Hangjongeren

Jelle Brandt Corstius nailt het:

Ik had een Russische vriendin op bezoek, en we waren beland in een visrestaurant in een pittoresk Noord-Hollands kustplaatsje waar ik vaak kom. Nouja, pittoresk, op het centrale plein van het kustplaatsje komen regelmatig hangjongeren samen die bier zuipen en heel hard Heil Hitler! roepen. Maar het zijn geen Marokkanen, dus ze kunnen kun gang gaan. Ik ben helemaal voor het harder aanpakken van hangjongeren, maar dan wel alle hangjongeren. Maar dat terzijde. (Mighty Moscow)

Ga in de zomer maar ‘ns kijken in Harderwijk of Sneek of nog verder weg. Als je er wat van zegt wordt je in elkaar getrapt.

Het is natuurlijk een absurde gedachte dat de politie alle overlast veroorzakende hangjongeren uit de sociaal-economische onderklasse aan zou pakken. Daar is met geen mogelijkheid voldoende capaciteit voor.

Weeknotes 25

Let’s see how this goes. Consider this a try out for now.

I tried 750 words, but I’d like my writing efforts to be viewed by a larger public and be of some use. Weeknotes for me could solve the problem of recapping what it was I actually did in a week (and also show other people what it is I actually do).

Monday

I wrote an overview of the first chapter of Check in / Check out. That got picked up by Adam Greenfield the following day by the miracle of trackbacks and Google Translate. Good as well, because I need to do some prepwork on Transmobility before meeting with people from 9292ov next week.

Check in / Check out has a series of design principles at the end of each chapter. Those might be interesting to a wider audience, so I’m going to translate those to English.

I finished a presentation on two transportation concepts for Amsterdam, both involving water. Still waiting to hear back from my city council member, but that may be publishable in the near future.

I went to a meeting on the future of the Amstel station next to my house. Here’s a picture of their bold plans where I most probably won’t be living anymore by the time they are completed:
Future of my front yard

Tuesday

Tuesday was the real start of project Ebi more on which at Leapfroglog.

We managed to cover quite some ground, but because of the plurality of our options, the creative process can be quite devastating draining.

I unfortunately missed the Amsterdam.js meetup, but I’m happy that the AMS programming scene is reactivating.

Wednesday

The good start of Ebi (and its subsequent celebrations took their toll). After a slow start at Stumptown —where I may be found regularly on weekday mornings— I got to the office where I was stuck till 22:00 because of the slowness of the iOS4 update.

Did some work on puebla which is a low data but heavy content dataviz to be published in the near future.

Also published the UX Triangle a funnily accurate model of the UX community.

Thursday

The rest of the week wasn’t that productive due to a touch of flu. Did some more work on Ebi.

Friday

More work on Ebi (designs of which by the way are coming along and are ridiculously awesome).

In the afternoon I had a studio day with Dirk van Oosterbosch at his Damrak studio. We discussed progress on the Table Viewer and another more commercial but innovative HTML5 project.

Then it was off to the Cineville launch party. Cineville is an all-you-can-eat movie pass for 13 Amsterdam art house cinemas. They recently redeveloped their site to become a hub for the pass, the cinemas and everything to do with indie movies in Amsterdam (eventually to become a sort of Last.fm for the cinematic experience). I beta tested the release (rather enthusiastically) and was curious to their future plans.

Saturday

Nothing much except a good coffee (at Stumptown again!) and professional discussion with Taco.

Sunday

More work on Ebi. The site is mostly functional now in Django but I’ve also read up on both MongoDB and REDIS because of the inherent flexibility requirements of a project such as this one.

Somewhere this week I also started to read Designing for the Digital Age which is the next book for our UX Book Club —now with Twitter account— and is promising to be quite the read.

That was about it. Now I’m off for a more than overdue BBQ on the beach.

UX Triangle

Some conversations with Jaap Stronks for the terminology and the rifts between UX designers I am witnessing more and more on events (dConstruct, The Web and Beyond) sparked this model below.

UX Triangle

The Guerilla UX tries to do the most damage with a minimal amount of resources. They either work in a small web shop in an UX role for clients without any budget or in a larger company that doesn’t recognize UX as a field to allocate proper resources to. The guerilla UX person may be stuck in a related role, or may have to take heroic measures to secure funding and room to get any UX work done and implemented.
The upcoming book Undercover UX seems to exemplify this style.

The Enterprise UX works in an organization that has buy-in into UX and ample resources to allocate people, time, usability labs and other elaborate contraptions to the UX problem. With all this latitude to operate providing good UX is still a daunting challenge because bureaucracy, poor management and lack of organizational vision may each in some measure stymie the end result.

The Frontier UX does stuff that most other people in the field hardly recognize as being the same discipline or having any value at all. This has has consequences for the kind of work and clients practitioners in this field can get. They do their part in advancing the field pioneering new methods and implementations in the face of uncertainty and rather poor odds of survival.

Where do you fit on this triangle? Where do you want to be? And better yet, can you do more than one at once or are you firmly entrenched?

“it’s more of a very expensive docking station than anything”

What Ben Hammersley uses (besides the travel drug):

I had an epiphany about 8 years ago, when my home office went from having 4 big tower PCs in various states of repair and OS, along with my own servers and NAS and lots of cable runs and so on, to a single iBook running off WiFi.

Same here. I had this futile attempt at running Linux on the desktop which was a perpetual cause of pain and frustration. I still love that first 12″ iBook that saved me from it all.

Now to get that iPad (I am a total InstaPaper fiend).

Check in / Check Out, Case by Case — Case 0001, “Pasjes en poortjes”

Ik ben het boek “Check in / Check out” van het Rathenau Instituut aan het lezen.

Het boek gaat over de digitalisering van de openbare ruimte en welke gevolgen dat heeft voor de privacy van de Nederlanders. Het boek is opgebouwd uit een serie cases en die zal ik hier één voor één lezen en mijn opmerkingen plaatsen.

Case 0001 — “Pasjes en poortjes”

Er worden zes doelstellingen genoemd ‘van de vervoerder en technologie-aanbieders’:

1. eerlijke en actuele verrekenening van kosten en opbrengsten
2. betere managementinformatie
3. tariefdifferentiatie
4. betere sociale veiligheid
5. betaalgemak voor de klant
6. mogelijkheden voor aanvullende diensten (p. 42)

In dat rijtje mis ik een zevende doelstelling die je uiteraard niet zult horen van de vervoerders en ook niet van de technologie-aanbieders die door hen zijn opgezet:
7. Het openbreken van de markt door betalingen te standaardiseren en de betalingsfrictie weg te nemen en zo concurrentie in het (openbaar) vervoer te vergemakkelijken.

Elke andere aanbieder van vervoer heeft het probleem dat potentiele reizigers erachter moeten komen 1. wanneer ze dat middel kunnen gebruiken en 2. hoe ze daar dan voor kunnen betalen. Het standaardiseren van de informatie in het NDOV en de betaling in de ov-chipkaart en beide middelen laagdrempelig inplugbaar maken voor meer partijen kan leiden tot een dynamischer systeem van Transmobiliteit.

Opvallend weinig mensen blijken zich zorgen te maken over het gebruik van hun persoonsgegevens. (p. 49)

Als mensen zich geen zorgen maken is er voor een groot deel ook geen probleem. Privacy is voor een groot deel een kwestie van perceptie.

De vervoeraanbieder heeft echter geen live-informatie over de reizigerstromen. (p. 57)

Hier komen we straks ook op. Er is dus een systeem dat periodiek informatie doorstuurt. Raar in deze netwerksamenleving en ook niet nodig. Volgens mij zitten er in de meeste message queue systemen robuuste functionaliteit om berichten over het netwerk te sturen en bij netwerkfalen ze lokaal op te slaan tot ze wel verstuurd kunnen worden.

Reizigersinformatie kan worden gebruikt voor opsporingsdoeleinden en marketing, maar blijkt van beperkte waarde. (p. 58)

Dit is interessant maar het is de vraag of je deze gegevens dan maar niet moet opslaan, met name omdat de gegevens voor de gebruikers ook van waarde kunnen zijn. Een anonieme kaart die niet inferieur is aan de persoonsgebonden kaart lijkt het beste alternatief voor diegenen die hun privacy willen behouden.

Daarnaast is er ook een referentie naar de Digital Security Group (DSG) van Bart Jacobs die met financiele steun van NLnet werkt aan een OV-chipkaart 2.0 (p. 60). Iets wat hard nodig blijkt.

RET en GVB zijn daarom van plan abonnementhouders die niet hebben ingecheckt, bij controle te beboeten met 35 euro voor het niet hebben van een geldig vervoersbewijs. Los van het feit dat dit onsympathiek overkomt, is nog onduidelijk of dit juridisch wel kan. (p. 61)

Bovenstaande laat zien hoe technocratisch de bestuurders van de vervoersmaatschappijen denken.

Ik mis deze vraag in de privacy-afweging van de ov-chipkaart: Worden contacten met de conducteur zoals controles en boetes ook vastgelegd in het systeem? Bouw je zo een strafblad op en wat voor gevolgen heeft dat?

Deze zogenaamde location based services heeft de staatssecretaris vooralsnog verboden. (p. 67)

De location based services hierboven worden alleen maar gezien in het kader van de broodjesverkoper die je korting wil geven als je op hetzelfde station bent. De aloude natte droom van de marketeers.

Wat niet mee wordt genomen is de opkomst van locatie-gebaseerde diensten die door mensen zelf worden gebruikt om hun leven vast te leggen en om meer context toe te kennen aan hun dagelijks handelen. Locatie gebaseerde spellen, locatie brokers en andere interessante dingen die je zelf met je locatie kunt doen, kunnen heel waardevol zijn maar zijn niet in het systeem of in de afweging meegenomen (en worden ook vermoeilijkt doordat het systeem niet real-time is).

Naar onze mening is het systeem vooralsnog teveel vanuit de vervoerders aan de reizigers opgelegd en zal dat het systeem op de lange termijn opbreken. Dit net neemt – zonder veel terug te geven.
Inzicht in transactie via mijnovchipkaart.nl kwam pas lang nadat het systeem al was in gevoerd (En is traag en vaak stuk. -Alper). De NDOV (Nationale Database Openbaar Vervoersgegevens), die ook de bewegingen van de voertuigen inzichtelijk zou moeten maken, laat nog lang op zich wachten. Een best pricing system is ooit overwogen, maar nooit ingevoerd. Het enige voordeel is vooralsnog betaalgemak, al zal niet elke reiziger de nieuwe manier van betalen echt handiger vinden. (p.68)

Gemiste kansen en het compleet negeren van de eindgebruiker is in het kort het verhaal van de OV-chipkaart.

Maak duidelijk wie de reizigersidentiteiten beheert en dat ook degenen die kijken worden gecontroleerd.

Hier zou het bijvoorbeeld interessant kunnen zijn om elke toegang tot je gegevens ook op mijnovchipkaart.nl weer te geven. Ge-anonimiseerd qua naam maar niet qua functie zodat je kunt zien wie in welke rol wanneer welke gegevens van jou bekeken heeft.

Zoek oplossingen voor systeemfalen in het systeem zelf en niet in het bestraffen van reizigers.

Zomaar een idee.

Overweeg een ‘live’-scenario.
De reizigersdata worden momenteel gebufferd en zijn daardoor altijd verouderd.

Gek dat we net nu we aanstalten maken om het real-time internet in te gaan, zitten met een systeem waar alle transacties gespooled worden in buffers van soms wel meerdere dagen. Heb je zo’n gigantische infrastructuur geïnstalleerd, is nog alle sturing die je kunt plegen en al het inzicht dat je kunt bieden belegen omdat de gegevens verouderd zijn voordat je ze ziet.

Al met al een goed historisch overzicht van de implementatie van de ov-chipkaart, de controlerende mogelijkheden en de kansen voor de gebruikers.

De vraag is alleen of en wanneer deze dingen verbeterd zullen worden. Er zijn al meerdere fora geweest waar gebruikers hun problemen met de chipkaart mochten aankaarten. Hier en daar zijn er wel dingen verbeterd maar vaak word je gewezen op systeembeperkingen of onderlinge afspraken waardoor dingen niet mogelijk zouden zijn.

Rabobank innovatief maar niet heus

Dit is de zogenaamde innovatie bij de Rabobank:

Ter verduidelijking, ik wil graag automatisch afschriften uit Rabobank naar applicaties kunnen sturen (en er zijn meerderen in Nederland die daar graag mooie dingen mee zouden bouwen).

De Rabobank staat dat alleen maar toe naar Exact, een boekhoudpakket dat niemand wil gebruiken maar heel veel mensen wel doen.

Kiezen met je voeten is ook niet mogelijk, aangezien er geen betere keuzes zijn in deze oligopolie.

An augment for my reality

I recently got glasses to make my vision even better than it already is. Nothing wrong with my eyes, but once you’ve seen the difference in sharpness, you do not want to go back. For me it’s an augment:
Glasses!

Talking about augmented reality, this piece of design fiction by the guys at Layar is very convincing to show that AR definitely is going to be a big deal. Here’s to all the naysayers:

Experience Zeeburgereiland

This week I biked past Zeeburgereiland on my bike route from the Eastern Docks to IJburg and all I saw was completely desolation and this billboard. I had wanted to bike along side the IJ but this part of the city is so unfinished larg pieces of it are inaccessible.

This is what it looks like through the fence:
Zeeburgereiland

I completely forgot the text on the billboard and had a hard time finding the place. Google Maps doesn’t even know it yet1. Just look at Street View.

My trusty neighborhood council member Jan-Bert Vroege is usually available to answer these kind of questions for me and he pointed me towards the right site.

Zeeburgereiland

It’s going to be the site of some significant development in the near future. It’s odd that in developing IJburg the city skipped over this part and is only now beginning to fill it in.

The site points to a fantastic concept at the site of the current silo’s to build an art house, playground, museum and restaurant with a fabulous view and attractive position: the Annie M.G. Schmidt house.

Looking forward to this, but curious if the exurbs of the city beyond where I live (Diemen + Bijlmer) will ever be (re)developed or if we’ve forsaken those to become multicultural ghettos:

I biked on to IJburg and large swaths of that area still are empty and being built and filled in. Most people won’t remember how long it took for tram 26 to be extended there or when the first supermarket opened (is there one now even?).

Some nice parts too:
IJburg

Concerning that part of urban development we can learn a lot of the prefab cities being erected in the East (take Dan Hill’s account of New Songdo). I know it takes time to fill up residential units and some amount of organic growth/frontier mentality is good, but is it that hard to have basic amenities in place when the first people arrive there?

  1. Just like it had no clue about IJburg in the beginning. []

Have your Surface

Haven’t got mine yet, but yes they’re Magic Tables.

During the run up to the iPad launch most pundits got into a pissing match of naysaying and detracting from the device. “It’s just a bigger iPhone.”Most of which has by now been disproved.

Like BERG say, it’s a consumer ready, performant, portable version of the Microsoft Surface. If you have ever played with a Surface, you know that it’s a horribly bad and slow experience AND it has a €10k price tag attached. The iPad is a Surface that works for a very broad definition of ‘works’.

Microsoft can go back to the drawing board. Apple ate their lunch.

Online campagnes — Canvassen voor de PvdA

Ik heb hier al geschreven over datavisualisatie in campagnes in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. De campagnes hier lijken te klein, te kort en te weinig budget hebben om serieus mee te spelen met de grote jongens maar verschillende partijen doen toch hier en daar hun best.

Maurits Martijn schreef pas in VN een stuk “Heeft online campagnevoeren zin?” over de online campagnes met een redelijk pessimistisch beeld.

‘Er lagen geen plannen klaar. De partijen zijn webmensen gaan inhuren, terwijl die er al een jaar hadden moeten werken. En dat terwijl ze zoveel tijd hebben gehad. Een strategische blunder.’ (VN)

Die hadden er al een jaar moeten werken? Hoe lang hebben we dat internet nu al?1

De campagnes zijn inderdaad te kort om met een concept te ‘knallen’ zoals het gebruikelijk is in de marketingwereld. Het artikel van Maurits is een momentopname twee weken voor de verkiezingen. De GroenLinks Toekomst Facebook Applicatie (de eerste politieke facebook app in Nederland!) werd daarna pas gelanceerd net zoals de Google Map voor de PvdA-campagne.

Nu heb ik een hekel aan campagnes. Campagnes hebben een begin en een einde. Ik denk niet dat een einde goed is voor je online engagement. De campagne-vorm is ook hoe de meeste websites nog steeds gebouwd worden: men verzint iets, zet het veel te laat uit, heeft heel veel stress tot de lancering en daarna kijkt niemand er nog naar om. Niet goed.

Politieke partijen hebben wel een woord voor het alternatief: ‘de permanente campagne’ maar vaak ontbreekt de visie welke sites ze waar moeten inzetten om duurzaam meer diepte en gelding te geven aan hun politieke verhaal. Tijdens een campagne kun je je online presence aanzetten en richten op de verkiezingen maar functioneel blijft het hetzelfde.

Zin?

Heeft de online campagne überhaupt zin? Dat is een vraag waar Ernst-Jan zich mee bezig houdt op zijn netwerkrevolutie blog. Ik neig ernaar om te zeggen dat internet de kosten van samenwerken verlaagt, maar dat we daarin in Nederland een remmende voorsprong hebben. De kosten om dingen te doen zijn hier al heel laag en de meeste dingen zijn al goed geregeld. Daarnaast zijn de meeste mensen die iets kunnen betekenen redelijk inert en hedonistisch ingesteld waardoor ze niet door een Facebook-groep in beweging komen2. Online zie ik hier vooral als vastlegging van/rimpeling op het oppervlak van een echte onderliggende beweging.

Iets wat partijen wel kunnen doen en wat op de lange termijn zin lijkt te hebben is een voorstel van Greenfield aan de hand van zijn stuk over de community organization van Harvey Milk in het Castro. Partijen moeten elke interactie, elk contact met potentiële stemmers (=iedereen) vastleggen. Die potentiële stemmers kunnen ze dan langzamerhand meer en meer informeren en betrekken.

Dit moet niet alleen tijdens de campagne gebeuren. De rest van het jaar zijn er nog genoeg interessante acties, evenementen en issues waar je als partij positie op in kunt nemen en mensen aan je kunt binden. Wat is nu geloofwaardiger, een partij die je alleen tijdens campagne-tijd weet te vinden (zie Dijkshoorns laatste) als zij je nodig hebben of een partij die altijd ‘weet’ wat er speelt en jou meeneemt en op de hoogte houdt?

PvdA Canvasacties

Ik noemde het project voor de PvdA al van Monster Swell. Aan het ‘begin’ van de campagne kregen we de kans om een concept te verzinnen rondom de canvasdata van de PvdA. De PvdA vroeg tijdens de campagnes voor de gemeenteraadsverkiezingen aan mensen in de wijken wat ze goed en slecht vonden en wat er beter zou kunnen. Deze enquêtes werden vastgelegd om inzicht te geven in wat er leeft in een wijk.

Dit is voor je lokale beleidsvorming al heel interessant, maar de volgende stappen zijn: laten zien aan mensen dat je naar ze luistert, de problemen vaststellen, oplossingen formuleren en laten zien dat wat je doet effect heeft (toch het beste platform voor je herverkiezing). Veel kwesties zijn tegenstrijdig, mensen zijn vaak blij met hun rustige leefomgeving maar vinden het winkelaanbod dan erg beperkt of de bereikbaarheid slecht. Al deze dilemma’s moet je samenbrengen, onderhandelen en een ‘beste’ oplossing doorvoeren.

Politiek is eigenlijk niets anders dan een ontwerp-probleem voor de samenleving.

De uitdaging was om op basis van onregelmatig binnenkomende gegevens een coherent geheel te maken dat de toestand van het land lokaal samenvat en inzicht geeft aan de mensen die de enquêtes ingevuld hebben. We bedachten toen een interactieve infographic zoals je ze vaak in de krant ziet maar nu doorklikbaar en zoombaar voor meer detailweergave. Dit alles uiteraard in een hectische periode met campagnebudgettering voor tijd en geld.

Het resultaat is: Mijn Buurt: Dit is Nederland

pvdacanvas

pvdacanvas2

Een aardige eerste stap waarin je per stad kun zien wat de gecombineerde uitkomsten zijn van de enquêtes en op postcode kunt zoomen naar wat mensen bij jou in de buurt vinden (zo die hem hebben ingevuld, zo niet dan mag je hem direct zelf invullen). De volgende stap is om dit beter en structureler aan te pakken zodat het een lokaal platform wordt voor de verschillende afdelingen.

In ieder geval zijn dit natuurlijk prachtgegevens om mee te werken omdat er echte verhalen van mensen in staan. Het geeft ook een interessant beeld van Nederland dat vooringenomen ideeën bevestigt (in Den Haag en Overvecht ervaren mensen veiligheid als het grootste probleem) en soms ontkracht. Over het algemeen kun je zien dat mensen tevreden zijn, dat ze kleine problemen hebben en dat ze vinden dat het Goed gaat met Nederland. Dat is ook wel weer eens fijn om bij stil te staan.

  1. ‘Want dat internet, gaat nog ‘ns heel groot worden meneer…’ []
  2. De grootste zorg is waar het volgende biertje vandaan komt, dát of de hypotheekrente-aftrek. []

Online Tuesday – Data is the new Quicksilver

Afgelopen dinsdag gaf ik een presentatie op Online Tuesday over de toekomst van het internet. Ik had me niet geheel beseft dat de brief van de presentaties subtiel verlegd was naar doe een pitch over de toekomst van je bedrijf, maar des te beter eigenlijk.

Ik gaf een praatje dat zijdelings verwant is aan Monster Swell, namelijk de tsunami van Big Data (zie ook een vorige presentatie) die over ons heen gaat spoelen.

Het format van vijf minuten zonder visuele ondersteuning is de puurste presentatie-vorm —en verdraagt daarom geen bullshit of slechte voorbereiding— maar een verhaal over data-visualisatie zonder visuals… dat is toch lastig.

Volgens mij ging het best aardig (ook naar aanleiding van de reacties) en er is een video-registratie van, zie hieronder vanaf tijdsindex 19:08:

Online Tuesday Juni -Spreker 6-10 from Videofix on Vimeo.

Online Tuesday Juni -Spreker 6-10

Een paar takeaways:

Data is het nieuwe kwikzilver.

Alles wordt in de komende vijf jaar volgesensord.

Fresh election results

Interesting to see that there were a ton of election result charting, display and visualization sites that popped up just before the elections. It seems that this is a hot topic.

We just added a preliminary dataset with yesterday’s election results. If you want to see the decimation of the CDA and the blue spread with the rise of the VVD (also compared with the municipal elections earlier this year), see here: http://bit.ly/a7s3l2

Quick entry of 2010 parliamentary election results

There are some outstanding results and some outstanding todos for the map which explain the holes. Those will be fixed shortly when the entire map migrates to the 2009 Shapefile.

Dutchstats — Your personal Atlas of the Netherlands

Last weekend we released Dutchstats, an online interactive datavisualization of election results and local statistics for Dutch municipalities by Monster Swell, an Amsterdam dataviz agency.

What?

Dutchstats — an application to view Dutch election results and statistics collected by the CBS1 side by side.

http://bit.ly/dutchstats

index.html

A video demo:

Dutchstats from Alper Çugun on Vimeo.

Who?

Dutchstats has been made by Monster Swell with Alper Cugun and Alexander Zeh.

Which data?

The CBS publishes Shapefiles with the boundaries of the municipalities, burroughs and neighborhoods of the Netherlands with a legend of the statistics they bundle. The tools that the CBS themselves provide to view this data are not very user friendly, see both: Statline and CBS in uw buurt.

The election results for the European Elections of 2009 came from nlverkiezingen.com. We entered the results for the 2010 Municipality Elections ourselves. Parliamentary Election results are provided by the Kiesraad (electoral council).

Why?

This project started as a foray into drawing municipal boundaries on the screen. No easy to use tool2 to plot statistics at that level existed yet, so we thought that would be an interesting and useful problem to tackle. After some attempts we created a proof of concept in Processing, but we did not think a Java applet is ‘distributable’ enough. We then rewrote the entire thing in Processing.js.

A logical consequence of having an easy way to draw local statistics was to create a tool to visualize the statistics that were already bundled in the provided Shapefile. We think the result is quite interesting.

Wat is so interesting about it?

There are tons of stories in this data waiting to be told just like there used to be in any old atlas. Instead of paging through the graphics and charts in one of those, Dutchstats allows you to compare statistics for the same area side by side. It makes the social geography that the CBS collects directly tangible with as little jargon as possible.

Some interesting views on the data:
The decimation of VVD and PvdA by LPF in 2002
The dissolution of LPF in 2003
The location of the Dutch Bible Belt
The prevalence of PVV compared to the amount of non-Western immigrants
Crop farms compared to cattle farms

But there are dozens more interesting stories waiting to be told in these numbers and that is exactly what makes them so interesting. You can keep clicking through, changing the selections, viewing local results etc. That is exactly what we think a good datavisualization should provide.

What’s next?

The source code is available on github. An open source release geared towards making it easy to plot your own data on the map —even for non-programmers— is forthcoming. Also we only discovered a more recent Shapefile on the CBS site3 after the public launch of this project. We will integrate that as soon as possible.

Some other stuff we are considering:

  • Speed optimizations, the visualization is near unusable in Firefox. Recent versions of Webkit and especially Chromium perform much better. I would be interested in hearing if this works in IE9 and how it performs.
  • Zooming display, the same statistics are provided on lower levels as well. Adding those shapefiles and enabling drilling down to the very local level could be very interesting.
  • Showing all of the data displays in small multiples.
  • We’re always interested in displaying more data that can be aggregated at the municipal level. Get in touch.
  1. Not the television network, but the Dutch Central Bureau for Statistics. []
  2. GIS tools do not qualify as easy to use. []
  3. Though we had looked for it ourselves several times on that same site. []