Van het weekend gebeurden er weer een paar dingen die me met de neus op de feiten drukten hoe kapot1 het concept ‘papieren krant’ wel niet is. Ik zeg het al een tijdje en heb opgeschreven waarom ik principieel tegen de papieren krant ben (alle argumenten), maar dit was wel saillant.
Plek in het leven
Net een stuk in de Times dat het ochtendritueel van veel Amerikaanse gezinnen wordt verstoord door gadgets en sociale media:
Technology is morning’s first priority: […] “After six to eight hours of network deprivation — also known as sleep — people are increasingly waking up and lunging for cellphones and laptops, sometimes even before swinging their legs to the floor and tending to more biologically urgent activities.”
Hetzelfde voor mij. Mijn laatste proefabonnement NRC.next bleef braaf in de bus liggen tot ik ‘s avonds weer thuis kwam als ik hem er dan al uit haalde. In het weekend een weekje kranten bijlezen is leuk, maar tijdrovend. Mijn ochtendkrant is (in bed) het teruglezen van 8 uur tweets uit verschillende tijdzones met links en artikelen en filmpjes die geplaatst zijn door een groep mensen die ik daarop heb uitgekozen, een groep mensen die ik grotendeels ken. En als ik ‘s ochtends al bewegend beeld zou kijken dan zou dat geen ontbijt-tv zijn maar oude Daily Shows.
Ontbijttafel, krant, rust? Dat is allemaal voorbij, maar het wordt nog erger.
Actioneerbaar nieuws
Afgelopen weekend las ik deze tweet van Jaap Stronks over een goed stuk van Jort Kelder dat in de NRC zou staan. Dat leek me wel interessant en het leek me leuk om naar de kiosk te gaan en een krant te kopen2. Dat plezier werd me ontnomen toen dezelfde Jaap even later de link naar het artikel retweette. Dus niet het weekendritueel maar gewoon internet.
Sommige mensen zien het verdwijnen van dat ritueel als een verlies. Je zou ook kunnen zeggen dat de tweede tweet het NRC omzet door de neus heeft geboord. Hadden ze het maar niet online moeten zetten… Maar het alternatief is erger.
Stel je hebt een papieren krant en je leest er iets in, dan heb je er niks aan. Papieren krantenkartikelen zijn niet actioneerbaar3 en zeker niet zo makkelijk sociaal actioneerbaar als we tegenwoordig gewend zijn.
Dit terwijl als ik iets online lees, de kans al groot is dat ik het via een sociaal medium tot me heb genomen. RSS lees ik al nauwelijks meer, het meeste komt binnen via Twitter en het is op die manier gericht of ongericht weer makkelijk te herverspreiden4.
Het stuk heeft een link5 en rondom die link kunnen mensen weer dingen opbouwen. Bijvoorbeeld een levendige ge-engageerde discussie op Sargasso over het stuk. Jammer alleen dat het discussieformaat op Sargasso stuk6 is maar ze doen het beter dan bijvoorbeeld next zelf waar ik tussen de vele artikelen over Twitter niks over dit stuk kan vinden.
Dat zijn acties, de tijd van het passief consumeren van media is voorbij. Een papieren krant is zo’n passief medium en het voelt anachronistisch en te-weinig-interactief. Wanneer is dat duidelijk en hebben we dan een alternatief?
- Als in disfunctioneel. [↩]
- Ik zou nog overwegen af en toe een zaterdagkrant in de losse verkoop op te pikken. [↩]
- Pluk was het voorspelbaar genoeg niet. [↩]
- Soms zelfs via (gasp!) e-mail. [↩]
- Liefst een permanente link. [↩]
- Bij een bepaalde hoeveelheid commentaren zijn threads in discussies een must wat mij betreft. Maar daarnaast ook middelen om discussies en commentaren makkelijk te kunnen volgen en manieren om je identiteit mee te nemen naar elke plek waar je discussieert. Bright heeft bijvoorbeeld wel threads maar de profiel functie is al sinds jaar en dag ‘tijdelijk’ uitgeschakeld. [↩]
Ja, ja, die threads komen er aan. Bij de volgende release. Ergens eind dit jaar, begin volgend jaar. Want dan kunnen we het formaat er beter op aanpassen.
@Steeph: Fijn om te horen!