Highlights for Temperamentvolle Kinderen

Opvallend is dat ze vaak een groot gevoel voor uiterlijke schoonheid hebben.
Intens: enthousiast, uitbundig, gepassioneerd, diepzinnig, levendig, hartstochtelijk, innig, fanatiek (in plaats van hysterisch, overdreven, driftig, wild, luidruchtig, ongeremd) Gevoelig: inlevend, empathisch, openstaand, zachtaardig, teder, toegankelijk (in plaats van sentimenteel, kwetsbaar, prikkelbaar, overgevoelig, slap) Opmerkzaam: oog voor detail, scherpzinnig, oplettend, alert, aandachtig, waakzaam, kritisch, geconcentreerd, oplettend (in plaats van pietluttig, lastig, kieskeurig, snel afgeleid) Sterke wil: vastberaden, doelgericht, eigenzinnig, onverstoorbaar, krachtig, aanhoudend, standvastig (in plaats van koppig, halsstarrig, onhandelbaar, opstandig, dwars, hardnekkig, eigenwijs)
Ook als je je kind op school ophaalt bijvoorbeeld, helpt het als je even op ooghoogte van je kind komt en zegt: ‘Hé lieverd, fijn dat je er bent’.
Laat je kind vaak weten dat je blij bent dat hij er is. ‘Wat bof ik toch dat ik jouw mama mag zijn’ of ‘Wat gezellig om samen met jou een boekje te lezen’ laten je kind voelen dat hij er mag zijn zonder dat hij daar iets speciaals voor hoeft te doen.
Hoe beter jij door hebt waar hij last van heeft, hoe beter je het voor hem kunt benoemen. ‘Dat was schrikken, hé?’ of ‘Vind je die koffie vies ruiken of is het dat gekookte ei op mijn boterham?’
Puur en alleen al het idee dat ze moeten doen wat een ander bepaalt kan zorgen voor heel veel verzet, zelfs als datgene wat ze moeten doen in feite helemaal niet zo erg is.
De gebiedende wijs doet het vaak erg slecht bij kinderen met een erg sterke wil.
Ze wil dus echt wel rekening houden met wat ik nodig heb, maar ik moet daar dan wel duidelijk over zijn.
Houd gezinsvergaderingen Plan vergaderingen in om met elkaar te bespreken hoe het allemaal loopt. Is iedereen nog tevreden over de gemaakte afspraken, zijn er nieuwe nodig, lukt het iedereen om zich eraan te houden?
Zolang de afspraak geldt, moet iedereen zich eraan houden. Dus ook als je kind er eens geen zin in heeft, zal hij zich aan zijn deel van de afspraak moeten houden. Als je het er gewoon bij laat zitten omdat je geen zin hebt in gezeur, kom je natuurlijk nergens. Afspraak is afspraak. Zeg dit ook tegen je kind.
Zo leer je hem dat hij zelf ergens voor verantwoordelijk blijft en dat hij, ook al kan hij niet waarmaken wat hij heeft toegezegd, het er dan niet zomaar bij kan laten zitten. Vertel hem dat er helemaal niets mis mee is om in gezamenlijk overleg af te wijken van afspraken, maar dat het heel lastig is als iemand zonder enig overleg zijn deel van de afspraak niet nakomt.
Misschien denk je nu wel dat dit allemaal heel tijdrovend is. Deels is dit ook zo. Je moet echt de tijd nemen om met je kind in gesprek te gaan. Toch duren deze gesprekjes in de praktijk vaak maar een paar minuutjes. Deze tijd win je vaak direct daarna al weer terug omdat hij geen weerstand meer heeft tegen wat er moet gebeuren.
Als het dus al lukt om je kind zich goed te laten gedragen door middel van straffen (en die kans is klein bij temperamentvolle kinderen), dan komt dat doordat je zijn wil gebroken hebt. Dat is erg zonde. Je wilt je kind graag in zijn kracht zetten en niet die kracht juist om zeep helpen.
Vrijwel alle ouders geven aan dat, juist als ze hun kind de ruimte geven om zich echt te ontladen, de intensiteit van die ontlading op den duur ontzettend afneemt.
Zet jezelf en je eigen overtuigingen even aan de kant. Hij doet dit niet om jou dwars te zitten of omdat hij niet wéét hoe hij zich moet gedragen, hij kán het nu gewoon niet. En als iemand iets niet kan, heeft hij hulp nodig, geen preek.
Ook wanneer je kind steeds bewust gedrag vertoont waarvan hij heel goed weet dat jij daar last van hebt of wanneer hij de hele tijd zonder duidelijke aanleiding zijn broertje of zusje loopt te treiteren, kan dit betekenen dat hij zich moet ontladen.
Sommige ouders voelen zich aan het einde van de dag vooral rot over wat er allemaal niet goed ging. Als je dat doet, doe je jezelf daarmee enorm tekort.
Bedenk dat je kind minstens één iemand nodig heeft die onvoorwaardelijk achter hem staat, hem altijd volledig accepteert en steeds het beste in hem ziet. Iemand die in hem blijft geloven als hij er een potje van maakt en hem steeds een nieuwe kans geeft.
Boos worden op een temperamentvol kind werkt ontzettend averechts. Hij raakt er alleen maar meer overprikkeld van, waardoor de situatie nog verder escaleert. Wat hij nodig heeft, is een liefdevolle ouder die op een natuurlijke manier leiding neemt als dat nodig is, die zijn eigen grenzen op een rustige manier aangeeft en die een baken van rust is op het moment dat zijn kind volledig overmand wordt door emoties.
Stress ontstaat ook doordat je ergens bent, terwijl je eigenlijk ergens anders wilt zijn.
Laat hem eventueel wat water drinken. Hierdoor gaan zijn darmen namelijk werken en daardoor wordt zijn lichaam ook wakkerder.
‘Ik word gek van de rotzooi’ is voor de meeste kinderen namelijk geen legitieme reden.
Alle frustraties, overprikkeling of emoties die hij onder schooltijd even parkeert, gooit hij jou thuis juist voor je voeten. Hoe irritant dat misschien ook is, het is eigenlijk een goed teken. Bij jou voelt hij zich zo veilig dat hij alles eruit durft te gooien.
Vraag hem in dat laatste geval wat er precies besproken moet worden en wat hij graag zou willen veranderen. Op die manier kun je er wel voor hem zijn en hem helpen, maar neem je het toch niet allemaal uit handen.

For the more abstract work, it makes it a lot easier for other people to ‘read your mind’ and for you to delegate if you share as much context as possible as Anna Shipman describes here.

https://www.annashipman.co.uk/jfdi/delegating-to-a-team.html