March 2009 – alper.nl

Unraveling the Transit Fabric

Previous efforts of privatizing Dutch rail failed miserably. In 1999 Lovers Rail ran competing trains along a couple of Dutch tracks. I was just starting my studies in Delft and did a daily commute from Amsterdam where I was living back then, so I remember their service, though I never actually used it.

Sometimes when stuck on a station, because the NS had messed up again, it could actually have been useful to take a Lovers train from Haarlem to Amsterdam. In reality this never worked out. Nobody knew when those trains actually departed and where to buy tickets for them.

The privatization was stalled and the NS was granted a monopoly on the main rail system until 2015. Now if we want to be in good shape to turn another privatization attempt into a success by then or hopefully before, we had better get our digital infrastructure in order.

Solution

I think two ingredients are now slowly getting into place to turn another privatization attempt of the railways into a success:

Full dynamic and open transit data
Seamless transit payment

OV-chipkaart terminal
CC picture by mooste

Neither of these is fully there yet, but in a couple of years we may expect both deployments to mature significantly. In that future perfect you will always know which train will take you to your destination regardless of the operator who runs the service. Payment of that service should be as easy as the check-in, check-out system of the OV-chipkaart right now if not easier.

Rail services would then finally be completely commoditized and by extension we could do the same to all of transit.

Breaking it open

Rail is one thing, but the transit experience entails the door to door planning and execution of a trip of which rail is just one part. Data and payment are just as essential to a nationwide transit infrastructure. Probably even more so because of the greater diversity of transit providers, many of which are not bound to fixed rail.

For my day to day transportation needs I want to get from A to B at a certain time for a certain price. A mobile device would know my location and when given my destination it would be able to show me a list of offers from which I could pick my preferred one. Some of the planners available do just this but because they are usually limited to a single operator, their offerings do not differ much.

Google goes for a more modus agnostic integrated and modern view of the experience:

Further opening up and integration would benefit travellers enormously. Ideally we would have one planner for all transit options, which includes rail, (micro)bus, lightrail, ferry but ideally also taxicabs and private individuals willing to carpool. This would add options and level the playing field.

What we would need

The following data dimensions would influence your choice of transportation option and would need to be offered to you by your planning tool of choice:

Time: How fast will this get me somewhere? How long do I have to wait before it leaves? Or did it already leave? How many times do I need to change?

Money: How much does this trip cost me? How much does it cost me in terms of CO2? Is it offset? How much would it cost me (in time and money) if I’d taken my car instead?

Quality: What is the quality of service offered? Are there different classes with different amenities? Is there WiFi on board? Do I get assistence getting on/off or with my luggage?
These would probably be standardized per modus of transportation but the class separation is pretty ingrained and influences the cost.

Reviews: What do people think of this particular operator?
In the case of standardized operators, you will usually know what you will get, but especially useful for modi where there is a great variety of operators performing services. Taxicabs would be a very nice target for community judgement.

Of course you should be able to set your preferences as to which modi and operators to prefer and which to never take unless no other options are available. Complicated but also a very nice UX problem to solve.

Planning and Negotiation

Some extra functionality may also be interesting to incorporate in this dynamic transit fabric:

Planning: Submitting a tentative plan may be interesting for transit operators so that they can optimize their services ahead of time. Many commuters know when they will travel which route a year or so in advance sometimes. Marginal discounts may be offered to those who submit a plan and stick to it (penalties for those who deviate). Publishing the statistics of trips requested and trips completed would show over- and undercapacity and give the various operators the chance to adjust their offerings.

Submitting a plan may involve a negotiation step: e.g. it will be cheaper if you walk to a certain place (stop) or the bus will swerve round to pick you up for a couple extra euros, which do you prefer?

A plan would then need to be finalized, either at the point of getting on/off (and paying the fare amount) or ahead of time to reserve a (type of) seat in a vehicle or for remote locations to guarantee the fact that the vehicle will pass by your area at all.

Renegotiation: Changes do happen, most impactful are those due to calamities: vehicle failure, track obstruction. Being able to flexibly catch these will vastly improve the transit experience. A good system would both inform transit operators so they can allocate extra resources where suitable and help travellers replan their journey in light of changed circumstances.

In a dynamic system with the planning functionality as described above in place, others’ change of plans in the system may influence your journey but no more than a couple of minutes. What would happen when those changes propagate through the entire network?

Conclusion

If we could achieve the openness and added integration of more information and more transit providers described above we could make very satisfying complete transit experiences.

I’ve made a mockup what such an application could look like:

Being able to compare and contrast various transit options would of course be fantastic, but that isn’t so far off anymore. For me the most promising idea is to provide the information and the incentives to enable the transit problem to be made transparent and to be crowd-sourced.

Op Radio Online tegen de NS

Ik was gisteren dus op Radio Online (audio) waar ik een kritiek mocht uiten tegen de strategie van de NS van het niet vrijgeven van de vervoersgegevens.

Corine van Drunen van de NS laat het na om in te gaan op de vragen die gesteld werden en maak zich er daarna van af door te verwijzen naar het feit dat de NS haar planmatige gegevens ter beschikking stelt aan 9292ov. 9292 is een gezamenlijke site van de vervoerders waar de gegevens in een bepaalde vorm worden ontsloten maar die niet een herbruikbare toegang tot vervoersgegevens biedt. Daarnaast zou het handig zijn om de dynamische reisgegevens (de actuele posities van vervoersmiddelen) te hebben maar in eerste instantie zouden we al blij zijn met de planmatige gegevens.

De tijd in de uitzending was te kort om tot de crux van het argument te komen en om de halve waarheden waar de NS zich ermee van afmaakt te weerspreken, dus daarom schrijf ik hieronder het geheel uit. Misschien handig als je vervoerders tegenkomt en je wilt ze overtuigen van het belang van open reisgegevens.

Open reisinformatie voor iedereen

Ik ben webontwikkelaar en ik (en velen met mij) erger me al jaren aan de geslotenheid van de reisgegevens in Nederland. Wanneer we mensen erop aanspreken dan worden we meestal afgeserveerd met vage uitvluchten en halve waarheden. Ik vind dat onacceptabel en ik hoop dat meer mensen met me dat vinden en zich willen uitspreken.

Openbaar vervoer is een essentiele publieke dienst die de inrichting van onze leefomgeving kwalitatief beïnvloedt. Ik denk dat het belangrijk is dat de reisgegevens van het openbaar vervoer in Nederland vrij te gebruiken zijn en dat de huidige gesloten monopolistische situatie slecht en schadelijk zijn voor het innovatie- en leefklimaat in Nederland.

Aanleiding voor dit item was de nieuwe reisplanner “Reisplanner Extra” die de NS heeft laten ontwikkelen. Dit is een een mobiele Java-applicatie waarmee je de actuele reisgegevens op je mobiele telefoon kan opvragen.
Ik heb de Reisplanner Extra niet geprobeerd omdat deze niet werkt op mijn iPhone en dat is meteen ook het probleem.

Probleem: De NS kan niet voor elk platform en voor elk denkbaar gebruiksdoel toepassingen aanbieden.

Dit is ten eerste al ondoenlijk omdat de hoeveelheid tijd en geld die het de NS kost om één toepassing te maken redelijk groot zijn. Het schijnt dat de ontwikkeling van de Reisplanner Extra een jaar heeft gekost en ik wil niet eens weten hoeveel geld ermee gemoeid is geweest. Hierdoor kan de NS alleen maar voldoen aan de wensen van de grootst mogelijke groepen gebruikers.
En dan nog: als het een jaar duurt voor we ook een iPhone (en Windows CE, Blackberry, Palm Pre etc.) versie mogen verwachten dan schiet het niet echt op.

Daarnaast zijn er meer gebruiksdoelen dan we op dit moment ook maar kunnen beginnen te verzinnen. Misschien wil je op je eigen website een reis kunnen plannen of in iGoogle, of misschien wil je op je desktop een Gadget met daarop de volgende 5 treinen die vertrekken vanaf jouw station, misschien wil je een deel van het schema projecteren op een scherm in de publieke ruimte of misschien wil je de planner doorlichten om te zoeken naar scheve verhoudingen.

Ik verzin deze gebruiksdoelen net zelf in vijf minuten maar de hoeveelheid creativiteit die mensen hierop los kunnen laten als de gegevens vrij zijn is potentieel gigantisch. De meeste toepassingen zullen niet de moeite waard zijn voor de NS om te bouwen, maar als een kleine groep mensen het zinnig vindt en het zelf wil doen, waarom niet?

Oplossing: Het vrijgeven van de reisgegevens (in eerste instantie planmatig maar daarna ook dynamisch) in een herbruikbaar helder formaat onder redelijke en vrije voorwaarden. En als problemen dat in de weg staan, duidelijk maken welke problemen dat zijn en hoe we kunnen samenwerken om deze op te lossen.

Het is nu al mogelijk om toepassingen te bouwen op de site van de NS (zie Trein.app) maar de moeite die je moet doen is te hoog en de onderhoudbaarheid is laag. Er is op dit moment teveel toewijding nodig om applicaties te bouwen.

Het vrijgeven van de gegevens zou de barrière om iets te maken bijzonder verlagen. Ik ken een hele groep mobiele ontwikkelaars die zitten te springen om deze gegevens en er zijn nog veel meer mensen die nog niet eens weten wat voor coole dingen ze zouden kunnen doen.

Vaak noemen de vervoerders het kosten-argument waar het de reisgegevens betreft. Ze spreken ook vaak hun teleurstelling uit toen bleek dat reizigers niet bereid waren te betalen voor vervoersinformatie toen ze wat initiatieven lanceerden op 9292ov. Nu is dat niet zo gek. Reizigers betalen al voor hun kaartje en ze zouden wel gek zijn als de dan ook nog eens gaan betalen om te weten waar en wanneer hun vervoersmiddel vertrekt. In elke redelijk opvatting hoort reisinformatie een integrale bij een reis horende dienst te zijn.

Het vrijgeven van vervoersinformatie is goed zijn voor iedereen.

Voor ontwikkelaars, omdat ze makkelijker toepassingen kunnen ontwikkelen en daar bekendheid en/of geld mee kunnen verdienen. De NS zou het niet erg moeten vinden als derde partijen met hun gegevens geld verdienen op bijvoorbeeld de App Store. Het maken van een goede applicatie en het onderhouden ervan kosten tijd en moeite waar best een serieuze financiele vergoeding tegenover mag staan.

Voor gebruikers, omdat ze potentieel makkelijker en op meer manieren toegang kunnen krijgen tot vervoersinformatie dan dat nu het geval is.

Voor de NS, omdat ze zonder veel extra moeite veel meer mensen kunnen bedienen van vervoersinformatie waardoor de reiservaring verbetert en ze meer kaartjes verkopen en meer treinreizigers behouden.

In de huidige situatie waarin de NS de vervoersgegevens voor zichzelf houdt verliest iedereen. Kunnen we daar geen verandering in brengen?

SxSWi Conference Highlights

Here’s a list of some of my favorite things from SxSW:

Kicking it with the Wakoopa guys who I shared a room with. Nice to hang around with a Dutch crew and some crazy stuff happening in the nights.

It was very interesting to see how people would behave in an environment with adequate bandwidth and Twitter saturation. As noted in tweets the immediacy of social interaction with your social subset, the people aimlessly wandering the corridors absorbed by their mobile displays and the HUGE backchannel were just symptoms of more to come.
For us Europeans attending an event such as this without a data plan is somewhat annoying. After leaving the convention center, war walking will only get you so far.
Also the realization that you don’t need a laptop or a DSLR (thanks Derek!) to enjoy a conference was a golden one. An iPhone, a charger and a small notebook will do just fine and won’t wear you down as much. Most of the time you’ll be busy talking to people at parties, walking around or eating, which does not require you to lug a complete digital office with you.

Steven Berlin Johnson‘s talk on the Ecosystem of News (text) should not be missed. He painted a picture how the developments which look so bad for newspapers are actually good for news and journalism as a whole leading to a much richer and much more diverse ecosystem.

I almost missed the joint session by Jon Gruber and Merlin Mann but a quick tweet got me in the room shortly after it’d started. These are my favorite two bloggers and having them speak on the old theme of how to be yourself and do cool stuff was a lot of fun even if they’re both dicks (by their own admission).

The food all around Austin (more on it later) was great. I caught some burgers with the guys from Mangrove at Daddy’s which is a combined sports bar / burger joint and it was as awesome as a typical American experience can be.

The New Think for Old Publishers panel was odd in that the publishers did not do any of the new thinking but sollicited the panel for ways to go forward with their industry. Fortunately it had Clay Shirky on who’s usually right about stuff. I got to ask a question to the panel (on a Spotify-like service for books more on which later) which was well received by the audience and by Mr. Shirky (which was pretty damn cool!).
They handed out copies of “Here Comes Everybody” which I hadn’t bought yet for som reason or other. I started reading it in the plane and it is as good as everybody says it is. Compulsory reading for everybody who thinks they’re doing stuff on the internet.

The Fray Cafe 9 at the Red Eyed Fly was a very cool podium live speaking event where some awesome speakers told their true stories. I don’t know exactly where or when the recording will become available but definitely recommended.

Of the parties around the event the Facebook party was one of the best. The two DJs they had spinning were very good and got the dance floor filled up and moving. Nice after that was drinking a bottle of vodka at our afterparty in the Hilton lobby.

There also was a Django lunch which is usually nice but it was extra interesting to meetup with a couple of guys from Sunlight Labs who are pioneering a lot of very interesting open government stuff in the USA.

Hearing Bruce Sterling talk makes his rambling essays a lot more bearable. He gave a very unadulterated piece of his techno-nostalgic cynical mind with some interesting perspectives on the future.

The Designing Change in America talk with the design team who did the Obama campaign was fantastic with a lot of interesting stories from inside the campaign and its break neck pace.

At the SxSWi closing party there was a mechanical bull and not being from America I of course could not resist the chance of riding it (movie). As they say, when in Texas…

No visit to Texas would be complete without some Tex Mex. Being fed up with the conference scene offerings I caught a cab and headed to Polvo’s on South 1st. I’d heard a lot of good things about it and it turned out to be a very nice place for Mexican food. I don’t get why people at SxSWi wait in line for the places near the convention center instead of rounding up some people and catching a cab.
On the last day I took the Wakoopa crew out for some good Tacos at Torchy’s Tacos on a recommendation from Nikhil of Turn2Live. I love the abundant availability of Mexican food in this part of America and it always makes leaving a painful experience.

The last night we were in Austin I magically found a group of Dutchies and we walked up 6th and Red River a bit randomly sampling bands in the cafes. The music festival hadn’t really started yet but still there were a lot of very cool bands (punk / speedrock) playing. The next day walking a bit along 6th during noon they were just building up and it already was really busy. Maybe next year I’ll stay a couple of extra days to see more bands.

And of course all the other people I met who are too numerous to list here. That is the real charm of the conference, the number of people I’ve just met randomly because they’re all there, has been staggering and is the real value of this event.

De NS spant het paard achter de trein

Een redelijk zachte review van de nieuwe NS-applicatie op Marketingfacts (ook Tweakers).

Reisinformatie ‘nieuwe stijl’ is ook maar een woord om te verhullen dat de manier van informatie aanbieden die de NS hanteert jaren achterloopt en dat ze zelfs actief mensen die zelf dit niveau proberen op te schroeven zoals Trein.app het verhinderen.

De reis app die door de NS uitgebracht is werkt op Java wat mobiel niet het handigste platform is en waar ook niet de interessantste gebruikers zich bevinden. Versies voor iPhone en anderen schijnen nog te komen, maar deze versie heeft al een jaar op zich laten wachten, dus wanneer is erg onduidelijk.

Wat hadden ze dan moeten doen?

Het wil de NS en de andere vervoersaanbieders in Nederland niet aan hun hoofd dat hun core business het vervoeren van mensen is en dat het essentieel is dat de informatie over hun vervoersmiddelen zo wijd en vrij mogelijk beschikbaar is.

Mensen willen waarschijnlijk op ontzettend veel verschillende manieren vervoersinformatie tot zich nemen. Teveel om aan één aanbieder over te laten. Er zijn genoeg mensen die iets kunnen maken, maar het niet makkelijk beschikbaar zijn van de gegevens maakt het te kostbaar en ingewikkeld om aan de slag te gaan.

Als de NS de actuele treintijden en routes vrij zou geven via een API dan zouden de kosten voor andere ontwikkelaars om ermee aan de slag te gaan sterk worden teruggebracht en denk ik dat er een bloei aan interessante applicaties zou ontstaan. In zo’n situatie zouden er wel afspraken gemaakt moeten worden gemaakt in een gebruiksovereenkomst, maar de hoeveelheid controle die de NS op dit moment wil uitoefenen is onrealistisch en contra-productief.

Reisinformatie

9292ov heeft pas iets slimmer maar nog steeds bijzonder kortzichtig een wedstrijd uitgeschreven waar studenten een reisapplicatie kunnen maken. Deelnemers doen wel afstand van al hun rechten (!) en er is hier ook geen publieke databron beschikbaar.

De noodzaak voor publieke data heb ik hierboven al beschreven en een volwassen reisapplicatie vereist een toegewijd team dat eraan blijft werken, niet een situatie waar deze overgedragen wordt aan een andere partij die de capaciteiten mist (want waarom anders die wedstrijd uitgeschreven?).

Usability

Uit de review van Raimo maak ik op dat deze applicatie ook weer nodeloos ingewikkeld is. Waar Trein.app ook de mist in gaat is het dynamisch reisplannen. In veel gevallen is mijn reis nogal flexibel: ik wil op een gegeven moment ‘s avonds weer terug naar Delft maar ik weet niet wanneer. Ik weet dus waar ik heen wil en de applicatie weet al waar ik ben en kan beschikken over een actueel reisschema.

De enige vraag die er voor een gebruiker dan toe zou moeten doen als je de applicatie opstart is: “Waar wil je naar toe?” daarna moet de applicatie me laten zien wat mijn opties zijn. Dit is het simpelste geval wat opgelost moet worden, de rest is extra.

Update: Ik was net op Radio Online waar ik beknopt pleitte voor het vrijgeven van de vervoersgegevens. In het voorbereidende gesprek met Tonie vonden we het al frappant dat bijvoorbeeld Tunesië en Egypte betere Google Transit dekking hebben dan Nederland.

Away from office

Ik ben even een weekje naar Austin voor een woestijn-retraite met vakgenoten.

Update: SxSW is met gemak één van de beste algemene events waar ik geweest ben. De hoeveelheid en in sommige gevallen kwaliteit van de sessies dragen daaraan bij, maar nog veel belangrijker is de concentratie van mensen die hier aanwezig is.
Er is een absurde hoge concentratie hier van mensen die werken in ons vakgebied, dit maakt spontane en geplande ontmoetingen erg waarschijnlijk en is de voornaamste reden om hierheen te komen (het is toch niet mogelijk om alle sessies te zien en ze worden ook opgenomen en binnenkort online gezet).
Absolute aanrader dus als je Engels kunt en zelfredzaam bent. We zijn nu al met een recordaantal Nederlanders hier maar ik denk dat dat aantal nog een paar keer moet verdubbelen.

Held in Bollywood

Net in de sneak de Nederlandse productie Bollywood Hero gezien. Dat er een hausse aan Bollywood films zou volgen op het succes van Slumdog Millionaire stond vast, maar dit is wel erg rap.

bollywood-hero

Het verhaal gaat over een Nederlandse jongen die een rol krijgt (als Engelsman schijnbaar) in een Bollywood film. Hij is erg beschermd opgevoed. Geconfronteerd met de schrijnende ongelijkheid in Mumbai trekt hij het niet meer. Hij kan zich niet verzoenen met de andersheid van de cultuur en hij verliest zichzelf waarna hij ten onder gaat.

Het verhaal is een interessant gegeven al ligt de keuze om hulpbehoevende mensen letterlijk in zijn 8mm camera te visualiseren met kleurtjes er een beetje dik bovenop. Het zorgt wel voor een speels effect in een mooie cinematografie. Verder zijn er drie soorten film (film, 8mm en handycam) waarop geschoten is met voor elke soort een eigen functie.

De film is veelbelovend maar breekt voor mij in de tweede helft en wordt dan ronduit tenenkrommend.
Het ligt vooral aan het te simplistische script. Het is natuurlijk niet al te gemakkelijk om op een geloofwaardige manier een pathetische, cultureel ongevoelige kakker met een superman-complex neer te zetten maar als het script dan ook geen enkele recht doet aan de complexiteit van de situatie en alles gladstrijkt is het slecht te harden.

Het is geen slechte film; goede productiewaarden en zeker mooi, maar ik denk dat er meer in had gezeten. In ieder geval is het een betere film dan Slumdog Millionaire.

Hofnar in tijden van crisis

Twee dingen die Stewart wel vaker zegt over de humor van the Daily Show is dat je dit soort dingen niet kunt verzinnen en dat de gebeurtenissen vaak op het tragische af zijn en de enige manier om eromheen te komen is vaak om erom te lachen.

Jammer dat onze versie van the Daily Show geflopt is. De satires die op de Nederlandse tv te zien zijn halen dezelfde scherpte niet. Kijk bijvoorbeeld dit stuk. Waar zitten de grappen? Zitten er dingen in die niet waar zijn?

The Daily Show With Jon StewartM – Th 11p / 10c

CNBC Gives Financial Advice

Daily Show Full Episodes
Important Things With Demetri Martin

Political Humor
Joke of the Day

“It’s not rocket science, home owners, apparently it’s alchemy.”

Niet alleen de complete financiele sector van de quants tot de directeuren van de banken hebben zich ontpopt tot charlatans maar de zogenaamde onafhankelijke journalistiek die ons op de hoogte had moeten houden, die goed ingelezen en kritisch had moeten zijn heeft ook zitten slapen.

Raar toch dan dat een ‘fake news’-comedyprogramma betrouwbaarder en eerlijker is dan het echte nieuws.