Month: September 2009

The Long View of Media

Listening to a conversation between Jon Taplin and Peter Chermin and Gordon Crawford. Crawford lashes out at newspapers (index 33:40):

“Newpapers are so dead. Aside from the Wall Street Journal and stuff. Honestly just think about the concept of a newspaper. You cut down a bunch of trees, you boil them, you make paper out of them. In the old days oyou used to have lead movable type, and a bunch of ink and a unionized shop printing them out. Then you get a bunch of trucks and you drive around the neighborhood and you throw them onto somebody’s driveway, you throw onto somebody’s driveway yesterday’s news. That’s what we’re trying to defend.”

It’s a cheap shot but the group offers some great high level business perspectives on the media industry in music, film and news with a final word of advice to young people starting out in the business. Summary: media is changing, nobody knows how to pay for it.

Update: I had already made a circumstantial argument why I don’t read newspapers anymore but now I’m also beginning to doubt entire quality argument. Newspapers are always paraded as bastions of objectivity and quality, but I don’t think this has ever really been the case1. The only difference is that for most of history we did not have an alternative. The recent financial crisis has only served to punctuate the lack of quality and in depth analysis.
I see room (and necessity) for one quality newspaper in the Netherlands similar to the Guardian in the UK but I don’t know who’s going to bring it. To even make an attempt, all the current newspapers need to significantly up their game, the current standard is just not good enough2.

  1. I don’t even know what is sadder: the lack of quality in Dutch newspapers or the self-professed intellectuals who thump their chests in adherence to this medium. [↩]
  2. Comments in Dutch to that effect: 1, 2. [↩]

Shared bicycle transit systems

I’ve recently used my first OV-fiets and it was a fantastic experience1. It’s a great way to bridge the last couple of miles on your transit experience and I think an important addition to the public transportation system.

half uur eerder dan de planning
CC picture by Anne Helmond

Paris has its vélib system2 and other major metropolitan cities may have similar bicycle sharing systems, but ov-fiets (literally ‘public transportation bike’) is Netherlands wide and has a great service design backing it up.

The idea is you get a subscription (based on your id and bank account to prevent abuse) for €9,50/year which is hooked up to your rail card so you can use that same card to get your bike. With one card you can get up to two very decent bikes3 at any issuing point (most larger railway stations in the Netherlands and more). Payment is deducted automatically from your bank account, so that eliminates another step from the checkout process which is very quick indeed. At stations which don’t have a large bike facility and for return at night there are also unmanned facilities where you can get a bike from a locker using your secret code.

Automatische fietskluis
CC picture by FaceMePLS

Most importantly for us Dutch, the system is very cheap. Renting one bike for 20 hours costs you €2,85. If you have multiple errands to run in a city, this is cheaper than using public transportation (and you have more freedom and you don’t have to wait for buses). Most people I tell about the system can’t believe how cheap it is. I do hope it is cost effective. I will gladly pay more per ride if it means the system will be around in the future.

OV-fiets is a great solution for me. I visit various cities irregularly. My method of entry, is almost always by train and that part of the journey is usually relatively quick, clear and comfortable. After that part comes the hell of navigating and waiting for local public transportation. There isn’t a city in the Netherlands that can’t be biked around, so a bike —if you have access to one— is almost always preferrable.

This is a great example of our urban future where objects that used to be our property4 are abstracted into a network of services.

San Francisco

An afterthought: When I was in San Francisco last year, I had some appointments in the Valley which I tried to do using Caltrain and then either taking the bus or walking. This turned out to be impossibly time consuming.

I tried to rent a bike to take with me on the Caltrain but most bike rental places were not open as early as I needed them to be. A system where you could rent a bike at the Caltrain stations similar to OV-fiets would have been perfect. (Hint.)

  1. The fact that I used it to bike out to a theater festival in a nature reserve may have contributed to that. [↩]
  2. Vélib has an odd pricing system, reflecting its focus on short trips and it has to deal logistically with the motions of Paris’s commuters through the day and the city. [↩]
  3. And recently you can get scooters as well. [↩]
  4. I used to own a Strida foldable bike. [↩]

Locative privacy measures

Robert Scoble hits a point (two actually) that I’d been meaning to write-up as well about anti-features and privacy wich are very very important for mainstream adoption of your webservice.

There is a movement in design which says that design and the affordances it creates has values embedded in it. Not considering the potential for abuse your design allows, can be deemed bad (because negligent) design work in itself.

Scoble addresses the fact that location tracking applications and games such as Google Latitude, Bliin, Plazes, Brightkite, Foursquare, Gowalla and the like freak normal people out.

Among the techminded early adopters I know, use of such applications already isn’t as clearcut as some of us would like to think. A lot of people aren’t comfortable broadcasting their location to the world at large (or to a massive American company). Just talk to a ‘normal’ person about this and see if they don’t get absolutely freaked out.

There are two aspects which are both very important though they may not seem so at first.

Nokia N95 8GB Maps

The Presentation of Self in Everyday Life

Firstly “presenting [yourself to] people as you’d like others to see you”is very important as discussed in Goffman and countless studies on social posturing and signaling that have followed. This is an important human need and basic freedom.

Privacy of Location

But more pregnantly for the mainstreaming of your application Scoble says: “(and if I’m freaked out, imagine how freaked out the average user is)”.

Privacy is important for quality of life. People leading more interesting/complicated lives than I do and people trapped in abusive power relations (corporate, domestic or otherwise) cannot afford to use this type of software.

The software may be pre-installed on the rom, it may be baked into the baseband itself. The fact that it is present on cell phones, may lead to an implicit social practice it is impossible to opt out of without social ostracism. It can and does encroach more and more into our lives.

Questions and the pre-empting of them will lead to self-censorship and (self-)limitation of freedoms which used to exist. The possibility to create some leeway in your day to day obligations to make life more pleasant/tolerable will disappear.

Just try to figure out all the edge cases, the ambiguity, the risk and the potential for catastrophic error. This is not a solvable problem and I think we need a hard design principle here: Any location based social application needs to provide a way for transparent spoofing to prevent socio-technological tyranny.

The fine art of telco wrangling

Much to my dismay I found out that with the update to iPhone OS 3.1 Apple had disabled the workaround to be able to tether using the iPhone1. Tethering was a very nice way to get online while on the go and a feature I would even be willing to pay a (small) amount of money for.

I think it’s more likely that AT&T asked for them to remove it, than T-Mobile but it was definitely a telco because Apple has zero interest in making their hardware less capable.

Tethered in Traffic

User Experience

Apple probably needed to remove this ‘feature’ because of pre-existing agreements with telcos and to be seen as a reliable partner now and in the future and be able to operate in this space. So the fact that Apple is in an abusive relationship with the telcos, means users are getting shafted.

Apple’s control over the hardware platform which I’m mistakenly supposing I own is making me consider and reconsider switching to another company for my next cell phone but that is only presuming Android ever get their act together2.

Industry Play

We shouldn’t forget that Apple with their iPhone introduction and deals with telcos made it possible for a large audience to use a capable cell phone with an unlimited internet plan. Something never seen before. That they needed to give some concessions in this phase of the development of the industry3 was to be expected.

So my experience with tethering being a bad one, doesn’t mean I should be mad at Apple4. Without Apple, mobile internet on the cell phone would still suck. If Apple could offer free tethering, they probably would and they would move more units of their own product.

Business Case

Personally I wouldn’t mind paying €5-10 a month for this capability which is already in my cell phone and in the network (it worked fine for the past couple of months) and not have to carry around (and forget) a 3G dongle. I don’t use it that much, but on occasion when I need it, it is very useful to have.

T-Mobile could try to sell me one of their more general laptop dongle solutions, but I’m not interested in dragging around another gadget and already being a user of the T-Mobile network means I don’t want to pay through the nose for the privilege of using their piss poor 3G coverage network.

  1. Though there is hope there may be a new patch. [↩]
  2. Symbian and Windows are nonstarters and probably always will be. [↩]
  3. And this phase of turning mobile telcos into stupid pipes of data. [↩]
  4. Though I still am. [↩]

Restauranten gevraagd

Ik hou van veel en lekker eten en ik merk dat ik daarmee in het buitenland beter terecht kan dan in Amsterdam. Hier een paar restaurant-tips die voor mij in Amsterdam ontbreken en waarvan ik denk dat ze weleens een succes kunnen worden.

Mochten ze al bestaan dan hoor ik het graag. Mocht iemand ze willen beginnen dan zou ik het erg op prijs stellen.

Burgermeester

De Burgermeester

CC foto door tjeemz

De Burgermeester is mijn voorbeeld van zo’n niche in de Amsterdamse horeca die niet bediend werd. Hier is recent de Burgermesteer geopend en deze loopt nu prima.

Voordat de Burgermeester er was, moest je heel goed zoeken in Amsterdam om een grote culinaire burger te kunnen vinden1. De burger had hier blijkbaar teveel een fast food associatie en was verplicht smerig.

Succesvoorbeelden uit het buitenland genoeg en dan in het bijzonder de Burgermeister, Marienburger en Kreuzburger-achtige tenten in Berlijn.

Taqueria

Je ziet ze heel veel in Californië en Texas, de taquerías waar je voor weinig geld een goed gevulde burrito met vlees, bonen en rijst met daarbij hete sausen, guacamole en nachos kunt krijgen. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan een burrito denk. Toen ik in San Francisco was at ik het ongeveer om de dag. Als ik er ooit heen zou verhuizen, zouden de taquerías een belangrijke reden daarvoo zijn.

Dolores Gourmet Burritos

CC foto door bovinity

In Europa bestaat er al een imitatie in de vorm van Dolores vlakbij Alexanderplatz in Berlijn. Kenners vinden het misschien niet vergelijkbaar, maar het is heel fijn om in de Duitse winterkou dit stukje Californië tegen te komen.

In Amsterdam is er bij mij in de buurt de Taco Shop die ik nog moet uitproberen, maar meer keuze zou niet gek zijn.

Update: The Taco Shop uitgeprobeerd en deze was best ok en ook goede prijs/kwantiteitsverhouding. Geen burritos verpakt in aluminiumfolie zoals ik gewend ben, maar goed te eten. Volgende keer de Chimichanga bestellen.

24 sep 2009

24h Diner

diner stools

CC foto door MBK

Meestal moet ik er niet aan denken om na het uitgaan complete burgermaaltijden of stacks van pannekoeken met maple syrup weg te moeten werken, maar als het dan ergens kan, dan in het comfort van een mooie klassieke diner.

Soms heb je gewoon laat nog honger en trek in lekker eten. Daar is in Amsterdam nog steeds moeilijk aan te komen. Waar ga je heen na 0:00 voor niet-shoarma of patat? Ik denk dat één diner-achtig restaurant wat 24 uur per dag open is ergens in het centrum, op heel veel bezoekers kan rekenen.

In ‘n Out Burger

In-N-Out

CC foto door Thomas Hawk

Het ‘gezonde’ fast food van de In ‘n Out Burger heeft als West-Amerikaans fenomeen een allure die moeilijk uit te leggen is. Feit is wel dat de burgers en de frieten er heel lekker zijn en dat het een sympathiek concept is tussen de grote ketens in de Verenigde Staten.

Greasy Spoon

Eggs, Chips and Beans

Pas in Shepherdess Cafe in Hackney het klassieke Engelse eten geprobeerd en dat was een succes! Alleen zó jammer dat we dat hier niet hebben; niet een goede plek om Engels eten te eten, niet een serie greasy spoons en eigenlijk helemaal geen plaatsen waar je voor £7 ( = €7) kunt zitten en lekker veel kunt eten.

Ik denk dat deze concepten mits goed uitgevoerd grote successen kunnen worden en in de meeste gevallen niche-vullers zullen zijn (zoals de Burgermeester nu is). Dus een slimme restaurateur kan hier zijn slag slaan en mijn buik vullen. Of moet ik toch naar San Francisco verhuizen?

  1. In Kopenhagen kun je ze bijvoorbeeld overal krijgen. [↩]

Een stukje vrijheid in onze tijd

Bits of Freedom leeft weer en stuurt een brief naar het Ministerie van Justitie met aanbevelingen om de privacy van burgers te waarborgen. Het doel van justitie is geen samenleving zonder misdaad, het is een samenleving zonder misdaad maar mét vrijheid.

Ik had Ot van Dalen al gesproken vlak voor de herstart en ik ben blij dat een goede groep mensen het op zich heeft genomen om te waken over de privacy in Nederland. De verontwaardiging en de bewustwording is in Nederland ver onder de maat.

De brief

De beperkingen in de vrijheid die geschetst worden in de brief:

  1. Ten eerste zullen burgers hierdoor terughoudender zijn in het vormgeven van hun eigen leven, in de wetenschap dat hun leven wordt vastgelegd en in de gaten wordt gehouden, en uit angst voor chantage, represailles etc.
  2. Ten tweede leidt dit tot een verstoorde machtsbalans tussen de burger en de beheerders van deze databanken: de beheerders van deze databanken weten vrijwel alles over een burger, maar de burger weet vrijwel niets over de beheerders van deze databanken.
  3. Ten derde is niet uitgesloten dat de burger verstrikt raakt in een Kafkaësk web van digitale informatie dat over hem of haar beschikbaar is, nu deze informatie deels incorrect is en het vaak moeilijk is om deze informatie te corrigeren.
  4. Tot slot is niet uitgesloten dat deze infrastructuur misbruikt wordt tegen de burger. Dit zal nu nog incidenteel van aard zijn. Op termijn kan dit structurele vormen aannemen, net zoals het persoonsregister in de Tweede Wereldoorlog is gebruikt voor de Jodenvervolging. Zoals hierboven is aangegeven is het veel moeilijker digitale informatie te vernietigen dan deze te genereren en te verspreiden, dus op het moment dat deze informatie misbruikt gaat worden is het al te laat en kan dit niet meer worden teruggedraaid.

Deze zijn reëel en zullen begrepen worden door de ontvangers van deze brief maar om de gevolgen van privacyinperking bij het grote publiek concreet te maken moeten deze denk ik een stuk invoelbaarder worden verwoord. Zeker als je bedenkt dat de rhetoriek van de tegenpartij gaat over ontploffende winkelcentra en kinderverkrachters.

Daarna komt de aanbeveling: “Veiligheid databanken zou verder moeten worden gewaarborgd”. Daar is niks op af te dingen maar het gaat mee in het paradigma waarin de aanleg van databanken al als voldongen feit wordt aangenomen. In de veiligheid is het bekend dat de enige veilige databank geen databank is. Alle andere vormen van persoonsgegevens zijn in zeker zin radioactief met een hoge besmettingsgraad en halfwaardetijd (Schneier en Doctorow noemen de incidenten in Groot-Brittanië een “privacy Tsjernobyl”). Zodra gegevens zijn opgeslagen kom je er lastig vanaf. Er zwerft altijd nog wel ergens een backup-DVD of een USB-stick rond.

Deze afweging staat als nagedachte aan het einde van dit segment terwijl het misschien wel de inleiding zou moeten zijn:

Voor de goede orde merkt Bits of Freedom op dat zelfs als de veiligheid van een databank met persoonsgegevens gewaarborgd is, dit niet automatisch betekent dat het aanleggen van die databank en het daaruit opvragen van gegevens, ook acceptabel is. Grote terughoudendheid bij de aanleg en bevraging van databanken met persoonsgegevens is op zijn plaats, ook als deze goed beveiligd zijn.

Een tussenweg is om per databank alle gegevens anoniem op te slaan en de benodigde persoonsgegevens apart versleuteld te associëren met de geheime dataset en die koppeling met extreme terughoudendheid en alleen waar nodig te maken. Dat is denk ik ook wat er bedoeld word met “privacy by design”. Maar dan nog zullen lekken blijven optreden en een meldingsplicht en een afschrikwekkende sanctie zijn inderdaad de enige maatregelen die dan helpen. Waarom zouden anders implementeerders niet de goedkoopste en makkelijkste oplossing kiezen?

Verder wordt gepleit voor de introductie van een privacy effect rapportage omdat:

Zoals hierboven is opgemerkt, dient iedere ontwikkeling die inbreuk maakt op de privacy niet op zich beschouwd te worden, maar in plaats daarvan beschouwd te worden als onderdeel van een complex systeem van persoonsgegevens, technologieën en bevoegdheden dat ook in de toekomst nog zal bestaan en zich verder zal ontwikkelen.

Informatiestructuren bouwen op elkaar door en zijn simpel aan elkaar te koppelen1. Het privacy effect van nieuwe maatregelen kan dan ook erg ingrijpend zijn. Systeemdenken is dus belangrijker dan ooit (maar dat wisten we al).

De aanbeveling van een “sunset clause”, eigenlijk een houdbaarheidsdatum voor maatregelen, is denk ik essentieel zodat we niet vastzitten op een glijdende schaal naar beneden, maar dat het af en toe ook mogelijk is om dingen terug te draaien zonder dat daar complete rampen voor nodig zijn.

De handhavingsbevoegdheid van het CBP uitbreiden lijkt me ook goed. Het wordt hoog tijd dat onze burgerrechten tanden krijgen.

Interessant ook dat Nederland inderdaad een controlesamenleving kan worden omdat het bedrijfsleven heel efficient iedereen in kaart brengt en dan gedwongen deze gegevens af moet staan aan de overheid als deze erom vraagt, zoals gesignaleerd aan het einde van de brief:

(i) de toenemende hoeveelheid databanken met persoonsgegevens die door de overheid en het bedrijfsleven worden aangelegd, (ii) de toenemende koppeling tussen deze databanken en (iii) de toenemende bevoegdheden van opsporings-, inlichtingen- en veiligheidsdiensten om hieruit gegevens op te vragen, een zeer zorgwekkende ontwikkeling.

Maar kwalijkst is inderdaad de toon die het publieke debat over privacy in Nederland heeft genomen en het ontbreken van een goed weerwoord tegen de handhavingslobby:

De stelling dat een burger die “niets te verbergen heeft, ook niets te vrezen heeft”, heeft een stevige plaats in het debat verworven.

Ik hoop dat BoF ook het voortouw neemt om de negatieve toon waarop het debat nu gevoerd wordt om te buigen. Niet iedereen die iets wil verbergen is een misdadiger (of een piraat). Het heeft ook niet geholpen dat de organisatie de laatste jaren stil lag en dus geen woordvoerder had terwijl er altijd wel een politiewoordvoerder of commissaris te vinden was om de andere kant van het verhaal te belichten.

Goed dus dat ze weer bezig zijn. De enige vraag die openstaat is of de mensen in Nederland niet te bang geslagen zijn door populistische media en politici om te kunnen luisteren naar rationele argumenten.

  1. Niet zo simpel gezien de grote hoeveelheid gefaalde systems integration projecten, maar nog steeds makkelijker dan papier. [↩]

Nooit meer met de trein naar Londen

Ik denk niet dat ik binnenkort nog met de trein naar Londen ga.

Het is al niet de meest aantrekkelijke propositie. Van Amsterdam naar London St. Pancras kost je toch een uur of zes en een half1. De treinen hebben geen stroomaansluitingen, dus je kunt niet voluit laptoppen. Verder moet je uiterlijk een half uur van tevoren op Brussel inchecken, anders mag je niet mee.

Waarom doen we het dan? Treinreizen heeft iets fijns, het is continu met minder wachten en veiligheidsmaatregelen dan je hebt als je vliegt én je komt middenin Londen uit in plaats van op een vliegveld ergens in een buitenwijk.

Monument Station

Het was tot nu toe allemaal nog wel te harden. Maar dit weekend ben ik naar Londen heen en weer geweest en vrienden zeiden het al, de internationale trein naar Brussel-Midi is gewoon te onbetrouwbaar.

Heenweg

Op de heenweg had mijn trein van Rotterdam naar Brussel 53 minuten vertraging. Vragen bij de Hispeed balie zorgde dat ze naar Brussel belden zodat ze daar rekening hielden met me met de checkin.
De vertraging die ik had was net genoeg dat ik direct de trein in kon. Tien minuten later en ik had hem gemist, maar dan kon ik me laten omboeken zeiden ze.

Terugweg

Vertrek

Terug uit Londen was mijn aansluitende trein naar Amsterdam op Brussel geannuleerd. Hij reed gewoon niet en de informatievoorziening was erg matig. Met wat hulp van de mensen op de balie via Antwerpen de volgende trein genomen met dus weer een uur vertraging.

Reinier ging een paar dagen later terug en hij had iets vergelijkbaars.

Ik weet niet wat het is, maar de Eurostar zelf rijdt precies op tijd. Waarom Nederland en België dan geen fatsoenlijk rijdende treinverbinding in stand kunnen houden, is me een raadsel. Zeven-en-een-half uur plus stress voor dit korte stukje is niet acceptabel2.

De volgende keer doe ik het wel via Easyjet over Stansted/Gatwick/Luton. Het kost een half uur van Amsterdam af en is volgens mij nog goedkoper ook. Het milieu zoekt het maar even uit. Natuurlijk mocht er verandering komen in de situatie dan hoor ik het graag.

Anvers Central

De Groene Keuze

Wat mensen die zich bezig houden met groene initiatieven vaak vergeten is dat de Groene Keuze minstens net zo goedkoop, makkelijk en mooi moet zijn als de ‘slechte’ keuze. Het is misschien moeilijk, maar mainstream gaan ís moeilijk. Als je niet voldoet aan die voorwaarden blijft de groene oplossing een marginaal alternatief dat alleen maar door eco-freaks gebruikt wordt3.

Update (21/12/2009): En ik ben blij dat ik het heb afgezworen. Deze week zijn een heleboel mensen door de vrieskou een uur of 16 in de tunnel vast komen te zitten (BBC News). Niet meer doen die trein.

  1. Tijdsverschil niet meegerekend. [↩]
  2. En daarnaast is de informatievoorziening en de situatie in de treinen etc. ver onder de maat. Ik weet niet of het met de onderontwikkeling door die Westerschelde of wat dan ook te maken heeft, maar we boffen hier wel met de NS. [↩]
  3. Of je moet het bij wet verplicht maken zoals nu met de spaarlamp is gebeurd maar volgens dezelfde logica kun je ook de auto verbieden… [↩]

micro-Lokale stukjes nieuws

Ik zit op mijn balkon in de namiddagzon te bellen met een vriend als op de kruising Bertrand Russellstraat / Maliebaan een fietser geraakt wordt door een auto. Die weg gaat vanaf Julianaplein heuvel af de Maliebaan in en fietsers hebben voorrang op auto’s die uit die wijk en vooral uit het kantoorgebouw van Fortis komen maar in de praktijk moet je dondersgoed uitkijken1.

Biker hit by car

Het afsluiten van die weg voor auto’s is geen optie maar de drempels die er nu liggen zijn wel erg laf. Dus ik heb de situatie meteen aangemeld bij ‘Verbeter de buurt’. Zien of daar iets mee gebeurt.

Lokaal nieuws

Het leek me ook boeiend om te kijken of het Parool of AT5 iets doen met dit soort dingen maar dat is vrij karig2. Ik heb het opgestuurd als tip naar AT5 bij ‘weer en verkeer’.

Een fietser die aangereden wordt op een kruising is geen nieuws, behalve voor die fietser zelf (ze was flink boos) en voor ons in de wijk die elke dag over die kruising heen moeten fietsen. Iets wat ook in lijn ligt met dit stuk van Adam Greenfield in Urban Omnibus over Everyblock een site die alles wat er bij jou in de buurt gebeurt verzamelt. Het is geen nieuws dat je in een krant wil lezen, maar het is wel verdomde interessant als je je op die plek bevindt.

Het is helemaal geen gekke gedachte dat een lokaal medium zoals AT5 of het Parool alle noemenswaardige gebeurtenissen, misdaden, ongelukken, vergunningen maar ook buurtzoekertjes en feesten etc. etc. zou verzamelen en gebruiken als lokale context voor het gebied waarover ze schrijven.
Maar gezien de rommeligheid van beide sites, is dat misschien een iets te hoog ambitieniveau. Over het gebrek aan IT-capaciteit bij veel Nederlandse media zit hier nog een stukje in de pijplijn maar het is veelzeggend dat Everyblock is overgenomen door MSNBC.

De broncode voor Everyblock is dankzij de beurs die ze hebben gekregen van de Knight Foundation onder een open licentie beschikbaar gesteld. Ik zeg maar, het is zeker niet makkelijk om een versie voor Nederland te bouwen maar het is wel de toekomst van nieuws dus wel de moeite waard3.

  1. Het is een stuk gevaarlijker dan bijvoorbeeld door rood licht fietsen over het Prins Bernhardplein (wat iedereen doet). [↩]
  2. Toen we hier net woonden was er een stroomstoring in de wijk, maar toen ook nergens online iets te vinden. [↩]
  3. EXTRA GRATIS: startup idee + kant en klare broncode. [↩]