Treingenoten

Ik stapte vanochtend in in de stampvolle sneltrein op Den Haag HS richting Amsterdam. Ik had niet door tot ik ging zitten, dat Everdien1 naast me zat.

Een grappig toeval en leuk om wat te praten maar als ik ingestapt was via een andere deur dan hadden we elkaar niet gesproken.

Reken maar even uit: Een ontmoeting als deze gebeurt eens per weken/maanden. Je kent honderden mensen waar je wel een gesprek mee zou willen/kunnen hebben. Dus als je meer informatie had wanneer kennissen van je in een trein zitten en waar, zouden dit soort ontmoetingen veel vaker voor kunnen komen.

Diensten zoals Loopt2 bieden dus een manier voor groepen mensen om locatie-gebaseerde serendipiteit te veroorzaken.

Hoe meer informatie we kunnen hebben over elkaar, hoe dichter het internet mensen bij elkaar brengt.

  1. Zij is één van de paar mensen die ik ken die boeken leest. []
  2. En er is een vergelijkbare Nederlandse startup die hetzelfde faciliteert. []

Leeslijsten

Van de week bij de IKEA een klein kastje gekocht om mijn boeken dichter bij de hand te hebben.

Books

Dat is ongeveer een verzameling boeken waar ik aan begonnen ben (sommigen waarvan ik nog uit wil lezen, anderen…), boeken die ik op dit moment lees en boeken die binnenkort gelezen gaan worden.

Om dit soort lijsten handig bij te houden kwam ik via Michel de site goodreads tegen. Je kunt lijsten van boeken bijhouden, wanneer je ze hebt gelezen en wat je ervan vond. Dit alles met een sociaal sausje1, al ken ik denk ik niet meer dan 5 mensen die boeken lezen2.

Ik lees dus een berg zelfstudie dit jaar met daarnaast een regime van gewone fictie om te komen tot het minimum van 52 boeken. Ik zit al aardig op schema en ik heb vandaag in de trein tweederde van Extremely Loud & Incredibly Close gelezen.

Update: Goodreads haalt het qua functionaliteit niet bij Anobii. Dus daarom zit ik daar nu (username: alper) en heb er een groot deel van de boeken die ik heb gelezen ingevoerd.

  1. Wordt lid en wordt mijn vriend! []
  2. D.w.z. die serieus boeken lezen en/of serieuze boeken lezen. []

Autodidact

Het leuke aan klaar zijn met studeren is dat je dingen kunt gaan leren die jíj belangrijk vindt. En ik leer sneller als ik zelf mag bepalen hoe en hoe snel. Dus hier twee boeken in een serie voor het komende jaar:

Books

Veel designboeken uit de usability-, interaction- en experience-hoek met daarbij een grote stapel non-fictie: filosofie, politiek, geschiedenis, economie, nieuwe media en meer. Breed ge-orienteerd zoals altijd, t-shaped noemen ze dat geloof ik.

Een studie in smaragd

Een Sherlock Holmes-pastiche voor de donkere zondagavond1 geschreven door Neil Gaiman en voorgelezen door hemzelf zoals alleen hij dat kan (via BoingBoing).

Hier de audio-file van het verhaal “A Study in Emerald”en een mooie PDF om op mee te lezen als je wilt. Het kost wat tijd en concentratie maar het is een erg leuk verhaal met veel onthullingen tot de laatste zin. Een bekendheid met het Cthulhu-mythos is niet weg, maar lees de Wikipedia-pagina over het verhaal niet (spoilers!) tot je het hebt gelezen/gehoord.

En nu wil ik de verhalenbundel “Shadows over Bakerstreet” hebben. Het is een tijdje geleden dat ik het meeste van Lovecraft heb gelezen.

  1. En voor de mensen met House-ontwenningsverschijnselen. []

Stop amendement op auteursrechten in het Europese Parlement

Via BoingBoing het bericht dat de CULT-commissie van het EP morgen gaat stemmen over het Guy Bono-rapport en dat er een schadelijk amendement aan dat rapport kleeft.

Nederland heeft 2 substitute leden (Cornelis Visser en Emine Bozkurt) in die commissie —die wel stemrecht hebben— en een kort telefoontje leert dat je ze kunt mailen met argumenten dat ze tegen dat amendement moeten stemmen.

Hier mijn voorbeeldbrief (snel uitgetikt):

Beste,

Ik hoorde dat de CULT commissie van het EP morgen gaat stemmen over het Guy Bono-rapport en dat daarop door toedoen van de IFPI een amendement (nummer 82) is ingediend wat erop aanstuurt dat:
– internet service providers spioneren op verkeer van hun gebruikers
– internet service providers zogenaamde ‘gevaarlijke’ sites dienen te blokkeren
– én dat de termijn van auteursrechten verlengd wordt

Ik schrijf u omdat u in deze commissie zit en uw stem invloed kan hebben op de vrijheid van het internet en het gebruik van media in de toekomst. Dit zijn complexe kwesties en mijn standpunt daargelaten, verdienen ze meer aandacht en overweging.

Amendement 82 moet niet worden doorgevoerd omdat instanties als het IFPI een hele nauwe visie hebben op zowel internet, consumenten, media en auteursrechten. In deze visie is enkel hun winstoogmerk gediend en niet het publieke belang van wat in feite publieke goederen zijn. Wetgeving moet alleen worden doorgevoerd in zoverre het de duurzame productie van media baat en het niet andere belangen schaadt.

Dat is hier niet het geval omdat:

1. De duurzame productie van media nu minder dan ooit in gevaar is. Artiesten en consumenten hebben de middelen en de motivatie om nu zelf media te produceren en te distribueren en ervoor betaald te krijgen. Veranderingen in technologie hebben ervoor gezorgd dat de media-industrie minder macht krijgt.
Elke wetgeving die deze veranderingen probeert tegen te houden zal alleen maar tijdelijk effectief zijn (als het al enig effect bewerkstelligt) maar zal wel het publiek en onafhankelijke artiesten belemmeren.

2. Door ISPs politie-taken te geven die ze niet willen en opsporings-bevoegdheden die ze niet zouden moeten hebben, komt het principe van een open internet in gevaar. Dit kan ervoor zorgen dat sites en verkeer semi-willekeurig wordt afgesloten door eisen van ISPs intern en privé-partijen die andere belangen nastreven.
Een open internet met gelijke en betrouwbare toegang voor alle partijen waar opsporing alleen gebeurt wanneer de overheid/rechter vindt dat het dient te gebeuren is online rechtzekerheid. Rechtzekerheid is een essentiele voorwaarde voor online innovatie.

Door amendement 82 zal dus niet alleen weinig effect bereikt worden, maar grote groepen mensen die geen onderdeel uitmaken van een media-conglomeraat zullen geschaad worden. Daarom moet dit amendement niet worden doorgevoerd.

Bedankt voor uw aandacht. Mocht u vragen hebben, dan licht ik een en ander natuurlijk graag in verder detail toe. En ik ben benieuwd naar de uitslag van de stemming en wat u besloten heeft te stemmen.

Met vriendelijke groet,

Dus niet wachten, mailen. De stemming is morgen.
Het mag een stuk korter en simpeler dan ik heb geschreven.

Bijeenkomst SenterNovem Mobiliteitsmanagement

Voor wie het nog niet weet, ik ben bezig met een initiatief rondom mobiliteit, internet en sociale netwerken. Met het oog daarop volg ik het nieuws en de verschillende overheidsprogramma’s hierover in Nederland.

Ik denk dat mijn initiatief gebaat is met een grote hoeveelheid openheid en ik denk zeker ook niet dat ik het in mijn eentje zal kunnen doen. Daarom zal ik binnenkort op dit weblog uitleggen wat ik wil hebben (en wat ik bereid ben te bouwen).

Maar nu eerst even iets anders.

Mobiliteitsmanagement

SenterNovem is een overheidsinstelling in Nederland die subsidies uitdeelt aan mensen die daar nuttige dingen mee denken te kunnen doen. Ik was een paar weken terug in het kantoor van SenterNovem in Utrecht bij een informatiebijeenkomst over hun programma mobiliteitsmanagement.

Ik schrijf hier een verslag van de bijeekomst en probeer daarbij de inhoud te filteren uit de overheidstaal1.

Belangrijke informatie van de eerste spreker was dat er binnenkort een kwaliteitsimpuls reisinformatie komt. Ik kwam hier later meer over te weten van iemand van Connexxion. Het houdt in dat er een platform komt voor dynamische reisinformatie door heel Nederland. Ik kom hier later nog op terug.

Daarna kwam Klaartje Arntzen die vertelde over het programma en de invulling ervan. Het programma mobiliteitsmanagement van SenterNovem is er om veranderingen in reisgedrag te bewerkstelligen en de bereikbaarheid in Nederland te vergroten.

Wie?

Bedrijven en instellingen die zich met mobiliteit bezighouden en belang hebben bij de uitkomst van een project2 die een project in Nederland uitvoeren komen in aanmerking voor het programma.

Budgetten

Projecten worden ondergedeeld in Haalbaarheidsstudies, Onderzoek & Ontwikkeling en Praktijkexperimenten.

Haalbaarheidsstudies krijgen 75% van de kosten vergoed tot een maximum van €40’000.
Onderzoek & Ontwikkelingsprojecten krijgen 50% van de kosten tot max €120’000.
Praktijkexperimenten krijgen 25% van de kosten tot een maximum van €350’000.

Er is €1.5M beschikbaar voor praktijkexperimenten en €500k voor haalbaarheidsstudies en O&O (elk?).

Proces

Er is uiteraard sprake van een proces. De termijn voor indiening is verlengd tot woensdag 2 april 2008. De kosten zijn subsidiabel vanaf het moment van indienen. Een adviescommissie adviseert over de rangschikking aan de hand van de gestelde criteria3.

De criteria zijn:

  • Bijdrage aan de doelstelling van het programma (hoe nieuw en hoeveel impact)
  • Bijdrage aan bereikbaarheid en kwaliteit van de leefomgeving (CO2-effect en verkeersveiligheid)
  • Kans van slagen project (reizigers laten meedenken)

Senternovem biedt begeleiding door informatie, adviesgesprekken en het bespreken van concepten, de adviescommissie velt een oordeel en na de toekenning van het geld dragen zij zorg voor de beheer en begeleiding.

Praktijkvoorbeelden

Hierna kwam iemand van Connexxion vertellen over praktijkvoorbeelden van projecten die al dan niet gesubsidieerd waren en al dan niet geslaagd waren. Het was een duidelijk verhaal van ‘where the metal hits the road’ dat de werkelijkheid meestal een stuk weerbarstiger is dan in dit soort plannen staat en er rekening gehouden moet worden met generaties aan systemen die al in functie zijn.

Subsidies

Ik heb een gesprek met een subsidieconsulent van SenterNovem gehad. Deze kon mij niet al teveel verder helpen, behalve dan met de constatering dat mijn idee wel degelijk innovatief was en dat ik maar een aanvraag moest indienen en het met de juiste persoon bespreken om te kijken hoe we het beste hiermee verder kunnen.

In dat gesprek stelde ik nog wat dingen aan de orde, maar degene met wie ik sprak was te low level4 om me een zinnig antwoord te kunnen geven.

Openheid van boeken

Ik heb wat brochures meegenomen over het programma in zijn algemeenheid en (verantwoordings)publicaties met daarin de projecten waaraan subsidie is toegekend in elk jaar met speelse illustraties en leuke verhalen over hoe goed het allemaal wel niet is gegaan. Wat me daarin meteen opviel was dat bij geen enkel project stond wat het toegekende subsidiebedrag was voor dat project5.

Ik weet niet wat de reden is om die bedragen niet te publiceren. Het lijkt me dat het de eerlijkheid ten goede komt als de bedragen publiek zijn en dat het toekomstige subsidieaanvragers ook iets geeft om op te mikken wanneer ze hun aanvraag indienen.

Openheid van data

Bij de presentatie van de man van Connexxion viel me op dat sommige van de dingen die hij noemde al lang ontwikkeld zijn door ondere OV-bedrijven in Nederland. Volgens mij hebben bussen van Connexxion bijvoorbeeld nog steeds geen bord waarop staat hoe de halte heet waar je nu bent.

Het lijkt me een aardige eis aan projecten om binnen redelijkheid hun methoden en data open te stellen.

Dynamische Reisinformatie

Ik schreef hier al eerder over en de man van Connexxion was buitengewoon negatief over het vrijgeven van de statische informatie omdat die ‘van hen’ was. Het feit dat reizigers al twee keer betalen voor die informatie negeerde hij vanzelfsprekend.

De partijen die in Nederland verenigd zijn in een platform om de reisinformatie te regelen, houden zich op dit moment meer bezig met de invoer van systemen voor dynamische reisinformatie, zodat je dus op elk moment kunt weten waar vervoersmiddelen zich bevinden.

Hiervoor wordt een nieuw platform opgericht en gelet op hoe mensen in deze sector aankijken tegen hun klanten ben ik niet hoopvol dat het algemene publiek iets met die informatie mag gaan doen of dat partijen als Google Transit hier voet aan de grond gaan krijgen.

  1. En waar gepast plaats ik cynische kanttekeningen in de voetnoten. []
  2. Toch raar want volgens mij richt een bedrijf als Connexxion klakkeloos BV’s op voor dit soort dingen. []
  3. Meer over dit alles op de SenterNovem website waar al zij het wat ontoegankelijk en chaotisch al deze informatie zeker ook staat. []
  4. Hij werkte er net. []
  5. Als je het budget voor het jaar weet en het aantal projecten, kun je wel op een gemiddelde uitkomen, maar dat zegt heel weinig. []

Morgenrood

Menu Disclaimer

Redelijk heftige disclaimer in dit café in Berlijn, waar het lijkt alsof engagement op de mouw gedragen dient te worden. Het café Morgenrot lijkt me de laatste plek waar ze last zouden hebben van het soort excessen wat hierboven beschreven wordt.

Ironischer nog is het feit dat in het café —vol op zondagochtend— geen mensen van niet-West-Europese afkomst aanwezig waren. Racisme voor de vorm uitgebannen, maar nog steeds aanwezig.

Leesboeken

Deze week ben ik langs ABC Den Haag geweest om een paar boeken te kopen om nú te lezen1. Ik koop liever niets meer bij normale winkels tenzij ze tof zijn zoals de ABC.

Ik wilde kopen: The Black Swan en I Am America (And So Can You!). Van the Black Swan hadden ze alleen maar de hardcover versie van €302 liggen en I Am America was uitverkocht.

Books

Dus toen kwam ik hiermee thuis3. Twee normale leesboeken voor tot mijn bestelling van Bol.com binnenkomt.

  1. De boeken die ik normaal zou lezen zitten nog ingepakt, en ik moet toch iets lezen. []
  2. Boeken zijn ook bij de ABC bizar duur. The Black Swan is omgerekend €10 bij Amazon.com. []
  3. En dat is precies waarom ik niet naar normale winkels ga. []

The Most Majestic

Een tijdje geleden had ik een site gezien met de Lavazza 2008 kalender “The Most Majestic”erop met exuberante koninklijke dames die Lavazza espresso drinken geschoten door Finlay Mackay12.

Lavazza

Op de terugweg uit Berlijn aten Tijs en ik in een Rasthof ergens voor Hannover en namen na het eten3 een dubbele espresso4 aan de Lavazzabar5. Op de balie stond deze kalender en toen ik hem opmerkte kregen Tijs en ik allebei er eentje van de koffiedame.

  1. Wat trouwens een erg goede fotograaf is. []
  2. Ik schrik me dood. Ga naar gallery shinjyuu op Mackay’s portfolio en klik naar de voorlaatste foto. Wees gewaarschuwd. []
  3. Ik een spectaculair grote currywurst. []
  4. Ik ben voor thuisgebruik geen fan van Lavazza, maar versgemalen uit een groot apparaat is het best ok. []
  5. Het lijkt erop dat Lavazza een flink contract heeft gescoord voor Duitse rasthoven want ik heb er meer gezien her en der. Tof dat snelwegrestaurants echte espressobars hebben. Dat houdt de Duitse truckers wakker. []

Set my WiFi free

Naar aanleiding van dit artikel in Wired van veiligheids-goeroe Bruce Schneier heb ik gedaan waar ik al een tijdje over zat te denken. Ik heb mijn draadloos internet thuis open gegooid voor iedereen in de buurt om te gebruiken.

Ik had graag mee willen doen aan FON1 maar dat was altijd teveel gezeik om goed in te stellen2. Ideaal zou zijn als routermakers een instelling boden om gastgebruikers op een afgebakend deel van je netwerk een beperkte hoeveelheid bandbreedte te geven, maar daar ga ik niet op zitten wachten.

Dus in de buurt van de Papenstraat in Delft is er sinds kort een open draadloze hotspot “Draadloos Delft”te vinden. Elke beweging moet ergens beginnen, zullen we maar zeggen.

Update: Ik heb nu de eerste gast3 op mijn netwerk. Doen er nog meer mensen mee? Als we dit concept kunnen verspreiden, dan heeft het nog een redelijke kans om te werken.
De beste reden om dit te doen: Beeld je in hoe blij je bent als je op een willekeurige plek draadloos internet hebt. Beeld je nu in dat je datzelfde gevoel oproept bij mensen die in de buurt van je huis zitten.

  1. Het is ook een FON-router maar met DD-WRT firmware. []
  2. Sowieso snap ik niet waarom draadloos internet enkele honderden niet uit te leggen instellingen moet bevatten. []
  3. Computernaam: lak en volgens het icoon in Finder een Mac. []

Ein Berliner

Net een dag terug uit Berlijn na een weekend van straf rijden, drinken en programmeren1.

Elke keer weer in Berlijn, maakt me blij. De mensen lijken er redelijk onbevangen, de wijken zijn er ondertussen bekend en de taal gaat me elke keer weer makkelijker af.

Helaas geen tijd gehad om sommige tips op te volgen of om sushi te eten, maar dat is dan weer voor een volgende keer, want die komt er zeker. In de tussentijd volgen hier in de komend dagen wat foto’s.

  1. Klinkt redelijk ideaal, niet? []

Mifare gekraakt

Een artikel in de Volkskrant vandaag over hoe het algemene systeem van de OV-chipkaarten is gekraakt. Dit is aangekondigd door een groep hackers op de CCC in Berlijn tijdens hun presentatie: Mifare: Little Security, Despite Obscurity.

Het artikel in de VK laat niets doorschemeren van de techniek en het falen daarvan dus ik ga vanavond de presentatie bekijken om te zien wat er nu precies aan de hand is. Dan dus meer hierover.
Als dit inderdaad is wat het lijkt en wat Rop Gonggrijp gelijk heet met: ‘Deze chipkaarttechnologie is weg, stuk, niet meer te gebruiken.’ dan is het een belachelijke schande.

Ik schreef al eerder over de extreem slechte aanbesteding van openbaar vervoer-projecten. Het is wel degelijk mogelijk om veilige systemen te maken. Eerlijkheid en openheid is een beginvoorwaarde voor veiligheid, als je aanbesteedt aan bedrijven die dat niet zijn, krijg je ook geen veilig product.

De OV-chipkaart werd al geplaagd door veel problemen. Het leek erop alsof er nergens regie was en dat niemand het belang van de reizigers behartigde. Wat dat betreft is deze nekslag voor deze technologie een gelukkig ongeluk. Nu nog zien of er koppen gaan rollen.

Update: Ik heb de video nu gezien en respect voor de twee hackers (Karsten Nohl & Henryk Plötz). Met relatief goedkoop spul, een microscoop, OpenPCD en OpenPICC tools en veel trial and error, raadwerk naar de ontwerpbeslissingen en algoritmen die gebruikt worden, hebben ze de Mifare Classic technologie zoals die in heel veel RFID-toepassingen gebruikt wordt compleet gekraakt1. Spoofen van UIDs met verschilende rechten, kraken van sleutels en semi-willekeurige starttoestanden, replays van transacties2, alles is mogelijk en meer details worden nog gepubliceerd.
Mooie puzzel en leuke uitleg hoe dit in zijn werk gaat. Maar ga er maar aan om dit zelf te verzinnen.

Toegegeven zoals ook in de presentatie wordt genoemd, RFID-chips hebben beperkingen in stroom en ruimte/complexiteit. Het implementeren van een goed cryptografisch protocol in die beperkingen in betaalbare RFID-chips zoals de Mifare is erg moeilijk.
Phillips claimt dat wel te kunnen en biedt ‘geavanceerde beveiliging’ aan. De techniek die dit mogelijk maakt is op dit moment niet bekend in de academische wereld. Het is natuurlijk mogelijk dat Philips in-huis buitengewone technologische innovaties hier inzet, maar zoals blijkt is het tegenovergestelde waar. Ze hebben het eenvoudigste geïmplementeerd wat zou kunnen werken, zonder noemenswaardige veiligheidsmaatregelen behalve dan het geheimhouden van hoe het werkt.
In de academische wereld vindt op dit moment onderzoek plaats naar wat wel te implementeren is in de geldende beperkingen. Dit onderzoek vindt plaats in een open wetenschappelijk proces met peer review; bewezen de beste manier om te komen tot veilige systemen.

Een journaalitem dat online staat3 citeert Rover dat staat te janken dat de persoonsgegevens op de chipkaart te kopiëren zouden zijn. Dat is het minst boeiend probleem. Rover zou moeten toejuichen dat openbaar vervoer binnenkort gratis kan zijn.
Translink en NXP doen alsof er niks aan de hand is (zie ook Bright) maar als je de presentatie bekijkt4 blijkt dat Mifare compleet en totaal gekraakt is. Teletekst weet te melden dat TNO de veiligheid van de kaart gaat onderzoeken. Als ze die onderzoeken net zo goed doen5 als ze de onderzoeken naar de veiligheid van stemcomputers gedaan hebben, dan staat ons nog wat te wachten.

Update 2: En mijn reactie op Sargasso.

Update 3: Ik luister naar het item op Radio Online met veel van hetzelfde met twee storende dingen:

GroenLinks (Duyvendak, OV-chipklacht) en vrienden (Rover) zeggen steeds dat strippenkaarten e.d. voldoen. Dit is een fijn staaltje achteruit denken en het klopt voor geen meter. Strippenkaarten zijn een idioot systeem6 en ik snap de combinatie van zones, starttarieven en strippen stempelen zelf nog steeds niet7.
Verder slaat het nergens op dat ik als ik bijvoorbeeld naar de Pilotenstraat moet, ik een kaartje nodig heb voor de trein en een apart kaartje voor de metro8 en dat ik het niet van tevoren ‘s avonds online kan kopen9.
Daar komt nog bij dat alle maatregelen die kaartjes in het OV beter zouden kunnen maken op de lange baan zijn geschoven met de belofte van de OV-chipkaart. De OV-chipkaart cancellen betekent een flinke innovatie-schuld op een andere manier moeten inlossen.
Er valt een eis dat een OV-systeem vrijwel waterdicht moet zijn (of temminste zo veilig als strippenkaarten dat nu zijn). Is deze hack niet een duidelijk bewijs dat het proces zoals het hier gehanteerd is, er niet in geslaagd is om te kiezen voor een veilig, open en toekomstbereid systeem en ook niet voor een systeem dat de behoeften van gebruikers voorop stelt. Wat gaat er veranderen in de besluitvormingstrajecten zodat dit niet meer gebeurt?

  1. Tijdens de presentatie wordt gemeldt dat als je Mifare gebruikt dat het verstandig is om weg te migreren naar een andere technologie. Even verderop zelfs dat Philips je vast wel wil helpen om hun geavanceerder (en dus) duurdere chips te gebruiken. []
  2. Oh, €5 bijschrijven op je OV-chipkaart? Één keer opnemen en afspelen zo vaak je wilt. []
  3. Is niet te permalinken. []
  4. Hoeveel mensen hebben dat vandaag gedaan? []
  5. TNO verricht onderzoek in opdracht. Het is alleen maar natuurlijk dat de uitkomst van het onderzoek onder druk komt door de belangen van de opdrachtgever. []
  6. Probeer het maar eens uit te leggen aan toeristen. []
  7. Mijn hersenen weigeren het. Ik overleef in het openbaar vervoer door chauffeurs en conducteurs te zeggen waar ik heen moet en hun te laten stempelen. []
  8. Openbaar vervoer moet één ervaring zijn. []
  9. Of ik moet stapels ongedateerde treinkaartjes en strippenkaarten bewaren, wat niet handig is en wat ik toch niet doe. Dus ik sta altijd ‘s ochtends te kutten bij kaartautomaten en gesloten kiosken. []

Boekenlijst

Ik zat het einde van het jaar mijn lijstjes door te kijken en ik zag dat ik in 2007 maar vier (!) boeken heb gelezen. Dan zie je iemand als Aaronsw die er 70 consumeert en dat weinig vindt.

Afstuderen slokt je leven op en met vier boeken scoor ik nog steeds hoger dan mijn meeste vrienden maar dit jaar ga ik meer lezen1. Ik heb gisternacht Der Prozess van Kafka uitgelezen2 dus dit jaar op schema: één week, één boek.

De vier boeken die ik heb gelezen zijn wel de moeite waard:

“Van de Vijand en de Muzikant”van Ramsey Nasr

Een dubbelbundel met Nasr’s essays over kunst en over politiek. Niet verbazingwekkend zijn zijn essays over politiek waarin Nasr hard uithaalt meer de moeite waard. Verfrissend om een niet-anti-semitisch3 geluid te horen dat durft uit te varen tegen wat Palestijnen overkomt.

“Fragile Things”van Neil Gaiman

Het enige van de vier wat absoluut de moeite waard is. Korte en fantastische verhalen.

“Visionary in Residence”van Bruce Sterling

Nabije toekomst science-fiction verhalen. Erg leuk.

“The Seven Day Weekend”van Ricardo Semler

Funest boek in zoverre dat als je dit gelezen hebt, je niet snel meer uit zult kijken naar je 9-tot-5 bestaan op het kantoor. Semco is een bedrijf wat een revolutionaire maar compleet logische stijl van management uitvoert.

De uitdaging voor iedereen is om niet te denken dat Semco raar is omdat zij het op hun manier doen, maar dat de meeste andere bedrijven raar zijn dat zij het niet zo doen.

In dezelfde straat nog te lezen: Let My People Go Surfing: The Education of a Reluctant Businessman.

  1. Minder kan haast niet. []
  2. En me de volgende dag half verslapen. []
  3. Het CIDI zal het daar niet mee eens zijn maar wat hen betreft hoef je maar te niezen op een Jood en het is al anti-semitisme. []