Het heruitvinden van de steden is in gevallen zoals Los Angeles iets urgenter dan hier, maar een huizenmarkt die niet op slot is en een leuke publieke ruimte zou ik hier ook op prijs stellen.
Die leuke publieke ruimte is in Rotterdam al heel lang een probleem. Op een paar straten en pleinen na is het een bijzonder onplesante stad. Daar komt nog eens bij dat in de komend paar jaar zowel Lantaren/Venster als Cinerama gaan sluiten en wat ervoor terug komt is nog niet duidelijk.
“Of de opening van de nieuwe vestiging nauw aansluit op de sluiting van Cinerama valt te bezien.”
Een stadscentrum zonder filmhuis is wat mij betreft niet de moeite waard. Wie dat ook vindt kan dan eindelijk ook naar Amsterdam verhuizen.
Wat voor Cinerama in de plaats komt is een woontoren van minimaal 70 meter hoog en een winkelcentrum. Zou er niet genoeg gelegenheid tot winkelen zijn in het centrum van Rotterdam1?
Maar nu blijkt dus dat die woontorens aan de Maas het helemaal zijn in Rotterdam. Dan bedachten wij een leuk plan: we bouwen aan de Maas een sluitende haag van woontorens aan weerszijden. Deze woontorens overkoepelen en overbruggen de maas vanaf 70 meter, zodat als je in het midden woont je door je glazen vloer de schepen onder je door kunt zien varen.
In het achterland van die woontorens slopen we alle gebouwen van na de oorlog (geleidelijk) en herstellen de omgeving in de ouwe staat met veel natuur eromheen. Rotterdammers blij, toeristen blij, iedereen blij.
Maar dit soort plannen daargelaten; er is morgen in NAi een lezing “The Big Picture” over beeldschermen in de publieke ruimte. Ik heb geen idee of ze aan het thema ubicomp2 gaan raken of dat het een navelstaarfeest van architecten en reclamemensen wordt, maar ik zou zeggen ga erheen en take back the city.