We hebben afgelopen week dit filmpje gemaakt om Tipit.to uit te leggen:
Tipit.to Startup Pitch from Alper Çugun
Het is voor een wedstrijd en die zouden we graag winnen, dus zou je even op ons willen stemmen op de site PitchStorm.tv? Je moet je registreren, je mail controleren en dan in de poll even ons vakje aankruisen.
Dankjuliewel.
Er staat nu een knop hiernaast wat een klein projectje van ons was. Dus klik erop en geef gul als je dit een leuke site vindt.
Mijn profiel is trouwens hier te vinden. We moeten nog een zinnige manier maken om interessante mensen te vinden.
Voor wie het nog niet weet, ik ben bezig met een initiatief rondom mobiliteit, internet en sociale netwerken. Met het oog daarop volg ik het nieuws en de verschillende overheidsprogramma’s hierover in Nederland.
Ik denk dat mijn initiatief gebaat is met een grote hoeveelheid openheid en ik denk zeker ook niet dat ik het in mijn eentje zal kunnen doen. Daarom zal ik binnenkort op dit weblog uitleggen wat ik wil hebben (en wat ik bereid ben te bouwen).
Maar nu eerst even iets anders.
SenterNovem is een overheidsinstelling in Nederland die subsidies uitdeelt aan mensen die daar nuttige dingen mee denken te kunnen doen. Ik was een paar weken terug in het kantoor van SenterNovem in Utrecht bij een informatiebijeenkomst over hun programma mobiliteitsmanagement.
Ik schrijf hier een verslag van de bijeekomst en probeer daarbij de inhoud te filteren uit de overheidstaal1.
Belangrijke informatie van de eerste spreker was dat er binnenkort een kwaliteitsimpuls reisinformatie komt. Ik kwam hier later meer over te weten van iemand van Connexxion. Het houdt in dat er een platform komt voor dynamische reisinformatie door heel Nederland. Ik kom hier later nog op terug.
Daarna kwam Klaartje Arntzen die vertelde over het programma en de invulling ervan. Het programma mobiliteitsmanagement van SenterNovem is er om veranderingen in reisgedrag te bewerkstelligen en de bereikbaarheid in Nederland te vergroten.
Bedrijven en instellingen die zich met mobiliteit bezighouden en belang hebben bij de uitkomst van een project2 die een project in Nederland uitvoeren komen in aanmerking voor het programma.
Projecten worden ondergedeeld in Haalbaarheidsstudies, Onderzoek & Ontwikkeling en Praktijkexperimenten.
Haalbaarheidsstudies krijgen 75% van de kosten vergoed tot een maximum van €40’000.
Onderzoek & Ontwikkelingsprojecten krijgen 50% van de kosten tot max €120’000.
Praktijkexperimenten krijgen 25% van de kosten tot een maximum van €350’000.
Er is €1.5M beschikbaar voor praktijkexperimenten en €500k voor haalbaarheidsstudies en O&O (elk?).
Er is uiteraard sprake van een proces. De termijn voor indiening is verlengd tot woensdag 2 april 2008. De kosten zijn subsidiabel vanaf het moment van indienen. Een adviescommissie adviseert over de rangschikking aan de hand van de gestelde criteria3.
De criteria zijn:
Senternovem biedt begeleiding door informatie, adviesgesprekken en het bespreken van concepten, de adviescommissie velt een oordeel en na de toekenning van het geld dragen zij zorg voor de beheer en begeleiding.
Hierna kwam iemand van Connexxion vertellen over praktijkvoorbeelden van projecten die al dan niet gesubsidieerd waren en al dan niet geslaagd waren. Het was een duidelijk verhaal van ‘where the metal hits the road’ dat de werkelijkheid meestal een stuk weerbarstiger is dan in dit soort plannen staat en er rekening gehouden moet worden met generaties aan systemen die al in functie zijn.
Ik heb een gesprek met een subsidieconsulent van SenterNovem gehad. Deze kon mij niet al teveel verder helpen, behalve dan met de constatering dat mijn idee wel degelijk innovatief was en dat ik maar een aanvraag moest indienen en het met de juiste persoon bespreken om te kijken hoe we het beste hiermee verder kunnen.
In dat gesprek stelde ik nog wat dingen aan de orde, maar degene met wie ik sprak was te low level4 om me een zinnig antwoord te kunnen geven.
Ik heb wat brochures meegenomen over het programma in zijn algemeenheid en (verantwoordings)publicaties met daarin de projecten waaraan subsidie is toegekend in elk jaar met speelse illustraties en leuke verhalen over hoe goed het allemaal wel niet is gegaan. Wat me daarin meteen opviel was dat bij geen enkel project stond wat het toegekende subsidiebedrag was voor dat project5.
Ik weet niet wat de reden is om die bedragen niet te publiceren. Het lijkt me dat het de eerlijkheid ten goede komt als de bedragen publiek zijn en dat het toekomstige subsidieaanvragers ook iets geeft om op te mikken wanneer ze hun aanvraag indienen.
Bij de presentatie van de man van Connexxion viel me op dat sommige van de dingen die hij noemde al lang ontwikkeld zijn door ondere OV-bedrijven in Nederland. Volgens mij hebben bussen van Connexxion bijvoorbeeld nog steeds geen bord waarop staat hoe de halte heet waar je nu bent.
Het lijkt me een aardige eis aan projecten om binnen redelijkheid hun methoden en data open te stellen.
Ik schreef hier al eerder over en de man van Connexxion was buitengewoon negatief over het vrijgeven van de statische informatie omdat die ‘van hen’ was. Het feit dat reizigers al twee keer betalen voor die informatie negeerde hij vanzelfsprekend.
De partijen die in Nederland verenigd zijn in een platform om de reisinformatie te regelen, houden zich op dit moment meer bezig met de invoer van systemen voor dynamische reisinformatie, zodat je dus op elk moment kunt weten waar vervoersmiddelen zich bevinden.
Hiervoor wordt een nieuw platform opgericht en gelet op hoe mensen in deze sector aankijken tegen hun klanten ben ik niet hoopvol dat het algemene publiek iets met die informatie mag gaan doen of dat partijen als Google Transit hier voet aan de grond gaan krijgen.
De in-store van Fiction Plane in Velvet werd aangekondigd door een hele grote Hagenees die ons verzekerde dat de enige manier om de winkel levend te verlaten het kopen van een CD was.
Zeker na een live event heb ik er geen problemen mee om de muzikanten te vergoeden —want die gasten moeten ook leven— maar ik doe niet meer aan CDs als fysiek medium. Als ik de CD van Fiction Plane wil hebben, dan download ik hem wel, veel handiger voor ons allebei en nog beter voor het milieu ook1.
Het geld dat je dan zou besteden aan de CD kun je beter aan de band zelf geven. Radiohead is hier al mee begonnen2 met veel succes. Aleen komt na afloop van het concert naar de muzikant toelopen en hem een briefje toestoppen wat raar3 over maar het live-en-fooi-model heeft zeker potentie (zie ook de Seminal).
Wat de muziekwinkel dan moet doen in dit verhaal is nog een redelijk lastige. Als distributiepunt van media is ze geen lang leven meer beschoren.
Dat hele idee is één van de redenen dat we Tipit.to zijn begonnen. Om transacties in de voluntaire economie te faciliteren. We zijn hard bezig om binnenkort te lanceren en te zien of het wat wordt4.
Het leven vordert. Kleine updates.
Update: En oh ja, ik heb de voorpagina van alper.nl veranderd in iets wat minder lelijk is en nog dynamischer.
Update2: Ik ben ook bezig met het wisselen van bank. Ik heb nu mijn zakelijke en persoonlijke rekeningen bij de Rabobank ondergebracht4. Alles goed en wel, maar ik kom er vandaag achter dat je bij de Rabobank niet de pincode op je pas kunt veranderen. Niet fijn voor mensen met een slecht feitengeheugen, zoals ik.
Ze hebben het in de politiek regelmatig over het verminderen van de regeldruk en dat het makkelijker moet worden voor mensen om te ondernemen. Dat dit met de mond beleden wordt, is zacht uitgedrukt.
Iedereen zou ondernemer moeten willen/kunnen zijn maar met de huidige complexiteit en overhead die ermee gepaard gaan is dat gewoon niet haalbaar. De regels zijn te ingewikkeld, de taal te ondoorzichtig en wat je allemaal moet bijhouden1 is de moeite niet tenzij je een redelijk continue stroom van werk hebt.
Ik wil best een keer met een ambtenaar van MinFin of MinEZ en een zwarte stift gaan zitten aan de “startersgids ondernemen” van de belastingdienst voor een usability review. Gratis en voor nop. Dan kunnen we samen kijken op welke punten dingen simpeler en logischer kunnen.
Een van mijn grote wensen zou zijn het compleet afschaffen van het concept omzetbelasting2 maar als dat niet mogelijk mocht zijn, zie ik nog genoeg kansen om te komen tot een manier van ondernemen die bevatbaar is voor de gewone mens.
Berichtje in de Parool van iets wat natuurlijk al veel langer bekend is. Als je dataverkeer verbruikt in het buitenland dan betaal je je compleet scheel aan roaming mobiele data rates. En je hoeft er niet eens voor naar het buitenland1.
Dit is een duidelijk geval van marktfalen, maar wat te doen? Een maximumprijs instellen op deze diensten werkt niet, omdat er dan wordt onder-geïnvesteerd zoals op de energiemarkt van Californië. Nutsificeren zou tof zijn maar de animo daarvoor2 is ontzettend laag.
Marktfalen treedt meestal op juist door de inmenging van de overheid. Er zijn veel zogenaamd vrij markten waarvan er bijna geen een echt vrij is. Draadloos breedband werkt voor geen meter omdat de overheid wholesale monopolies heeft verkocht op de frequenties en daarin kan een operator compleet zijn eigen gang gaan. Monopolies zijn niet tof.
In Amerika heeft Google zich voor de veiling van de 700MHz-spectrum garant gesteld voor de reserveprijs van $4.6 miljard dollar als de spectrumovereenkomst aan een handjevol eisen wat betreft openheid zou voldoen. Dat is half gelukt en Cringely3 had er al zijn bedenkingen bij.
Monopolies uitdelen is een slecht plan, open monopolies uitdelen klinkt al een stuk beter. Dat is misschien ook een idee voor hier maar beter nog, waarom zijn er überhaupt frequentievergunningen nodig? Waarom mag niet iedereen zijn gang gaan? Het zal in het beginnen vast wel een zooitje worden maar met wat duwen in de goede richting4 kan er vast wel een emergente orde worden gewonnen.
Ik ben niet echt een expert op dit onderwerp, maar mijn gevoel voor logica spreekt gewoon tegen monopolies van welke soort dan ook. Experts die hier iets over kwijt willen?
Nog even ter herinnering, vanavond is de eerste editie van de netwerkborrel voor web professionals en zelfstandigen in Delft en omstreken.