Afgelopen weekend had ik het helemaal gehad. Vrijdag met Reinier naar de IKEA gereden en direct een hele woonkamer besteld. Zaterdag-namiddag werd deze thuis bezorgd1 na wat pogingen.
Zaterdagnacht dus deze (slaap)bank in elkaar gezet:
Daarna een boekenkast en zondagochtend de andere kast. Zwaar werk, maar dan heb je ook wat:
Nu nog de rest van de troep aan de kant en we beginnen in de buurt te komen van mijn ideale huis.
Het is echt best sadistisch om bezorgers dingen bij mij thuis te laten bezorgen. De meeste weten zich geen raad met de eenrichtings pollers. [↩]
Onderstaande gebeurde dus bij mij om de hoek, maar ik heb er niks van gemerkt.
Merk ook de gekozen woorden van de verslaggeving op met aan de ene kant ‘studentenhuizen’ waar uiteindelijk groepen Polen illegaal in blijken te wonen.
Update: Gisteravond stalkte er al een politiewagen door de binnenstad heen. Onderdeel van de verscherpte controles die werden aangekondigd. Zonder licht fietste ik langs de wagen.
De laatste paar weken gaan voorbij in een waas. Te weinig uren in de dag, aan het einde van de week heb ik geen idee meer welke dagen ik wat gedaan heb behalve dan dat het aardig wat geweest moet zijn.
Een maand geleden zat ik nog een beetje in mijn eentje thuis te dralen, nu heb ik opeens een kantoor met kantoorgenoten en meer werk dan ik weet waar te laten. Ik leer continu ontzettend veel dingen en mijn reisplannen beginnen vorm aan te nemen.
Misschien toch handig om af en toe wat afstand te nemen1 en te kijken of de algemene koers de goede kant op gaat, maar het gevoel is goed.
In ieder geval als dit allemaal binnen een maand kan gebeuren2, ben ik benieuwd waar we over een maand mee bezig zijn. Met andere woorden: ‘Gasten, we gaan hard!’
De weken gaan hard. Zo hard dat het nu alweer vrijdagavond is.
Deze week werd voor mij voor een deel beheerst doordat ik maandag mijn schouder weer disloceerde. Zaterdag op het capoeira event nog geen vuiltje aan de lucht, maandag helse pijn. Daarna dus ook chronische pijn en beperkte bewegingsvrijheid en kracht. Chronische pijn is niet tof.
Meestal duurt dat een paar dagen voor het weer ok is, maar ik wil dat het nooit meer gebeurt1. Om meer kracht op te bouwen2 heb ik maar een abonnement op de sportschool genomen en ben gisteren wezen fitnessen. Morgen weer. Maandag weer capoeira, en misschien binnenkort surfen als het niet meer zo flat is.
Daarnaast twee dagen deze week in Amsterdam geweest3, en gisteren en vandaag doorgebracht op kantoor. Nu nog wat opdrachten afmaken en morgen naar de Economies of the Commons conferentie in Amsterdam.
Ik ga van het weekend maar wat vakanties boeken, voor de nodige ontspanning.
Mony attendeerde me op de laatste challenge van JPGMag, een foto genomen uit je slaapkamerraam.
Nu heb ik daar een makkelijke voor met mijn nieuwe uitzicht en dat is ook mijn inzending geworden:
Maar in mijn archieven zit ook een foto, die ik nog liever had ingestuurd omdat die een vergezicht bevat met een mooie compositie, genomen is op reis toen ik moe op bed plofte in mijn hostel na een dag rondwandelen in Granada en als laatste gedachte nog even van het bed af deze foto door het raam schoot en net die vogel langsvloog. Schitterend gelukje:
Maar die mocht niet omdat hij na croppen te klein is geworden voor de minimum eis van JPG1.
Afgelopen week donderdag en vrijdag was the Next Web weer in Amsterdam. Ik had met Tipit.to via de wedstrijd al kaartjes gewonnen maar Eelke en ik wilden geloof ik meer video maken. Voor Frankwatching1 hebben we toen een verslag van de eerste conferentie-dag in elkaar gezet.
Ik voor de camera en vragen, Eelke achter de camera en snijden. Het resultaat is tof:
Frankwatching @ The Next Web 2008 from Eelke D. on Vimeo.Het is erg leuk om te doen en mits goed gedaan2 kan het resultaat leuk zijn. Ik ben dus van plan om meer kennis en ervaring op te doen. Één van de dingen die ik al langer wil, is om als ik op reis ben korte video’tjes te schieten met mijn iSight, mobiel of Flip3 en die terplekke te uploaden, zeg maar cross-media burgerjournalistiek op locatie.
Ik kwam Frank maandag tegen op het knap saaie Mobile Monday. [↩]
Daar knijpt het hem een beetje bij de meeste online video. [↩]
Het is voor een wedstrijd en die zouden we graag winnen, dus zou je even op ons willen stemmen op de site PitchStorm.tv? Je moet je registreren, je mail controleren en dan in de poll even ons vakje aankruisen.
Voor Mark en eigenlijk voor iedereen: de toespraak die Obama vorige week hield over ras. De voorganger van zijn zwarte kerk had een paar politiek-incorrecte uitspraken gedaan die uiteraard uit den treure herhaald werden op de Amerikaanse news networks.
Obama liet zich niet kennen en deed niet aan reactieve damage control. Hij schreef in twee dagen een speech om naar aanleiding van die gewraakte uitspraken het grotere en belangrijkere probleem van ras aan de orde te stellen dat boven Amerika maar vooral boven deze verkiezingscampagne hangt.
Geniale speech en toepasbaar op meer situaties, zoals bijvoorbeeld de verhouding met moslims of de xenofobie-situatie in Nederland.
Obama wordt vaak bekritiseerd op zijn visionaire toespraken omdat hij niet praat over concreet beleid maar over richting. Alsof het een kwestie van smaak zou zijn. Nu lijkt het mij dat het de taak van een leider is om de richting aan te geven, laat de bureaucraten de details maar uitwerken.
Het is denk ik nog erger. Obama praat hier —en eigenlijk de hele tijd— over echte grote problemen die hij ziet en die hij wil oplossen. Hillary heeft het niet over grote thema’s en echte problemen omdat ze te laf is om ze eenmaal benoemd echt aan te pakken. Ze zit teveel in de gevestigde belangen om wat voor verandering dan ook te kunnen bewerkstellen.
Één voorbeeld hiervan is dat Bill Clinton in 1999 de Glass-Steagall wet ophief en daarmee direct verantwoordelijk is voor de huidige hypotheekcrisis in Amerika. Hillary profiteert nog steeds van donaties van die lobbyisten van toen, en gevraagd om commentaar over regulatie van de aandelenmarkten, geeft ze nietszeggende antwoorden.
Donderdag de hele dag op pad geweest met ‘The Mexican’, Reinier‘s Mexicaans-Amerikaanse Volkswagen Golf automaat. Ik rij geen auto, maar de skills moeten onderhouden en een road trip op zijn tijd is natuurlijk altijd vet.
‘s Ochtends naar Wageningen heen en weer met voor en na Utrecht wat stukjes file. Met een automaat filerijden valt nog wel mee, maar als je dat elke dag moet meemaken… Ik zou er simpel van worden. De hele tijd je aandacht erbij houden en daarna nog op je werk aankomen? Mijn aandacht is beperkt en één van de waardevolste dingen die ik heb in te zetten. Uren per dag letten op een monotone en oninteressante weg, is geen efficient gebruik.
Na Wageningen terug naar Rijswijk geblaft, toen snel eten bij de McDonald’s, dan naar huis om sportspullen op te halen1, onderweg naar capoeira gestopt bij de AH om boodschappen te doen, bij capoeira voor de deur geparkeerd en deze foto genomen en uiteindelijk ‘s avonds bij Reinier afgeleverd.
Allemaal met de auto; als je hem toch hebt is het wel gemakkelijk, zeker als het zo stortregent als afgelopen donderdag.
Ik mag 15 minuten parkeren hier voor de deur. Genoeg om spullen te halen en koffie te drinken. [↩]
Aan het herstellen van overvolle programma’s op dinsdag, woensdag en donderdag deze week. Zo dinsdag avond om 22:30 aangekomen op het Cultureel Centrum waar vrienden al een paar uur met flitsers, pocket wizards, softboxes en ander profi-spul zaten te spelen.
Direct begonnen te schieten met wel wat leuke resultaten:
Deze foto lijkt nogal op de wurging van de heilige Godelieve maar dat is gewoon toeval. Vrijwel elke gruwelijke manier van iemand doodmaken is weleens gebruikt om een heilige om te brengen. Ze waren best wel creatief in de Middeleeuwen. Ik zoek nog een complete lijst van heiligen en stervensomstandigheden1.
Na de shoot de aanvraag ingeleverd voor het huurcontract van het kantoor en de volgende dag om 05:00 op, maar dat zijn andere posts.