Niet zoveel aan te merken op dit hoofdstuk. Ook niet heel erg mijn interessegebied.
Algemeen over de huidige stand van zaken wat betreft het camera-toezicht, de wettelijke kaders en hier en daar wat dingen over het concept panopticon en in hoeverre dit geldt wanneer het verzamelen en het bekijken van de beelden gedistribueerd zijn.
Frappantste is dat de grootste ontwikkeling in het camera-toezicht komt door het internet omdat nu waarschijnlijk het grootste deel van de camera-beelden over internetverbindingen met redelijke standaardprotocollen zal gebeuren. Ik neem aan dat het hiervoor met veel proprietaire systemen gebeurde, die daardoor moeilijk aan elkaar te koppelen waren. Hier dus ook weer IP als grote gelijkmaker.
Systemen die camera-toezicht efficiënter moeten maken en potentieel hele grote privacy-inbreuken kunnen veroorzaken zoals het detecteren van ongewenst gedrag —Wat is ongewenst gedrag?— en het volgen van mensen door bestanden en systemen heen, zijn allemaal nog niet zo ver dat we ons daar zorgen over moeten maken.
Maar ik denk wel dat we ons daar nu al zorgen over moeten maken. Ik vind dat in dit hoofdstuk die toekomst wanneer computers net zo goed en misschien wel beter dan mensen beelden kunnen verwerken en de gevolgen daarvan niet voldoende verkend worden. Het zal misschien wat langer duren, maar ik denk zeker dat dat er gaat komen.