemak van microblogging met hun interruptieve aard dragen bij aan de snelheid van onze communicatie en interactie. Als je op een paar manier op de hoogte wordt gehouden van Tweets en Jaikus word je continu gestoord (letterlijk en figuurlijk). Deze storingen kunnen je concentratie compleet onderuit halen maar de informatie en verbindingen met anderen kunnen ook leiden tot waarde en kansen die je anders niet had gehad.
Stowe Boyd en James Governor zien het positieve ervan in: “If Markets are conversations, then Twitter is money” terwijl Kathy Sierra het standpunt van de cultuurpessimiste inneemt: “Is Twitter TOO good?”

Concurrentie?

Internationaal zijn er door het succes van Twitter een heleboel applicaties ontstaan die ofwel een directe kopie zijn ofwel microblogging integreren in het geheel (lijst). Pownce is een bestandendeel en berichtenapplicatie van Kevin “Digg!” Rose en Leah Culver. Plazes heeft een relaunch gedaan van de dienst waar ze aan hun ‘rich geo-presence’ functionaliteit, de mogelijkheid hebben toegevoegd om activiteiten te koppelen aan locaties: Ik ben ergens en ik doe iets. En Loic LeMeur heeft pas Seesmic gelanceerd, een video-microblogging site.

Al deze diensten maken het er niet gemakkelijker op voor gebruikers om berichten te plaatsen en bij te houden wie waar iets heeft geschreven. Microblogging zou het juist makkelijker moeten maken om op de hoogte blijven. De APIs die deze sites aanbieden maken het gelukkig mogelijk om verschillende sites weer uit te lezen en met een druk op de knop naar meerdere sites tegelijkertijd te posten. Twitku is een voorbeeld van de combinatie van Twitter en Jaiku en

In Nederland zijn er ook wat directe kopieën maar deze lijden een schrijnend bestaan. KWID, Numpa en Zezz (speelprojectje van mezelf) zijn een paar voorbeelden. Sommige sites zijn wel bereid om via een SMS-nummer microblogs te ontvangen en te plaatsen (evt. tegen betaling) maar het uitsturen van updates over SMS is niet betaalbaar aan te bieden in Nederland vanwege de redelijk gesloten telecommarkt.
Op eDay E Factor werd een whitelabel microblogging platform gepresenteerd onder de naam Brandlog maar de presentatie (slides, video) was niet overtuigend en de cijfers die genoemd werden lieten zien dat een dergelijk concept grote moeite zal hebben om winstgevend te worden.

Het is voor grote mediapartijen ook niet verstandig om alles per se zelf te willen doen. Twitter en Jaiku bieden met hun APIs en rijke ecosystemen genoeg ruimte voor andere toepassingen en weinig aanleiding om het buiten die dienst te zoeken. Het multi-channel reportage project van Ben Hammersley voor de BBC “Turkish Journey”, bewijst dat je door best breed oplossingen (Twitter, YouTube etc.) te combineren, tot mooie synergie kunt komen.

Toekomst

Het samenbrengen van je online aanwezigheid op één plek wordt een belangrijk thema in de sociale netwerken van de toekomst. Google en Yahoo! hebben dit al ingezien en zijn bezig met de eerste prototypen van de volgende generatie sociale netwerken. Yahoo! Mash is nu bijvoorbeeld in gesloten bèta en Google heeft aangekondigd om op 5 november een groot deel van hun diensten en sociale connecties vrij te geven.

Het internet blijft veranderen, en media zijn nu sneller dan ooit. Er ontstaan eigenlijk alleen maar meer vragen. Wat zal de toekomst brengen en zijn er harde grenzen aan hoe snel we kunnen communiceren, hoeveel informatie we tot ons kunnen nemen en met hoeveel mensen we in verbinding kunnen staan?

Alper Çugun —hoofdredacteur van Four Starters— denkt na over webapplicaties, maakt ze en waakt over hun relevantie en bruikbaarheid onder andere bij Tipit.to.

AD Koffietest: dieper in op Delft

Via Oliver de AD-koffietest binnengekregen en daarin staat wat elke koffieliefhebber al weet: in Nederland wordt je schandelijk behandeld als koffiedrinker.

Crappy Cappuccino

Geen van mijn favorieten bij de test en maar één plek in Delft geprobeerd, de Sjees, wat op zich al een slechte en gesjeesde plek is om te eten. Niet gek dat de koffie er ook slecht is. Hier even een completer overzicht voor Delft:

Uit de Kunst – Leuke tent met papegaaien en lekkere taart. Hun interpretatie van een cappuccino is helaas bedroevend en een smet op een voor de rest fijne plek.

Lunchcafé Vrij – Pasteis de Nata en andere lekkere dingen van over de wereld. Ze zetten hier goede espresso.

Kobus Kuch – Café dat pretendeert goede koffie en appeltaart te hebben, maar geen van beide is het geval. Teert vooral op een restant van goede sfeer en de aanloop op de hoek van de Beestenmarkt.

Benjamin’s Bagels – Ontzettend lekere bagels en andere ontbijtopties. De cappuccino is alleen niet te drinken en is jammer ten op zichte van de kwaliteit van de rest.

IJssalon Van Bokhoven – Lekker ijs en mocht je het bestellen ook erg goede espresso en koffie interpretaties; italiaans sterk.

Café de Wijnhaven – Niet het leukste café van Delft, wél het leukste terras. Consistent goede espresso en cappuccino en ‘s ochtends uitgestorven dus zeker een goede optie.

Kleywegs Stad-Koffiehuis – Goede locatie en mooie tent. De broodjes en pannekoeken en taarten hier zijn ontzettend lekker. Koffie specialiteiten gaan ook goed, maar pure koffie willen ze hier nog weleens verneuken.

Bouwkunde Koffiebar (Sodexho) – Hip aangekleed, inhoudelijk dramatisch. Zie post.

Café onder de Aula (Sodexho) – Fijne plek om te zitten werken op de TU. Aardige bar waar altijd de muffins e.d. op zijn en buitengewoon ongeïnteresseerd personeel wat je een bakje pleur voorzet als espresso.

Coffee Company – De hoop van Delft, nu in aanbouw op de Markt en zou mits goede koffie en WiFi mijn vaste ochtendstek kunnen worden.

Schilderen in kleur

Na al het grondwerk, vandaag me maar aan wat kleur gewaagd. Kleuren kiezen is lastig en dan met de laptop naar de GAMMA om de juiste tint te laten mengen zorgt toch wel voor verrassingen. Ik had uit Kuler het kleurpalet Firenze gekozen. Bij de Gamma heten die kleuren poetisch genoeg: Kans en Verandering.

Dit lijkt er wel op al had ik het idee dat het groen minder blauw en meer groen had moeten zijn. Ik ben toch blij met het uiteindelijke resultaat. Een mooie volle kleur en ik werd danig depressief van al dat wit overal. Nu nog één muur oranje schilderen en het wit bijwerken en de muren zijn af!