Hier mijn recensie van Proteus voor de nrc.next een paar weken geleden geplaatst (dit is een fractie van wat Bogost heeft gedaan op Gamasutra maar in Nederland is er geen plek, tijd of geld voor games):
Je kon hem al spelen, maar Proteus van Ed Key is nu eindelijk officieel uit. Proteus is de naam van het willekeurig gegenereerde eiland opgebouwd uit impressionistische pixel-graphics waar je heen gaat. Aangekomen op het strand zie je op het eerste gezicht alleen wat bomen maar als je verder loopt kom je gaandeweg dieren en ook andere dingen tegen zoals torens, standbeelden en stenen. Je aanwezigheid beïnvloedt het eiland. Dat zie je niet alleen, je hoort het vooral in de muziek (gecomponeerd door David Kanaga) en de geluiden die allebei reageren op wat je doet.
Proteus bevat geen echte doelen. Er is geen prestatiedruk en je hoeft je niet bezig te houden met wat je nu ook alweer moet doen zoals in andere spellen. Je loopt gewoon over een eiland en dat alleen al is een bijzonder prettige ervaring.
Tijdens dat lopen is er ook genoeg te doen. Keer op keer ondernam ik een tocht die ik halverwege afbrak omdat ik een groepje dieren achterna ging of naar een adembenemend uitzicht wilde kijken. En elke keer als er een dag of een seizoen voorbij is, verandert Proteus en zijn er weer nieuwe dingen te zien en te doen.
De doelloosheid en eindeloze variëteit van Proteus maken dat je niet uitgekeken raakt. Je kunt er keer op keer terug blijven komen. Proteus is dan ook niet zozeer een spel als wel een serene plek waar je altijd heen kunt.