Wat nu volgt naar aanleiding van een gesprek met Joris over Turkije en Turkse muziek. Hij vroeg waarom ik niet in İstanbul ging wonen, wat op zich een goede vraag is. Dat komt misschien nog wel een keer, maar voor nu een kleine serie over Turkse muziek.
Ik heb het hier weleens gehad over de films van Fatih Akin, “Gegen die Wand” en “Cossing the Bridge”. Die films én hun soundtracks beschouw ik als bekend terrein maar misschien is het later leuk om daar wat dieper op in te gaan.
Vandaag gaat het over MFÖ (afkorting van Mazhar-Fuat-Özkan, officiële site). Ik kwam deze band voor het eerst tegen via een blogpost uit Ben Hammersley‘s reis door Turkije1, en wel met deze fanclip op YouTube:
“Ne bileyim ben” (Wat had ik dan kunnen weten)2
Een lekker kazige clip met een ‘coole’ dude maar de toffe sound nodigt uit om meer te zoeken op YouTube.
Een probleem is er wel als je een band als MFÖ tegenkomt in 2007. Dit zijn ondertussen relatief oude mannen maar instituten van de Turkse popmuziek. Wikipedia heeft 13 albums staan sinds 1984. Daar kom ik nu even in vallen zonder veel benul van de Turkse popgeschiedenis of de context waarin deze muziek is uitgebracht. Ik doe het wel met mijn gevoel voor wat leuke muziek is (deze jongen op Last.fm behandelt ook MFÖ).
Ik zoek nog naar de bittorrent link voor de hele discografie3 en als ik die allemaal geluisterd heb4, kom ik er wel op terug.
Ondertussen maar wat leuke nummers uit hun latere werk die op YouTube te vinden zijn:
“Sarı Laleler” (Gele Tulpen)
Simpel maar erg leuk en mooi nummer met vooral deze tekst:
“Sana sarı laleler aldım çiçek pazarından
Sen olmasan buralara gelemezdim ben
sevemezdim bu şehri, anlamazdım dilinden.”
Wat iets wordt als:
“Ik kocht gele tulpen voor je van de bloemenmarkt
Als jij er niet was geweest had ik hier niet heen kunnen komen
Had ik niet van deze stad kunnen houden, noch haar taal kunnen begrijpen.”
“Tam Ortasındayım” (Ik sta er middenin)
Heel erg mooie clip en een aardig sentimenteel nummer. Het ‘ik sta miden in’ heeft betrekking op de regen en de weg, metaforen voor het leven en haar beproevingen.
Het is sentimenteel op het melodramatische af, maar dat is Turkse cultuur eigen. Het is fijne muziek, zeker als je de taal spreekt. Ik ben benieuwd hoe niet-Turken het ervaren.
- Dat blog artikel heeft de migratie niet overleefd, lijk het. ↩
- Wat hier wel duidelijk wordt is de geweldige per woord efficiency van het Turks ten opzichte van het Nederlands. Een verhouding van 1:2 is niet raar. ↩
- Één album zou al tof zijn. Het is redelijk slecht te vinden. Op iTunes staat alleen hun laatste album te koop. ↩
- 13 CDs past net niet op een shuffle ↩
In mei 2005 was ik voor de 1e keer in Turkije en hoorde daar net voor we weer terug gingen muziek van MFO. Deze muziek sprak ons zo aan, dat we meteen de dubbel cd hebben gekocht. Nog elke week luisteren we naar deze muziek, geweldig! Zijn nu 5 keer in Turkije geweest en alle zaken afgeweest voor meer, maar helaas nog 1 cd gevonden.
1 mei gaan we weer, weet iemand misschien of ze in die periode nog concert geven, dan kan ik mijn reisschema mogelijk nog aanpassen.
Alle tips zijn welkom.
Is er zo moeilijk aan te komen?
Ik heb gekeken maar zowel op de officiële site als op de fansite Param Parça staat niks over geplande concerten. Misschien kun je Zeynep van Param Parça mailen en vragen of zij iets weet.
Ik kan nu trouwens via Spotify 4 albums van ze luisteren. Voorlopig is dit voor mij prima.