Lamineren is gek genoeg niet het werkwoord voor laminaat leggen. Vandaag wat uurtjes besteed aan het en het schiet aardig op. De eindjes zijn klote1 maar daar tussenin gaat het heel vlot.
Plank erin leggen, aanschuiven, tikken, klaar, volgende.
Morgen de rest en af. Dan nog wat plastic op de grond in de keuken en de randjes afwerken en ik kan erin. Vanavond ben ik al begonnen met verhuisdozen2 te vullen met boeken. Ik heb veel boeken.
Update: Het laminaat is af en het is geweldig! En het is heerlijk glad, fijn capoeira op spelen3 en rondglijden.
Ziet er flex uit.
Yeah, ik kan niet wachten om er op mijn hoofd overheen te glijden.
Ja en pas op voor de hoek klemmetjes, als je die gebruikt. Die dingen zijn zo sterk dat als ze losschieten, en je hand zit in de buurt, dan steekt het zo door vlees en pees.
Nee, geen hoekklemmetjes. Zou niet weten waar die goed voor zijn.
Heb vandaag bij het aanslaan wel een paar keer op mijn vinger geslagen en heb nu een aardige bloedblaar.
Ah ik zie het al. Bij echt laminaat zorgen de klemmetjes ervoor dat het nog slack heeft om uit te zetten. Je legt het dan ruim, met rondom een paar centimeter, en op de randen zet je dan de klemmetjes, zodat het probleemloos kan werken. Bij kunst laminaat is dat idd niet nodig.
Ja, hier zitten er plastic wigjes langs de rand. Zelfde effect.
Kreeg de link doorgestuurd van m’n ex-buurvrouw Miranda.
Grappig om te zien wat je van m’n oude stekkie heb gemaakt.
Toen ik er 12 jaar geleden ging wonen, zou het maar voor “even” zijn, dus hebben we (jawel, 6 jaar van die 12 heb ik daar samengewoond) er toen niet zoveel aan gedaan. Het “even” werd uiteindelijk 12 jaar… Ik kan je verzekeren dat van dat depressieve wit uiteindelijk niet veel meer te zien was door foto’s en gordijnen enzo.
Mocht je je afvragen wat die zwart geverfde hoek in de keuken was: daar heeft een doka gezeten en dat was “de donkere hoek”.
Ik hoop dat het huisje jou net zoveel goeds brengt als het mij heeft gebracht.
Veel geluk!
Lief!