The types of resistance available to women are particularly interesting: They themselves understand their daily tasks – the upkeep of their homes and the care of their families – as a form of steadfast resistance.

An interesting point how the women in Gaza play a big part in the resistance with these ‘weapons of the weak’ that they have.

http://www.warscapes.com/retrospectives/food/kitchen-anthropology-gaza

Remember that in any organisation, people make decisions — decisions are about trade-offs, and decisions can be influenced, overturned, and changed. More importantly, organisations evolve— the way decisions were made yesterday might not be the way they get made tomorrow!

An uncommonly sophisticated piece of how to think about technical debt and how to tackle it organizationally. It already starts off right by not using a debt-is-money comparison.

https://medium.com/humans-of-xero/technical-debt-f5158cc9ca07

Tokyo as slowdown city

Crucially, at street scale, on-street parking is not allowed, which opens up the streetscape for people, on foot and on bike, for conversation and activities, and yes, for moving goods and people around but as a secondary ‘enabling’ activity to the life of the street itself.

https://medium.com/slowdown-papers/18-from-lockdown-to-slowdown-tokyo-as-slowdown-city-822dc0b6f3cc

nrc.next game-recensie: Desert Golfing

Desert Golfing is een game over golfen in de woestijn. In een twee-dimensionaal pastelkleurig woestijnlandschap moet je een bal de hole in schieten. Je vinger bepaalt de kracht en de hoek van je slag en als je loslaat vliegt de bal weg. Hoe ver je bal komt, hoe vaak hij stuitert en hoe lang hij doorrolt voelen perfect, eigenlijk precies alsof je echt golf speelt in een woestijn. Alleen ben je hier na 18 holes niet klaar. We weten nu dat er duizenden willekeurig gegenereerde woestijnlandschappen—de een moeilijker dan de andere—wachten om gespeeld te worden en er is nog geen einde in zicht. De combinatie van eenvoud en oneindigheid maken dat je Desert Golfing lang kunt blijven spelen. Het is een fijn tussendoortje voor onderweg en tegelijkertijd een meditatie op hoeveel er met heel weinig mogelijk is.

5/5
iOS App Store €0,89

nrc.next game-recensie: Proteus

Je kon hem al spelen, maar Proteus van Ed Key is nu eindelijk officieel uit. Proteus is de naam van het willekeurig gegenereerde eiland wat je bezoekt. Aangekomen op het strand zie je op het eerste gezicht alleen wat bomen maar als je verder loopt kom je gaandeweg dieren en ook andere objecten tegen. Door rond te lopen beïnvloed je het eiland. Dat zie je niet alleen, je hoort het vooral in de muziek (gecomponeerd door David Kanaga) en de geluiden die allebei reageren op wat je doet.

Proteus bevat geen echte doelen. Er is geen prestatiedruk en je hoeft je niet bezig te houden met wat je nu ook alweer moet doen zoals in andere spellen. Je loopt over het eiland en laat de ervaringen op je af komen.

Dat zijn er meer dan je op het eerste gezicht zou denken. Keer op keer ondernam ik een tocht die ik halverwege afbrak omdat ik een groepje dieren wilde achtervolgen of naar een adembenemend uitzicht ging zitten kijken. En elke keer als er een dag of een seizoen voorbij is, verandert Proteus en zijn er weer nieuwe dingen te zien en te doen.

De doelloosheid en eindeloze variëteit van Proteus maken dat je niet uitgekeken raakt. Je kunt er keer op keer terug blijven komen. Proteus is dan ook niet zozeer een spel als wel een plek die altijd op je wacht.

Windows/Mac $10
(4/5)

nrc.next game-recensie: Botanicula

Het langverwachte “Botanicula” van Amanita Design is uit en het is nog mooier dan de vorige spellen (Samorost, Machinarium etc.) van deze studio. De jaren werk die erin zitten zijn af te zien en te horen aan dit spel dat verbaast door zijn pure schoonheid.

In Botanicula speel je vijf botanische wezens die de boom waar ze leven moeten redden van duistere spinnen die alles dood maken. Dit loopt uiteindelijk —natuurlijk— goed af.

Het flinterdunne verhaal is een excuus om mooie dingen te laten zien. Elk scherm is een botanische aquarel waarin van alles dwarrelt, deint of iets anders schattigs doet als reactie op jou. Amanita meet zich hiermee met de groten uit de animatiewereld en brengt het daar goed vanaf.

Zo prachtig als het is uitgevoerd, zo simpel is het spel. Je verzamelt zaadjes en klikt dieren aan op de boom om weer andere wezens te helpen die je verder brengen. Niet heel ingewikkeld maar makkelijker gezegd dan gedaan. Soms is ook na zoeken de bedoeling niet helemaal duidelijk en er zitten minigames in die in verhouding met de rest van het spel te moeilijk zijn.

Dit maakt dat het spel niet heel diepgaand is maar een paar uur plezier heb je er zeker wel van. Botanicula is zo’n kinderboek dat je als volwassene ook kunt kopen en wie ermee aan de slag gaat maakt dan ook niet zoveel meer uit.

(4/5)
Windows / Mac / Linux
€7,99