Stop amendement op auteursrechten in het Europese Parlement

Via BoingBoing het bericht dat de CULT-commissie van het EP morgen gaat stemmen over het Guy Bono-rapport en dat er een schadelijk amendement aan dat rapport kleeft.

Nederland heeft 2 substitute leden (Cornelis Visser en Emine Bozkurt) in die commissie —die wel stemrecht hebben— en een kort telefoontje leert dat je ze kunt mailen met argumenten dat ze tegen dat amendement moeten stemmen.

Hier mijn voorbeeldbrief (snel uitgetikt):

Beste,

Ik hoorde dat de CULT commissie van het EP morgen gaat stemmen over het Guy Bono-rapport en dat daarop door toedoen van de IFPI een amendement (nummer 82) is ingediend wat erop aanstuurt dat:
– internet service providers spioneren op verkeer van hun gebruikers
– internet service providers zogenaamde ‘gevaarlijke’ sites dienen te blokkeren
– én dat de termijn van auteursrechten verlengd wordt

Ik schrijf u omdat u in deze commissie zit en uw stem invloed kan hebben op de vrijheid van het internet en het gebruik van media in de toekomst. Dit zijn complexe kwesties en mijn standpunt daargelaten, verdienen ze meer aandacht en overweging.

Amendement 82 moet niet worden doorgevoerd omdat instanties als het IFPI een hele nauwe visie hebben op zowel internet, consumenten, media en auteursrechten. In deze visie is enkel hun winstoogmerk gediend en niet het publieke belang van wat in feite publieke goederen zijn. Wetgeving moet alleen worden doorgevoerd in zoverre het de duurzame productie van media baat en het niet andere belangen schaadt.

Dat is hier niet het geval omdat:

1. De duurzame productie van media nu minder dan ooit in gevaar is. Artiesten en consumenten hebben de middelen en de motivatie om nu zelf media te produceren en te distribueren en ervoor betaald te krijgen. Veranderingen in technologie hebben ervoor gezorgd dat de media-industrie minder macht krijgt.
Elke wetgeving die deze veranderingen probeert tegen te houden zal alleen maar tijdelijk effectief zijn (als het al enig effect bewerkstelligt) maar zal wel het publiek en onafhankelijke artiesten belemmeren.

2. Door ISPs politie-taken te geven die ze niet willen en opsporings-bevoegdheden die ze niet zouden moeten hebben, komt het principe van een open internet in gevaar. Dit kan ervoor zorgen dat sites en verkeer semi-willekeurig wordt afgesloten door eisen van ISPs intern en privé-partijen die andere belangen nastreven.
Een open internet met gelijke en betrouwbare toegang voor alle partijen waar opsporing alleen gebeurt wanneer de overheid/rechter vindt dat het dient te gebeuren is online rechtzekerheid. Rechtzekerheid is een essentiele voorwaarde voor online innovatie.

Door amendement 82 zal dus niet alleen weinig effect bereikt worden, maar grote groepen mensen die geen onderdeel uitmaken van een media-conglomeraat zullen geschaad worden. Daarom moet dit amendement niet worden doorgevoerd.

Bedankt voor uw aandacht. Mocht u vragen hebben, dan licht ik een en ander natuurlijk graag in verder detail toe. En ik ben benieuwd naar de uitslag van de stemming en wat u besloten heeft te stemmen.

Met vriendelijke groet,

Dus niet wachten, mailen. De stemming is morgen.
Het mag een stuk korter en simpeler dan ik heb geschreven.

Oneindige bescherming van auteursrecht en andere misverstanden

Ik zou niet graag Mark Helprin willen zijn. Denk je een aardig artikeltje over copyright te hebben geschreven in de New York Times, wordt je —extreem gebrekkige— argumentatie vervolgens door het collectieve internet totaal afgebroken en afgebrand1.

Niet al te raar als je het verlies van auteursrechtelijke bescherming gelijk stelt aan confiscatie.

The basis for Halprin’s argument appears to be a complete misreading of what is “Public Good” and how Congress is authorized to achieve that “Public Good”.

Vast staat dat Helprin de bitch is van de Free Culture beweging. Hoe zou dat voelen?

  1. Via Boing Boing.

Heldere standpunten over copyright in Noorwegen

Bij Redmonk een manifest van de Noorse Liberale Partij waar ik het heel erg mee eens ben.

Hieronder vertaald:

De copyrightwetgeving is achterhaald. Een samenleving waar cultuur en kennis op gelijke voorwaarden voor iedereen vrij toegankelijk zijn, is in het belang van iedereen. Grote distributeurs en auteursrechthouders misbruiken systematisch en op grote schaal het auteursrecht waardoor ze artistieke ontwikkeling en innovatie remmen. Daarom wil de Liberale Partij het evenwicht in de auteursrechten herstellen door middel van de volgende veranderingen:

Vrijelijk delen van bestanden: Technische ontwikkelingen hebben het mogelijk gemaakt om zowel populaire als aparte cultuur tegen minimale kosten over de wereld te verspreiden. Om het vrijelijk delen van bestanden mogelijk te maken, zijn er nieuwe manieren nodig om artiesten en rechthebbenden te honoreren. Nationaal en internationaal moeten wetten en regelgeving worden aangepast zodat ze alleen nog beperkingen instellen op gebruik en verspreiding in een commerciele context met winstoogmerk.

Vrij samplen: De Liberale Partij meent dat de huidige beperkende wetten rond copyright het moeilijk maken voor muzikanten, filmproducenten, schrijvers en andere kunstenaars om oude werken en producties te hernemen en te bewerken. In principe is dit nu illegaal zonder toestemming van alle rechthebbenden. De Liberale Partij wil deze situatie vereenvoudigen. Het hernemen van oude werken moet worden gereguleerd als ‘fair use’. De bestaande wetten tegen plagiaat zijn meer dan voldoende om auteursrechthebbenden te beschermen.

Kortere termijn van commercieel auteursrecht: Op dit moment is het Noorse auteursrecht geldig tot 70 jaar na de dood van de originele rechthebbende1. Dit is onredelijk. Auteursrechttermijnen moeten naar een niveau wat beter in balans is met innovatie en een wijdverspreid gebruik van cultuur. De Liberale Partij wil een kortere copyrighttermijn.

Verbied DRM: De Liberale Partij meent dat iedereen die het recht om een product te gebruiken heeft gekocht een technologisch neutrale manier moet hebben om dat product te gebruiken. Dit betekent dat platenmaatschappijen geen controle kunnen uitoefenen over hoe burgers hun legaal gekochte muziek afspelen. De Liberale Partij wil technische beperkingen (algemeen bekend als DRM) op de rechten van consumenten om informatie en cultuur vrij te gebruiken en te verspreiden verbieden. In gevallen waar een verbod op DRM buiten de Noorse bevoegdheid valt, moeten producten die DRM gebruiken duidelijk aangeven hoe ze gebruikt kunnen worden voor ze worden verkocht.

Met welke Nederlandse politieke partij kan ik de Liberale Partij in bovenstaande stukje tekst vervangen2?

Ondertussen lopen BN’ers te janken over het afschaffen van de MP3-heffing3 en ander vermeend onrecht.

Verder nog een bijzonder slap lulverhaal van de platenmaatschappijen4 van Wouter Rutten. Die beweert dat DRM wel handig is om te voorkomen dat kinderen worden blootgesteld aan ongeschikte content. Goede les uit het marketingboek: als al je argumenten op of ontkracht zijn roep dan, ‘Denk toch aan de kinderen!’.

Oplossingen zijn nodig, dat klopt maar tien miljoen mensen criminaliseren is geen oplossing. Deze voorstellen van de Noorse Liberale Partij komen een stuk dichter in de buurt van de realiteit en de noodzaak die er is voor hervormingen.

  1. Dit is in Nederland ook zo, net zoals overal in de EU.
  2. De VVD gaat het niet zijn want dat zijn geen liberalen volgens normale definities van het woord ‘liberaal’.
  3. Je kunt deze mensen het beste vergelijken met trekschuitschippers en paardenkoetsiers die protesteren tegen de opkomst van de stoomlocomotief. Droog je tranen; de vooruitgang valt niet tegen te houden.
  4. Aardige serie over dit thema van Bright trouwens.