Ik ga donderdagmiddag verhuizen heb ik besloten. Er is al hulp, maar meer is welkom. Voor bier en versnaperingen wordt gezorgd.
En de volgende dag rijden we naar Berlijn!
Ik ga donderdagmiddag verhuizen heb ik besloten. Er is al hulp, maar meer is welkom. Voor bier en versnaperingen wordt gezorgd.
En de volgende dag rijden we naar Berlijn!
Ik probeerde vandaag eens te kijken of ik voor een gegeven Hyves-gebruiker zou kunnen achterhalen wie zijn vrienden zijn. Hyves-profielen en vriendenlijsten zijn te bekijken als je niet ingelogd bent. Daar wilde ik dus een scriptje voor schrijven, en als je dan heel Hyves afgaat kun je zo de complete sociale graaf ophalen1, superhandig voor analyse en toepassingen2.
Dus ik de code ingedoken om te kijken hoe dat in elkaar zit maar wat ik daar zag heeft me bang gemaakt. Een Hyves-gebruikerspagina laadt meerdere JavaScript-bibliotheken —Scriptaculous en YUI zag ik al, samen met wat zelfgeschreven spul— meerdere keren en deze doen allemaal rare dingen met de pagina. Geen wonder dat het zo ontzettend traag is.
Verder heb je de nare paginerings van de vriendenlijst waarvan de aanroep niet echt te vinden is. En dan bedoel ik niet niet direct zichtbaar, maar echt niet te vinden. In ieder geval als je met een kijkje onder de schermen met Firebug er niet achter komt, dan zit het goed verstopt.
Het is een beetje de vraag of dit expres is gedaan3 of dat het uit willekeur zo gegroeid is. Ik denk een beetje van allebei. Ik heb vaker dit soort gegroeide HTML-bouwsels gezien en die dingen groeien en groeien maar uit noodzaak en op een gegeven moment valt het niet meer te onderhouden of nieuwe functionaliteit aan toe te voegen.
Als ik binnenkort wat meer tijd heb, zal ik kijken of ik er meer werk in kan steken. Hulp is welkom. Volgens mij is er een Python4 framework wat een complete browser simuleert om dit soort sites makkelijk te kunnen crawlen.
Ondertussen in ander nieuws: Facebook groeit als kool.
Ik heb nu mijn shuffle en mijn Sennheiser en dat zijn onder de dingen die ik altijd bij me heb. Geen stilte aan mijn kop.
Alleen dag in dag uit hetzelfde luisteren gaat vervelen. Juli, KT Tunstall, Wir sind Helden, Death Cab for Cutie, Calexico, Radiohead, Kanye West, The Fray; ze zijn allemaal erg tof, maar nu even genoeg gehoord. Ik probeer allemaal nieuwe CDs uit, maar indiepop, postrock, R&B, electronic funk, singer songwriters; whatever, er zitten erg weinig blijvertjes tussen.
Het is donker buiten en misschien is een ander repertoir wat meer gepast. Ik ga het de komende tijd proberen met (soms) eeuwenlange blijvertjes op mijn shuffle: Bach, Mozart, Verdi, Puccini1 en Shostakovich. Zolang het maar niet stil is.
Lamineren is gek genoeg niet het werkwoord voor laminaat leggen. Vandaag wat uurtjes besteed aan het en het schiet aardig op. De eindjes zijn klote1 maar daar tussenin gaat het heel vlot.
Plank erin leggen, aanschuiven, tikken, klaar, volgende.
Morgen de rest en af. Dan nog wat plastic op de grond in de keuken en de randjes afwerken en ik kan erin. Vanavond ben ik al begonnen met verhuisdozen2 te vullen met boeken. Ik heb veel boeken.
Update: Het laminaat is af en het is geweldig! En het is heerlijk glad, fijn capoeira op spelen3 en rondglijden.
Volgens mij zitten er aardig wat TED-kijkers onder mijn lezers hier. In de zoektocht om alle presentaties gezien te hebben, raad ik aan om de presentatie van Bjorn Lomborg naar voren te schuiven in de rij van te kjiken afleveringen.
Lomborg is bekend van de controverse die hij ontketende met zijn boek The Skeptical Environmentalist1. In dat boek gebruikte hij statistische analyse om vrijwel alle standpunten die door de milieubeweging worden aangedragen onderuit te halen. En toen werden zijn analyses weer onderuit gehaald, maar dat is weer een ander verhaal.
Op TED praat hij daar expres niet over. Hij heeft het over een ander project van hem: the Copenhagen Consensus. Dit is een initiatief om de problemen van de wereld en hun mogelijke oplossingen op een rijtje te zetten en de kosten/baten van de scenario’s af te gaan.
Hij en vele economen en andere mensen die hebben meegeholpen om de consensus vast te stellen komen erop uit dat de klimaatcrisis één van de problemen is die het minste waard is om aan te pakken. Dit omdat de kosten gigantisch zijn en de baten erg ver in de toekomst liggen en erg klein zijn. Zie de presentatie voor overtuigende argumenten.
Hij zegt niet dat het geen probleem is. Hij zegt ook niet dat het een onbelangrijk probleem is. Hij zegt alleen maar dat gegeven een beperkte hoeveelheid geld, we meer kwaliteit van leven kunnen verbeteren door ons op andere problemen te richten.
De problemen die we wel zouden moeten aanpakken zijn2:
4. Malaria
3. Handelsbarrières wegnemen
2. Ondervoeding (gebrek aan sporelementen)
1. AIDS
Deze problemen hebben dramatische effecten op dit moment in de 3e wereld en zijn niet zo moeilijk of duur om te verhelpen (in ieder geval niet zo duur of moeilijk als de andere problemen op de lijst).
AIDS is het grootste probleem op dit moment en het is redelijk makkelijk te voorkomen. Als je dat aanneemt is de paus dus de slechtste mens op aarde, omdat hij nalaat met twee simpele woorden3 de verspreiding van AIDS te stoppen.
De stichting Brein is een club van advocaten, lobbyisten en accountants in dienst van de auteursrechten-industrieën. Ze hebben aardig wat geld te besteden, maar al het geld in de wereld kan niet op tegen een culturele trend die het einde betekent van oude businessmodellen. De stichting en hun bazen zullen verdwijnen, het is alleen de vraag hoe lang ze een corrupte1 overheid kunnen misbruiken om hun doelen te dienen en het onvermijdelijke uit te stellen.
Vandaag in het nieuws dat Brein het voor elkaar heeft gekregen om Oink uit de lucht te halen. Ik heb Oink nooit gebruikt en dat spijt me, want van wat ik hier en daar hoor was het een erg goede dienst.
Dit artikel (“Defending the Pig”) legt uit waarom Oink bijzonder was en dat het bijzonder goed werkte. Een site zonder echt winstoogmerk waar ontzettend veel muziek beschikbaar is in een betere kwaliteit en met betere metadata dan bij commerciele aanbieders, klinkt wel handig. Sociale controle en kennis en middelen van grote aantallen mensen en innovatie bereiken dus meer dan de platenmaatschappijen kunnen of willen.
Ik ken een vergelijkbare site voor video-torrents waarvan ik de naam hier niet zal noemen. Maar twee keer klikken en 10 minuten later heb je binnen wat je wilt.
De code en de database van Oink zullen vast wel ergens gebackupt zijn. Het is wachten tot The Pirate Bay Oink gaat hosten en het is wachten tot we een piratenpartij in Nederland krijgen die korte metten maakt met deze stilstand.
Vandaag op Frankwatching een artikel gepubliceerd waar ik al een tijdje aan aan het werk was: Microblogging als communicatiemedium
Hier nog even de tekst integraal voor mijn eigen archief. Maar lezen en reageren doe je bij Frank.
Bijna iedereen heeft ondertussen wel van Twitter gehoord. Onlangs is Jaiku, een tegenhanger van Twitter, overgenomen door Google. De manie, de verslaving en de behoefte van mensen om te uiten wat ze aan het doen zijn, zijn uitingen van het fenomeen microblogging waar mobiel en presence bij elkaar komen.
Robert Scoble en anderen noemen het een vervanger van e-mail maar dat lijkt me wat overgehyped. Ondertussen is wel duidelijk dat microblogging op verschillende plaatsen terugkomt en zijn invloed heeft in andere diensten. Het is een blijvertje, maar wat moeten we er dan mee?
Microbloggen is het overbrengen van een kleine boodschap via SMS, web, IM, mobiele clienten of desktop tools en widgets. Dit is redelijk divers, hieronder een blik op Twitter en Jaiku en hun invloed op het (mobiele) web.
Twitter is een beetje de eerste echt grote microblogging site en op dit moment ook de dominante. Anderhalf jaar geleden in Amerika begonnen als spinoff van Odeo, leek het een leuk klein dienstje. Destijds had ik moeite om vrienden hier in Nederland eraan te krijgen. In de tussentijd is Twitter uitgegroeid tot een van de meestgenoemde sites op het internet.
Het concept is erg simpel: Je tikt een boodschap op de website of verstuurt het door middel van SMS of plaatst het via de API. Deze boodschap is een kleine status update oftewel een “microblog”en deze wordt geplaatst op het internet, doorgestuurd via SMS of IM aan mensen die je volgen en is opvraagbaar voor andere programma’s via een API.
Op een gegeven moment explodeerde in Amerika de populariteit van Twitter en de site lag er om de haverklap uit. Het feit dat Twitter plat lag, was een running gag, maar de problemen met Ruby en de schaalbaarheid ervan lijken opgelost te zijn.
Foto door Pieter Baert
Pas is Biz Stone op de eDay geweest om te spreken over Twitter en hun succes (zie verslag op Marketingfacts). Het is leuk om de dingen uit de mond van de maker te horen, maar veel nieuws wist hij niet te melden. De toepassingen en de creatieve uitingsvormen die bovenop Twitter gebouwd worden zijn uit zijn handen gegroeid. Twitter is de enabler voor ontzettend veel andere diensten.
Het is onduidelijk waar Twitter zijn geld aan verdient. De kosten van servers en (SMS) bandbreedte moeten ergens door betaald worden. Twitter heeft pas een financieringsronde van $5M gekregen.
Over Twitter is hier en op andere plaatsen al heel veel geschreven. Ik ben zelf nooit een actief gebruiker van Twitter geweest en vindt dat er interessantere trends zijn in dit domein. Hier ga ik het dan ook over hebben, beginnende met Jaiku.
Jaiku
Jaiku is ook een microblogging dienst, maar het is tegelijkertijd veel meer dan dat. Het lijkt er bijna op alsof microblogging een lokkertje is om te laten zien dat er nog veel meer mogelijk is.
Naast het instellen van berichtjes is het mogelijk om andere stukjes van je online leven bijeen te brengen op je Jaiku pagina. Dus invoer van Twitter, Last.FM, Plazes, Dopplr, Flickr, je weblogs en andere RSS feeds wordt door je normale berichten heen geweven om een completer beeld van jou te krijgen.
Verder is het mogelijk om op de berichten en alle andere stukken content commentaar toe te voegen, wat zorgt voor een veel rijkere interactie dan de losse berichten stroom met reacties van Twitter. Ook heeft Jaiku de mogelijkheid om kanalen te openen die vooralsnog niet veel gebruikt wordt maar het beste te vergelijken is met een soort mobiel online IRC.Verder is één van de bijzonderste features van Jaiku de mobiele client die draait op S60 GSM’s van Nokia. Deze client vervangt het normale adresboek en laat voor je vrienden die ook Jaiku gebruiken tegelijkertijd zien wat hun laatste update is, hun huidige status en locatie en hun volgende afspraak. De keuze voor het Nokia-platform beperkt de markt voor deze functionaliteit, maar dit soort geavanceerde toepassingen zijn een voorproefje van wat we kunnen verwachten zodra ontwikkelen op mobiel makkelijk on open wordt.
Deze week is Jaiku door Google gekocht voor een niet nader te noemen bedrag. Het team van Jaiku verhuist naar San Francisco om daar verder te werken aan Jaiku en de integratie met de diensten van Google. Of Jaiku nu een bijdrage gaat leveren aan de sociale netwerken explosie die Google heeft aangekondigd, of dat de Jaiku mobiele client een integraal onderdeel gaat vormen van de aangekondigde GPhone, het belooft veel voor de toekomst.
Mobiele presence is meer dan microblogging
Wat maakt microblogging sites nu zo boeiend? Jyri Engeström (Jaiku pagina) een van de oprichters van Jaiku heeft al vaak gesproken over de noodzaak van een dienst als Jaiku en van de daadwerkelijke voordelen die microblogging biedt boven andere vormen van communicatie. In zijn presentatie op Reboot8 vorig jaar getiteld “Blind Men’s Baseball” zette hij de problemen waar we allemaal mee te maken hebben uiteen. We bellen mensen meestal op met vragen als ‘Waar ben je?’, ‘Wat doe je?’ en ‘Waar ga je heen?’. Dit zijn precies de vragen waar de mobiele client van Jaiku in een oogopslag een antwoord op geeft. Jaiku biedt dus ‘social peripheral vision’ waarmee je beter op de hoogte blijft van wat je vrienden aan het doen zijn ongeacht waar ze zich bevinden.
Foto door Alper Çuğun
Pas op Reboot9 en op verschillende andere plaatsen hield hij een presentatie over wat microbloggen nu echt voor voordelen biedt boven het oude bloggen. Dit zijn onder andere gemak, onmiddelijkheid en context. Het is gemakkelijker om een microblog te schrijven dan om een blog artikel (zoals dit). Het is een enkel tekstveld en er hoeft niet eens een ontvanger aangemerkt te worden, hierdoor zijn er minder bewuste handelingen nodig om te microbloggen.
Dat is microbloggen als uitingsvorm, maar Jaiku kan ook al een toegevoegde waarde bieden zonder dat de genoemde persoon ooit een bericht tikt. Doordat veel informatie automatisch door de client wordt doorgegeven, kun je zien dat iemand ‘er is’. Engeström gaf als voorbeeld zijn eigen vader bij wie hij de client had geïnstalleerd, die nooit een update plaatste maar door zijn mobiele presence toch wel in het oog en dus in het hart bleef.
De onmiddelijkheid en het gemak van microblogging met hun interruptieve aard dragen bij aan de snelheid van onze communicatie en interactie. Als je op een paar manier op de hoogte wordt gehouden van Tweets en Jaikus word je continu gestoord (letterlijk en figuurlijk). Deze storingen kunnen je concentratie compleet onderuit halen maar de informatie en verbindingen met anderen kunnen ook leiden tot waarde en kansen die je anders niet had gehad.
Stowe Boyd en James Governor zien het positieve ervan in: “If Markets are conversations, then Twitter is money” terwijl Kathy Sierra het standpunt van de cultuurpessimiste inneemt: “Is Twitter TOO good?”Concurrentie?
Internationaal zijn er door het succes van Twitter een heleboel applicaties ontstaan die ofwel een directe kopie zijn ofwel microblogging integreren in het geheel (lijst). Pownce is een bestandendeel en berichtenapplicatie van Kevin “Digg!”Rose en Leah Culver. Plazes heeft een relaunch gedaan van de dienst waar ze aan hun ‘rich geo-presence’ functionaliteit, de mogelijkheid hebben toegevoegd om activiteiten te koppelen aan locaties: Ik ben ergens en ik doe iets. En Loic LeMeur heeft pas Seesmic gelanceerd, een video-microblogging site.
Al deze diensten maken het er niet gemakkelijker op voor gebruikers om berichten te plaatsen en bij te houden wie waar iets heeft geschreven. Microblogging zou het juist makkelijker moeten maken om op de hoogte blijven. De APIs die deze sites aanbieden maken het gelukkig mogelijk om verschillende sites weer uit te lezen en met een druk op de knop naar meerdere sites tegelijkertijd te posten. Twitku is een voorbeeld van de combinatie van Twitter en Jaiku en
In Nederland zijn er ook wat directe kopieën maar deze lijden een schrijnend bestaan. KWID, Numpa en Zezz (speelprojectje van mezelf) zijn een paar voorbeelden. Sommige sites zijn wel bereid om via een SMS-nummer microblogs te ontvangen en te plaatsen (evt. tegen betaling) maar het uitsturen van updates over SMS is niet betaalbaar aan te bieden in Nederland vanwege de redelijk gesloten telecommarkt.
Op eDay E Factor werd een whitelabel microblogging platform gepresenteerd onder de naam Brandlog maar de presentatie (slides, video) was niet overtuigend en de cijfers die genoemd werden lieten zien dat een dergelijk concept grote moeite zal hebben om winstgevend te worden.Het is voor grote mediapartijen ook niet verstandig om alles per se zelf te willen doen. Twitter en Jaiku bieden met hun APIs en rijke ecosystemen genoeg ruimte voor andere toepassingen en weinig aanleiding om het buiten die dienst te zoeken. Het multi-channel reportage project van Ben Hammersley voor de BBC “Turkish Journey”, bewijst dat je door best breed oplossingen (Twitter, YouTube etc.) te combineren, tot mooie synergie kunt komen.
Toekomst
Het samenbrengen van je online aanwezigheid op één plek wordt een belangrijk thema in de sociale netwerken van de toekomst. Google en Yahoo! hebben dit al ingezien en zijn bezig met de eerste prototypen van de volgende generatie sociale netwerken. Yahoo! Mash is nu bijvoorbeeld in gesloten bèta en Google heeft aangekondigd om op 5 november een groot deel van hun diensten en sociale connecties vrij te geven.
Het internet blijft veranderen, en media zijn nu sneller dan ooit. Er ontstaan eigenlijk alleen maar meer vragen. Wat zal de toekomst brengen en zijn er harde grenzen aan hoe snel we kunnen communiceren, hoeveel informatie we tot ons kunnen nemen en met hoeveel mensen we in verbinding kunnen staan?
Alper Çugun —hoofdredacteur van Four Starters— denkt na over webapplicaties, maakt ze en waakt over hun relevantie en bruikbaarheid onder andere bij Tipit.to.
Via Oliver de AD-koffietest binnengekregen en daarin staat wat elke koffieliefhebber al weet: in Nederland wordt je schandelijk behandeld als koffiedrinker.
Geen van mijn favorieten bij de test en maar één plek in Delft geprobeerd, de Sjees, wat op zich al een slechte en gesjeesde plek is om te eten. Niet gek dat de koffie er ook slecht is. Hier even een completer overzicht voor Delft:
Uit de Kunst – Leuke tent met papegaaien en lekkere taart. Hun interpretatie van een cappuccino is helaas bedroevend en een smet op een voor de rest fijne plek.
Lunchcafé Vrij – Pasteis de Nata en andere lekkere dingen van over de wereld. Ze zetten hier goede espresso.
Kobus Kuch – Café dat pretendeert goede koffie en appeltaart te hebben, maar geen van beide is het geval. Teert vooral op een restant van goede sfeer en de aanloop op de hoek van de Beestenmarkt.
Benjamin’s Bagels – Ontzettend lekere bagels en andere ontbijtopties. De cappuccino is alleen niet te drinken en is jammer ten op zichte van de kwaliteit van de rest.
IJssalon Van Bokhoven – Lekker ijs en mocht je het bestellen ook erg goede espresso en koffie interpretaties; italiaans sterk.
Café de Wijnhaven – Niet het leukste café van Delft, wél het leukste terras. Consistent goede espresso en cappuccino en ‘s ochtends uitgestorven dus zeker een goede optie.
Kleywegs Stad-Koffiehuis – Goede locatie en mooie tent. De broodjes en pannekoeken en taarten hier zijn ontzettend lekker. Koffie specialiteiten gaan ook goed, maar pure koffie willen ze hier nog weleens verneuken.
Bouwkunde Koffiebar (Sodexho) – Hip aangekleed, inhoudelijk dramatisch. Zie post.
Café onder de Aula (Sodexho) – Fijne plek om te zitten werken op de TU. Aardige bar waar altijd de muffins e.d. op zijn en buitengewoon ongeïnteresseerd personeel wat je een bakje pleur voorzet als espresso.
Coffee Company – De hoop van Delft, nu in aanbouw op de Markt en zou mits goede koffie en WiFi1 mijn vaste ochtendstek kunnen worden.
Treffend stukje bij de Daily Show over de situatie met Turkije en Noord Irak. Internationaal rechtstechnisch, als Amerika en Israel het mogen, waarom wordt er in het geval van Turkije dan weer met een dubbele standaard gemeten?
Na al het grondwerk, vandaag me maar aan wat kleur gewaagd. Kleuren kiezen is lastig en dan met de laptop naar de GAMMA om de juiste tint te laten mengen zorgt toch wel voor verrassingen. Ik had uit Kuler het kleurpalet Firenze gekozen1. Bij de Gamma heten die kleuren poetisch genoeg: Kans en Verandering.
Dit lijkt er wel op al had ik het idee dat het groen minder blauw en meer groen had moeten zijn. Ik ben toch blij met het uiteindelijke resultaat. Een mooie volle kleur en ik werd danig depressief van al dat wit overal2. Nu nog één muur oranje schilderen en het wit bijwerken en de muren zijn af!
Mijn naam verkeerd maar mijn foto’s staan op de site van Skatejam Delft samen met die van de anderen1. Ik vind het alleen jammer dat ik maar een uurtje op het event heb kunnen schieten en niet alle onderdelen af kon gaan.
Leuke eerste verjaardag van mijn EOS 350D en vandaag zag ik net een waardige vervanging die binnenkort uitkomt.
Had net Google Earth geïnstalleerd en zag dat daar erg handige tools in staan om afstanden te meten tussen plaatsen. Ik had voor mijn tabel nog een paar afstanden nodig die ik daarmee heb geschat.
Hier wat ik gereisd heb van de zomer:
Delft – Amsterdam | Trein | 45km |
Schiphol – Adana | Vliegtuig | 2900km |
Adana – Antakya | Bus | 160km |
Antakya – Aleppo | Auto | 90km |
Aleppo – Hama | Bus | 146km |
Hama – Palmyra | Bus | 207km |
Palmyra – Latakia | Bus | 346km |
Latakia – Antakya | Microbus | 90km |
Antakya – Aksaray | Bus | 435km |
Aksaray – Kirsehir | Bus | 106km |
Kirsehir – Istanbul | Bus | 631km |
Istanbul – Schiphol | Vliegtuig | 2300km |
Schiphol – London Gatwick | Vliegtuig | 370km |
Gatwick – Brighton | Trein | 40km |
Brighton – Stansted | Trein | 120km |
Stansted – Schiphol | Vliegtuig | 306km |
Amsterdam – Delft | Trein | 45km |
Totalen, land: 2211km, spoor: 205km en lucht: 5876km. Toch wel grappig dat alternatief al ongeveer de helft is van wat ik gevlogen heb.
Vandaag het grootste deel van de dag besteed aan verfen in mijn nieuwe huis. Alles is nu gewit inclusief de imposante grote muur waarvan hieronder een filmpje:
Painting Wall from Alper Çugun on Vimeo.
Morgen maar eens kijken waar er tweede lagen overheen kunnen en wat we met kleur moeten doen. Dan kan volgende week de vloer gedaan en kan ik erin!
“A revolution is a struggle to the death between the future and the past.”
Bij Magnum in Motion maken ze mooie dingen. De combinatie van beeld, geluid en tekst maakt fotosets boeiend.
Bijvoorbeeld: Revolution over Castro’s overwinning in Cuba
Ben benieuwd hoe moeilijk het is om zelf dit soort dingen te maken.
Dit weekend is Pop!Tech weer en als het prijskaartje en de reis naar Amerika teveel zijn, kun je de boel ook live volgen op Pop!Tech Live.
Meer bandbreedte online maakt dit soort streams haalbaar en die van PICNIC ’07 was meer dan goed te volgen. Op deze manier hoef je van de main content van dit soort conferenties niets te missen, maar iedereen weet dat de echte shit in de wandelgangen en de feestjes voor- en achteraf plaats vindt.
Dit weekend even heen en weer gereden naar Hamburg om de batizado van Expressão Paulista bij te wonen.Wijs. Een beetje gespeeld, een beetje gefeest, veel gefotografeerd en veel mensen weergezien.
Vandaag het bericht dat de studiefinanciering af wordt geschaft (Fok, Fok). Dit is geen ramp, maar ik ben toch blij dat ik al in het oude systeem ben afgestudeerd. Ik kreeg deze week zelfs een brief van de IB-Groep waarin stond dat ze door hadden dat ik afgestudeerd was1 en dat ik in januari weer een brief van ze zou krijgen2.
Het is geen ramp omdat samen met het omzetten van alles in een lening de aflossing ook (waarschijnlijk) eenvoudiger en coulanter wordt gemaakt. Veel mensen hebben toch een aversie tegen het lenen van geld en dit zal drempelverhogend werken wat betreft het onderwijs.
Nu iedereen geld moet lenen, wordt het misschien wel iets geaccepteerder.
De studiefinanciering wordt afgeschaft om de salarissen van de leraren te verhogen. Maar waarom konden de salarissen van de leraren en de studiefinanciering vroeger wel betaald worden en nu opeens niet meer? Dit kabinet (en de vorige zoveel ook) zet toch in op de kenniseconomie? Waarom moet er dan binnen het onderwijsbudget geschoven worden in plaats van dat er meer naar onderwijs gaat3.
Op zich ben ik afgestudeerd en kan dit me niet zoveel meer schelen, maar ik snap dat onderwijs belangrijk is; nu de rest van nederland nog.
Even twee dagen weg zijn en aan niks anders dan capoeira en andere Brazilianischen Sachen hoeven te denken is fijn. Nu nog even 1500 foto’s verwerken.
Veel te doen voor ik op 2 november naar Berlijn ga:
Ik zou er bijna moe van worden.
Vanavond met een klein groepje onderweg naar Hamburg voor een weekendje capoeira. Het wordt tof.
Dit is natuurlijk oud nieuws voor diegenen die mij volgen op Dopplr.
Ik heb na de vakanties en gebeurtenissen van de zomer wat foto’s toegevoegd aan mijn portfolio.
Leuk om te doen, en ik merk al sinds een tijdje de voordelen van een portfolio site die bestaat uit simpele HTML bestanden1. Google vindt het erg fijn.
Bekijk de foto’s het liefste op Safari2 of een andere browser die ICC-profielen ondersteunt anders kun je een verkeerde indruk krijgen.
Commentaar welkom.
Ik was trouwens gisteren in de Orange-winkel omdat ik schrok van een SMS’je. Orange stuurde mij het bericht dat ik een rekening voor €72 kreeg voor wat ik de afgelopen maand gebeld had. Ik dacht dat dit onmogelijk was maar ik kon mijn factuur niet online checken.
In de winkel kwam ik erachter dat dit nog kosten waren van mijn vakantie. Een telefoongesprek van 0:39 in Syrië kost al snel €1,50. En ik heb nog mijn best gedaan om zo min mogelijk te bellen en gebeld te worden.
Ik had het fijn gevonden om hier niet door overvallen te worden. Het maandelijkse SMS’je van Orange lijkt transparant, maar ik snap er nooit iets van omdat alle context mist. Ik snap niks van de perioden1 van de Orange-rekeningen, ik snap sowieso niets van de Orange-rekeningen omdat er teveel informatie afschuwelijk slecht opgemaakt op staat.
Verder werkt inloggen als klant op de Orange-site niet op Safari2.
Orange houdt gelukkig binnenkort op met bestaan en dan zijn we weer terug bij T-Mobile.
Ik ga eind deze maand naar Berlijn om Eelke te bezoeken en acte de présence te geven op de Web 2.0 Expo en Barcamp Berlin. Nu dacht ik dat het wel leuk zou zijn om met de trein te gaan. Ik heb pas ook een Railplus Kaart bij mijn kortingskaart gekocht. Daar zou ik iets aan moeten hebben.
Voor Berlijn staan overal advertenties van de NS dat retourkaartjes €58 kosten. Als je op de site zo’n kaartje probeert te boeken, lijkt het erop dat ze beschikbaar zijn. Ga je alleen een stap verder dan krijg je een ontzettend vage foutmelding. Het lijkt erop dat alle kaartjes van €29 via de site niet te boeken te zijn.
Ik heb toen het nummer dat op de foutmelding stond gebeld1. Na ruim tien minuten2 wilde ik de NS niet nog meer geld opleveren en heb ik maar opgehangen.
Na het werk maar naar de Internationaal balie op Schiphol gelopen om daar te vragen hoe het nou zit. Het schijnt dat er per trein maar een handjevol stoelen zijn die je voor die €29 kunt boeken. Omdat er zo weinig zijn, zijn deze plaatsen meestal al maanden van tevoren weg. De rest van de 2e klas gaat voor de normale prijs. De NS denkt dus dat je door de reclame gaat proberen te boeken voor €29 en als je dan wordt geconfronteerd met een prijs die 2-3 keer zo duur is dan je had gedacht, dat je dan toch een kaartje koopt en je niet genaaid voelt.
Er schijnt nog een andere kortingsregeling te zijn dat als je met drie mensen reist dat je voor €100 een enkeltje Berlijn kunt krijgen voor zijn drieën. Deze is online natuurlijk nergens te vinden.
De vrouw achter de balie zag dat ik afgeknapt was maar vertelde me dat ze de regels niet verzonnen had. Ze voerde ze daarentegen wel uit. Mensen die bij de NS werken zitten in de rare positie dat ze extreem slecht beleid waar ze zelf weinig invloed op hebben moeten proberen uit te voeren en goedpraten. Dat is hét recept voor ongelukkige werknemers. Werknemers van de NS hebben best veel invloed maar dan moeten ze die wel pakken.
Zij zijn degenen die de kaartjes controleren. Als ze dat niet meer doen, lijkt het erop dat de NS in korte tijd failliet is en rijp voor renationalisatie.
Dit alles overwegende en met de grotesk dure treinprijzen is het in je eentje al goedkoper om met de auto naar Berlijn te gaan3 laat staan als je met een paar mensen gaat.
Ik ben bezig voor mijn nieuwe huis internettoegang te regelen en de opties die ik tot nu toe voorgeschoteld krijg, zijn allemaal niet bijzonder aantrekkelijk. Ik wil alleen internet en dat lijkt tot voornog niet mogelijk.
Ik heb net met XS4All gebeld1 en daar wisten ze me te vertellen dat ik een telefoonlijn van KPN nodig heb voor ADSL aangelegd kan worden. Nadat XS4All de boel over heeft gezet kan ik het KPN-abonnement opzeggen2, maar ik zit wel contractueel een jaar vast aan de kosten à €9.95 per maand.
Met de kabel werkt het hetzelfde maar dan moet je een standaard kabelabonnement hebben geloof ik3 en de kans dat ik een televisiekabel gebruik is nog steeds een stuk groter dan de kans dat ik een vaste telefoonlijn ga gebruiken.
Het is dus kabel of kijken of ik mijn draadloze router bij iemand op de verieping kan neerzetten.
Ik ben net bezig wat dingen te regelen voor mijn nieuwe huis en de klantenervaring als je bedrijven opbelt kan eenvoudig verbeterd worden.
Iemand aan de lijn laten wachten en per gewachte minuut laten betalen getuigt wat mij betreft van verachting voor die klant. Zeker als je iets wilt kopen voor een bedrijf maar ook als je ondersteuning wilt, want dan ben je al klant. Meestal pikken we dit omdat we of vast zitten of geen alternatief hebben.
Hoe kan dit beter?
Innovatief, gewaagd en het kost ook wat. Daarom gaat dit nooit gebeuren, tenzij in een felbevochten markt2 een bedrijf een betere geïntegreerde klantenervaring wil aanpakken als concurrentievoordeel.
Vanmiddag een flinke stapel papier waaronder mijn huurcontract ondertekend en de sleutels van mijn nieuwe huis gekregen.
De planning is op het moment:
Deze en volgende week opknappen: Muren schilderen/behangen, vloer doen, vloerbedekking regelen. Dit weekend al mijn troep uitzoeken en misschien mijn boeken en andere spullen die ik niet vaak nodig heb inpakken. Het weekend van 12-14 oktober zit ik in Hamburg op capoeiraweekend dus dan ligt de boel stil, maar uiteindelijk het weekend van de 19e oktober verhuizen en house warmingfeest.
Wat heb ik acuut nodig? Een clue over hoe de boel te kleuren/stofferen, een koelkast en dozen.
Voor de rest van de spullen heb ik een lijst zo lang als mijn arm1 maar dat komt allemaal nog wel.
Artikel in de New Yorker over de plannen van Bush en Cheney om Iran aan te vallen.
Het zou jammer zijn als Amerika unilateraal Iran zou aanvallen1 en dat Europa daardoor een serie bomaanslagen van Hezbollah te verduren krijgt. En veel zouden we er niet eens aan kunnen doen.
In het hoofdstuk ‘Waging Wars for Peace’1 legt Popper uit dat het ons gerechtvaardigd is om desnoods geweld te gebruiken en oorlog te voeren als we de verspreiding en het gebruik van kernwapens maar kunnen tegengaan.
Over de milieubeweging:
“There is an anti-rationalist kernel in the Greens that leads to the exact opposite of what they are supposed to want. They also want power themselves, and are as hypocritical as they claim their opponents to be.
Environmental disasters are largely due to the population explosion, which we must solve ethically. Really, only children who are wanted should come into the world2.”
Over de rol van de kerken in de abortus-/voorbehoedsmiddelendiscussie:
“For the Churches, too, the first attitude to life must be: no cruelty.”
En over optimisme:
“Optimism is a duty3. One must focus on the things that need to be done and for which one is responsible. What I have said in this interview is meant to make you and others vigilant. We must live so that our grandchildren have a better life than ours – and not just in an economic sense.”