‘Design Directie’ is een periodiek stukje van Alper over het raakvlak van design en technologie met de maatschappij.
Op dit moment worden we niet bestuurd en moeten we wachten op een formatie die lang duurt, niet transparant is en een resultaat gaat opleveren waar de helft van het land niet op zit te wachten. Dit proces voelt sub-optimaal en achterhaald aan.
Het besturen van een land is niks meer dan een complex ontwerp-probleem op macro-niveau. Dingen ontwerpen is iets wat we kunnen. Er is een methode voor en het is vaak na afloop ook duidelijk of een ontwerp geslaagd is of niet. Het is een rationeel wetenschappelijk/creatief proces met tastbare uitkomsten. Als het mogelijk is om een iPod of een Boeing te ontwerpen, dan kun je die methoden ook gebruiken voor een landsbestuur. Wat zou er gebeuren als we het ontwerpproces over de politiek heen legden?
Bij het maken van een ontwerp kijk je naar de doelen. Dus: waar willen we heen met dit land? Je doet onderzoek onder gebruikers (het electoraat) in het veld (tijdens de campagne) en je market de oplossingen waar je mee gaat komen (verkiezingsbeloften). Hieruit volgt een model waar je mee kunt werken. Met dat model kun je plannen maken. Je hebt dan een designdocument (een regeerakkoord) waarmee je aan de slag kunt.
Het enige waar je dus echt over moet praten zijn de doelen. Ik heb het idee dat die bij alle partijen niet eens zo ver uit elkaar liggen. Iedereen wil toch een veilig land, een goede gezondheidszorg en een competitief onderwijs en economie? Hoe je dat doet volgt uit de ontwerpmethode: onderzoek doen, ideeën verzinnen, toetsen aan het de werkelijkheid en resultaten boeken.
Hoe anders is dit in de politiek. Partijen gaan er gemakzuchtig van uit dat ze al weten wat er leeft, ook al zitten ze grotendeels in Den Haag. Campagne voeren is meer een show dan dat er oprechte interesse voor de kiezer is. De beloften zijn vaak te concreet én onrealistisch zodat die direct sneuvelen in compromissen. Mensen geloven na de uitslag al niet meer waar ze in gestemd hebben, laat staan dat je ze enthousiast kunt houden. En de resultaten… daar hoor ik nooit iemand over.
Goede ontwerpers gaan uit van de werkelijkheid en handelen in gelijke delen visie, gezond verstand en realisme. Politici zo zien we gaat het meer om zelfbehoud, het spelen op de onderbuik en het in stand houden van illusies. Ontwerpers die politiek voeren of in politieke organisaties werken, komen zelden tot goede resultaten. Politici die wat meer methoden uit de ontwerppraktijk gebruiken, daar zouden we wel weer wat vertrouwen in kunnen hebben.
Elke Design Directie wordt hier gepubliceerd en bij de eerste publicatie die hem wil overnemen (aanmeldingen).