Tag: overheid

“I am not in the business of being liked.”

Gisteren een lezing bijgewoond van Arnold Karskens in DOK Delft. Interessant omdat Karskens grote thema’s aanhaalt, bijna samenzweringen aan de kaak stelt en een beroep doet op de morele verantwoordelijkheid van het Nederlandse volk en journaille (‘Halve journalistiek bestaat niet’).

Arnold Karskens

Karskens begon met uit te vallen tegen de laksheid van de regering in het vervolgen van oorlogsmisdadigers terwijl tegelijkertijd op de 4 mei herdenkingen mensen de mond vol hebben van ‘nooit meer’.

Verder had hij het over de nutteloosheid van de missie in Uruzgan en de mogelijk oorlogsmisdaden die daar gepleegd worden door onze troepen en de haat die gezaaid wordt1. Ons kabinet doet zijn best om dit soort incidenten in de doofpot te stoppen maar het deksel zal er binnenkort toch wel vanaf vliegen. En dat in de laatste plaats door de Nederlandse journalisten die niet kritisch durfen te zijn2 laat staan zonder bescherming en censuur van Defensie3 naar Afghanistan durven te reizen4.

En met uiteindelijk de conclusie dat de missie in Afghanistan zinloos is. De Russen waren daar al achter. Het is de vraag hoeveel Nederlandse doden er nodig zijn (Afghanen boeien zoals gezegd niet) voordat wij daaracher komen en met de staart tussen de benen afdruipen.

Hij stipte ook nog kort de affaire met Joris Luyendijk (‘Joris is bang’, ‘Joris over de kritiek op Joris’) aan. Ik denk dat ze allebei meer gelijk hebben dan de rest en ik weet nu nog beter waarom ik geen Nederlandse geschreven pers lees.

Lecture Hall

Update: Een kleine discussie nog over waarom embedded journalisten informatie die ze verzamelen niet gewoon toch publiceren. In ieder geval als mensen hulp nodig hebben om verborgen partities op hun laptop te maken, laat het maar weten.

  1. Grotendeels onopzettelijk natuurlijk. ↩
  2. Vergelijk dit ook met het onvermogen van de Amerikaanse journalistiek om tijdens ruim 7 jaar Bush een keer een kritische vraag te stellen (‘Confusing dissent with disloyalty.’). ↩
  3. En tijdens DWDD maar bewonderend zeggen hoe goed Defensie de media fallout van die dode soldaten heeft afgehandeld. Dode Afghanen zijn niks waard. ↩
  4. Letterlijke quote omdat er een gebrek is aan ‘testikels’. ↩

Ticking Timebomb

Wat voor de meeste mensen al duidelijk was: martelen is niet-productief en de scenario’s waar het handig zou kunnen zijn, komen nooit voor. De rechtstaat van Amerika, die toch wel op wat aardige ideeën gebouwd is door intelligente mensen, wordt te grabbel gegooid door mensen die niet alleen kijken naar maar ook geloven in 24.

Nu zegt een professionele ondervrager van de FBI het ook:

Er is zeker een ticking timebomb, maar het is geen tastbare.

Bijeenkomst SenterNovem Mobiliteitsmanagement

Voor wie het nog niet weet, ik ben bezig met een initiatief rondom mobiliteit, internet en sociale netwerken. Met het oog daarop volg ik het nieuws en de verschillende overheidsprogramma’s hierover in Nederland.

Ik denk dat mijn initiatief gebaat is met een grote hoeveelheid openheid en ik denk zeker ook niet dat ik het in mijn eentje zal kunnen doen. Daarom zal ik binnenkort op dit weblog uitleggen wat ik wil hebben (en wat ik bereid ben te bouwen).

Maar nu eerst even iets anders.

Mobiliteitsmanagement

SenterNovem is een overheidsinstelling in Nederland die subsidies uitdeelt aan mensen die daar nuttige dingen mee denken te kunnen doen. Ik was een paar weken terug in het kantoor van SenterNovem in Utrecht bij een informatiebijeenkomst over hun programma mobiliteitsmanagement.

Ik schrijf hier een verslag van de bijeekomst en probeer daarbij de inhoud te filteren uit de overheidstaal1.

Belangrijke informatie van de eerste spreker was dat er binnenkort een kwaliteitsimpuls reisinformatie komt. Ik kwam hier later meer over te weten van iemand van Connexxion. Het houdt in dat er een platform komt voor dynamische reisinformatie door heel Nederland. Ik kom hier later nog op terug.

Daarna kwam Klaartje Arntzen die vertelde over het programma en de invulling ervan. Het programma mobiliteitsmanagement van SenterNovem is er om veranderingen in reisgedrag te bewerkstelligen en de bereikbaarheid in Nederland te vergroten.

Wie?

Bedrijven en instellingen die zich met mobiliteit bezighouden en belang hebben bij de uitkomst van een project2 die een project in Nederland uitvoeren komen in aanmerking voor het programma.

Budgetten

Projecten worden ondergedeeld in Haalbaarheidsstudies, Onderzoek & Ontwikkeling en Praktijkexperimenten.

Haalbaarheidsstudies krijgen 75% van de kosten vergoed tot een maximum van €40’000.
Onderzoek & Ontwikkelingsprojecten krijgen 50% van de kosten tot max €120’000.
Praktijkexperimenten krijgen 25% van de kosten tot een maximum van €350’000.

Er is €1.5M beschikbaar voor praktijkexperimenten en €500k voor haalbaarheidsstudies en O&O (elk?).

Proces

Er is uiteraard sprake van een proces. De termijn voor indiening is verlengd tot woensdag 2 april 2008. De kosten zijn subsidiabel vanaf het moment van indienen. Een adviescommissie adviseert over de rangschikking aan de hand van de gestelde criteria3.

De criteria zijn:

  • Bijdrage aan de doelstelling van het programma (hoe nieuw en hoeveel impact)
  • Bijdrage aan bereikbaarheid en kwaliteit van de leefomgeving (CO2-effect en verkeersveiligheid)
  • Kans van slagen project (reizigers laten meedenken)

Senternovem biedt begeleiding door informatie, adviesgesprekken en het bespreken van concepten, de adviescommissie velt een oordeel en na de toekenning van het geld dragen zij zorg voor de beheer en begeleiding.

Praktijkvoorbeelden

Hierna kwam iemand van Connexxion vertellen over praktijkvoorbeelden van projecten die al dan niet gesubsidieerd waren en al dan niet geslaagd waren. Het was een duidelijk verhaal van ‘where the metal hits the road’ dat de werkelijkheid meestal een stuk weerbarstiger is dan in dit soort plannen staat en er rekening gehouden moet worden met generaties aan systemen die al in functie zijn.

Subsidies

Ik heb een gesprek met een subsidieconsulent van SenterNovem gehad. Deze kon mij niet al teveel verder helpen, behalve dan met de constatering dat mijn idee wel degelijk innovatief was en dat ik maar een aanvraag moest indienen en het met de juiste persoon bespreken om te kijken hoe we het beste hiermee verder kunnen.

In dat gesprek stelde ik nog wat dingen aan de orde, maar degene met wie ik sprak was te low level4 om me een zinnig antwoord te kunnen geven.

Openheid van boeken

Ik heb wat brochures meegenomen over het programma in zijn algemeenheid en (verantwoordings)publicaties met daarin de projecten waaraan subsidie is toegekend in elk jaar met speelse illustraties en leuke verhalen over hoe goed het allemaal wel niet is gegaan. Wat me daarin meteen opviel was dat bij geen enkel project stond wat het toegekende subsidiebedrag was voor dat project5.

Ik weet niet wat de reden is om die bedragen niet te publiceren. Het lijkt me dat het de eerlijkheid ten goede komt als de bedragen publiek zijn en dat het toekomstige subsidieaanvragers ook iets geeft om op te mikken wanneer ze hun aanvraag indienen.

Openheid van data

Bij de presentatie van de man van Connexxion viel me op dat sommige van de dingen die hij noemde al lang ontwikkeld zijn door ondere OV-bedrijven in Nederland. Volgens mij hebben bussen van Connexxion bijvoorbeeld nog steeds geen bord waarop staat hoe de halte heet waar je nu bent.

Het lijkt me een aardige eis aan projecten om binnen redelijkheid hun methoden en data open te stellen.

Dynamische Reisinformatie

Ik schreef hier al eerder over en de man van Connexxion was buitengewoon negatief over het vrijgeven van de statische informatie omdat die ‘van hen’ was. Het feit dat reizigers al twee keer betalen voor die informatie negeerde hij vanzelfsprekend.

De partijen die in Nederland verenigd zijn in een platform om de reisinformatie te regelen, houden zich op dit moment meer bezig met de invoer van systemen voor dynamische reisinformatie, zodat je dus op elk moment kunt weten waar vervoersmiddelen zich bevinden.

Hiervoor wordt een nieuw platform opgericht en gelet op hoe mensen in deze sector aankijken tegen hun klanten ben ik niet hoopvol dat het algemene publiek iets met die informatie mag gaan doen of dat partijen als Google Transit hier voet aan de grond gaan krijgen.

  1. En waar gepast plaats ik cynische kanttekeningen in de voetnoten. ↩
  2. Toch raar want volgens mij richt een bedrijf als Connexxion klakkeloos BV’s op voor dit soort dingen. ↩
  3. Meer over dit alles op de SenterNovem website waar al zij het wat ontoegankelijk en chaotisch al deze informatie zeker ook staat. ↩
  4. Hij werkte er net. ↩
  5. Als je het budget voor het jaar weet en het aantal projecten, kun je wel op een gemiddelde uitkomen, maar dat zegt heel weinig. ↩

Open reisinformatie voor de mensen

Ik zit al een tijdje na te denken over reisinformatie en het zou erg fijn zijn als die informatie makkelijk publiek beschikbaar zou zijn. Het is in het huidige klimaat kansloos en dat maakt het zo jammer want je zou er ontzettend veel handige dingen mee kunnen doen.

Idee 1: Een widget op je bureaublad met daarin altijd de volgende trein/bus/tram naar drie locaties waar je vaak heengaat. Een soort snelkoppelingen maar dan beter.
Het is een redelijk triviale applicatie, maar eentje die voor veel mensen nuttig kan zijn. Als de gegevens makkelijk beschikbaar waren, konden we honderden van dit soort tools maken1.

Idee 2: De OV-chipkaart gaat binnenkort al onze reisbewegingen vastleggen. Dit is slecht maar kan ook goed zijn. Die gegevens zijn van jezelf, privacy zegt dat ze niet met derden gedeeld mogen worden maar het is ook een fundamenteel recht om te kunnen beschikken over je eigen informatie. Wat zou je kunnen doen met deze informatie?
OV Chipklacht

  1. Het CO2 verbruik van je vervoersbewegingen in kaart brengen en het verschil tonen met als je de auto had genomen.
  2. Automatisch uitdraaien maken door een vertrouwde derde partij en die direct naar je werk laten sturen voor je reiskostenvergoeding.

Hoe? Een Atom gebaseerd API waar je toegang tot kun verlenen via een OAuth endpoint. Erg simpel maar waarschijnlijk niet op de radar van de partij die dit ontwikkelt.

Idee 3: Google TransitGoogle Transit is een uitbreiding op Google Maps die openbaar vervoersinformatie aanbiedt. Transit is nog experimenteel maar wordt beter en beter2.
Google vraagt geen geld voor deze dienst. Als we dit in Nederland ook willen (en dat willen we), hoeven de vervoerders alleen maar hun gegevens in een standaard formaat aan Google aan te bieden.
Op dit moment piekeren vervoerders in Nederland hier niet over omdat ze de vervoersinformatie hebben ondergebracht bij een monopolist. Het doel van OV9292 is om een minimale dienst aan te bieden en de gemaakte investering terug te verdienen.

Er gaat hier dus iets ernstig mis. Als burger betaal je dubbel voor openbaar vervoer: zowel in belastingen als voor je kaartje. Je zou zeggen dat vervoersinformatie bij openbaar vervoer hoort en dus ook al betaald is. Mensen die geen gebruik maken van openbaar vervoer hebben ook niks aan die informatie.

Winstoogmerk

Dit begint op zich al met de privatisering van het openbaar vervoer maar werkt dus ook door op de vervoersinformatie. Vervoerders moeten geld verdienen, reisinformatie is een kostenpost. Investeringen moeten terugverdiend.

Aan de ene kant zou je het weggeven van reisinformatie kunnen goedpraten met het argument: hoe meer mensen weten van mogelijke vervoersopties, hoe groter de kans dat ze er gebruik van maken. Dus direct meer inkomsten voor de vervoerders.
Aan de andere kant zijn zowel goed openbaar vervoer als de bijbehorende goede reisinformatie voorwaarden voor het (economisch) verkeer in Nederland. Als marktpartijen hierinfalen, moet de overheid ingrijpen.

Investeringen

De reisinformatiesystemen en de (verschrikkelijk slechte) sites die ze ontsluiten naar het publiek worden gebouwd door IT-leveranciers uit de markt. Dit zijn investeringen die de vervoerders moeten doen van de overheid. Zonder die dwang hadden we waarschijnlijk een situatie zoals in Duitsland waar elke lokale vervoerder zijn eigen (nog veel slechtere) site heeft en je geen binnengrens-overschrijdende ritten kunt plannen.

Deze investeringen worden aanbesteed naar preferred suppliers wat neerkomt op een hele beperkte groep gespecialiseerde of grote IT-bedrijven. Kleine bedrijven die het goed en goedkoop willen doen krijgen uiteraard geen kans omdat die een risico vormen3. De bedrijven waarnaar wordt uitbesteed zijn op zich al niet goedkoop maar binnen kleine groepen gaan prijzen vanzelf ook nog omhoog.

Dus als vervoerders het hebben over investeringen die terug verdiend moeten, dan gaat het om bedragen die hoger zijn dan nodig. Terugverdienmodellen zijn daardoor erg onrealistisch. Op een vraag van mij werd voor OV9292 een bedrag van €0,70 per aanvraag genoemd.

Realistischer zou zijn als de investeringen werden afgeschreven en er werd gekeken naar een actuele waarde van een systeem. Hardware (GPS, GSM) wordt exponentieel goedkoper en een website moet je in 2-3 jaar afschrijven tenzij je wil blijven zitten met heel oud spul.

Kosten

Fair is wel dat de exploitatiekosten betaald moeten worden. Nu is dat probleem makkelijk opgelost door alle gegevens in Google Transit te stoppen zodat iedereen erbij kan en mensen die zinnige toepassingen bouwen te laten zorgen voor hun hosting. Dit is een klein en makkelijk op te lossen probleem.

Conclusie

De gegevens zijn al betaald door elke inwoner van dit land.

Laat marktpartijen met deze gegevens innovatieve oplossingen bouwen waarmee ze waarde kunnen creëeren voor zichzelf en anderen. De huidige uitbaters gaan dat namelijk zeker niet doen.

De vervoerders zelf kunnen alleen maar meer (niet minder) klandizie krijgen bij het goed toegankelijk en verspreid zijn van hun informatie4.

  1. Elke weer gesitueerd aan de specifieke wensen en eisen van een groep gebruikers. ↩
  2. Let op de meerdere vervoersopties met kosten erbij en ook afgezet tegen de kosten van autorijden. ↩
  3. Het nemen van risico’s en zeker het nemen van risico’s die op jezelf terug te voeren kunnen zijn staat niet hoog op de prioriteitenlijst van de aanbesteders. Het met bakken uitgeven van andermans geld is daarentegen geen enkel probleem. ↩
  4. Dit lijkt de muziekdiscussie wel. ↩

Wat heb je te verbergen?

Mijn eerste keuze voor de presidentsverkiezingen in Amerika is Barack Obama maar als runner up zou ik moeten gaan voor het andere kamp: Ron Paul zegt extreem zinnige dingen en lijkt weinig gecorrumpeerd.

Een van zijn uitspraken is dat de grootste bedreiging voor Amerika op dit moment de inperking van burgervrijheden is.
Toevallig gaat Spaink‘s laatste column over de uitbreiding van de bevoegdheden van de overheid. De bij de politie zo populaire rhetorische vraag ‘Waarom heb je privacy nodig als je toch niks te verbergen hebt?’ lijkt uitgangspunt te worden voor het handelen van de overheid. Het staat beschreven in het rapport ‘Data voor daadkracht’:

‘Data voor daadkracht’ concludeert dat het een warboel is. De wetten buitelen over elkaar. Niemand weet nog precies wat er mag en moet. De opslag en opvraging van gegevens over burgers gebeurt niet zorgvuldig, niet effectief, niet doelmatig en niet proportioneel. Er is geen strategische samenwerking, geen systematiek, geen bestuurlijke aandacht, geen politiek debat, en geen gemeenschappelijke visie. De overheid wil als een holle bolle Gijs alleen maar meer gegevens.

Privacy heb je wél nodig zowel om zowel principiele als praktische redenen.
De principiele reden is dat je onschuldig bent totdat het tegendeel bewezen is. Daarnaast mag je alleen maar diepgaand onderzoek doen naar het handelen van mensen wanneer ze verdacht worden van iets. Wanneer de politie routinematig honderd duizenden Nederlanders op die manier onderzoekt, worden al die mensen behandeld als verdachten1. Het fundamentele principe van de rechtstaat is hiermee omgedraaid en we zijn allemaal verdachten: de natte droom van gezaghebbers in een politiestaat, maar wie controleert ze?
Praktisch is het nog veel simpeler. Als je mijn verhaaltje over statistiek doortrekt, kun je berekenen dat de kans redelijk is dat je onterecht beschuldigd wordt. Verdacht zijn waren we allemaal al, maar er hoeft maar een gegeven verkeerd in een bestand te staan en jij bent een terrorist. Probeer dan maar aan te tonen dat je dat niet was als ze in je huis zijn ingevallen, alles in beslag hebben genomen en je hebben afgevoerd2. De mechanismen van redelijke verdenking voor je iemand onderzoekt en dan duidelijke bewijzen voor je iemand oppakt bieden hier bescherming tegen. Al het andere is Gitmo.

Ik ben niet zo’n absoluut vrije markt libertariër als Ron Paul, maar er is niks mis met een kleinere overheid zeker niet als die overheid onverantwoordelijk bezig is en grof onderpresteert.

CC-foto door Chuck Olsen gebruikt onder de CC-by-nc-sa-licentie

  1. Het aantal criminelen hiertussen is miniem, het aantal terroristen nog veel minder. Ga terug naar elemtaire kansberekening en bedenk dat elke test die iemand positief of negatief aanmerkt zelf ook een foutkans heeft. Dit zorgt ervoor dat medische tests al onbetrouwbaar zijn, laat staan subjectieve toetsen op terrorisme met in het beste geval al een minimale slaagkans. ↩
  2. Ja, dit gebeurt ook in Nederland ↩

Immorele gastjes

Ik probeerde vrijdagavond na een redelijk bewogen dag in de trein terug naar Delft bijna oud-collega’s Joop en Niek ervan te overtuigen dat het merendeel van de mensen geen moreel besef heeft1. Dit wilden ze niet geloven. Nu zal het misschien niet de meerderheid zijn2, maar ik denk dat het een grote groep mensen is die groeit.

Twee voorbeelden uit de praktijk:

  1. Ik ben mijn origineel in het kopieerapparaat in de AH vergeten. Ik ren naar binnen om hem op te halen. Mijn fiets staat nog open buiten. Letterlijk vijf seconden later ben ik terug en dan staan er al een groep gastjes bij mijn fiets te loeren. Om het nog erger te maken krijg ik te horen: “Als je iets langer weg was gebleven, was je fiets weggeweest.”
    Ik heb nog steeds haast en ik fiets weg3 maar ik ben wel verbaasd over zoveel onbeschaamde ploerterigheid.
  2. Na het optreden kijken we naar de b-boys op het podium. Een jongen achter ons gooit blikjes bier naar de stage. Onze vriend D. groot gebouwd en niet bang ingesteld spreekt de jongen aan op zijn gedrag en vraagt hem of hij ‘het normaal vindt wat hij doet4.’ Hier heeft hij niet van terug en even later is de security erbij.

Deze mensen hebben op geen enkele manier respect voor anderen en hoe die hun gedrag ervaren. Mensen die zo los en verwerpelijk bezig zijn moeten denk ik niet vrij in de samenleving rond kunnen lopen om het voor de rest te verpesten. Mensen zonder moreel besef zijn geestesziek en een gevaar voor de samenleving. Waarom ze niet opsluiten of heropvoeden?

Noot over onderwijs5: Scholen krijgen vaak de schuld maar dat geloof ik niet. Nederlandse scholen kunnen beter6 maar zijn zeker niet slecht. Als je iets van je leven wil maken, dan kan dat echt. Er is geen excuus voor dit soort gedrag.

Raciale disclaimer: Voor ik allemaal pro-Wilders mensen over me heen krijg, de gasten uit het eerste voorbeeld waren —ik denk— Antilliaans en de jongen uit het tweede was zo Nederlands als maar kan. Het zijn dus niet altijd de moslims die het gedaan hebben.

  1. Een langere post hierover komt nog een keer. Het wordt in ieder geval niet een uitsluitend pessimistisch verhaal. ↩
  2. Ik overdrijf weleens om een punt duidelijk te maken. ↩
  3. Wat moet ik trouwens anders doen? ↩
  4. Normaal gesproken doen mensen dit niet en ik denk dat dat veel verklaart. ↩
  5. Ook een langere post in de planning. ↩
  6. Het Finse onderwijssysteem schijnt erg goed te zijn. ↩

Shockerende beelden

Via Miguel de Icaza1 een kort filmpje naar een boek van Naomi Klein gemaakt door Alfonso Cuarón over de Shock Doctrine. Hij staat op YouTube maar neem geen genoegen met die kwaliteit, op de site van Naomi Klein staan links naar hoge kwaliteit versies in Quicktime en Windows Media.

Downloaden die film (6’45”) en kijken. Mooie beelden en visuals, strak gemaakt en met een boodschap die raakt.

  1. Die niet alleen een goed programmeur, maar ook erg politiek ge-engageerd is. ↩

Verminderen regeldruk voor de burger

Ze hebben het in de politiek regelmatig over het verminderen van de regeldruk en dat het makkelijker moet worden voor mensen om te ondernemen. Dat dit met de mond beleden wordt, is zacht uitgedrukt.

Iedereen zou ondernemer moeten willen/kunnen zijn maar met de huidige complexiteit en overhead die ermee gepaard gaan is dat gewoon niet haalbaar. De regels zijn te ingewikkeld, de taal te ondoorzichtig en wat je allemaal moet bijhouden1 is de moeite niet tenzij je een redelijk continue stroom van werk hebt.

Ik wil best een keer met een ambtenaar van MinFin of MinEZ en een zwarte stift gaan zitten aan de “startersgids ondernemen” van de belastingdienst voor een usability review. Gratis en voor nop. Dan kunnen we samen kijken op welke punten dingen simpeler en logischer kunnen.

Een van mijn grote wensen zou zijn het compleet afschaffen van het concept omzetbelasting2 maar als dat niet mogelijk mocht zijn, zie ik nog genoeg kansen om te komen tot een manier van ondernemen die bevatbaar is voor de gewone mens.

  1. Op papier! Wie gebruikt er in deze eeuw nou nog papier? ↩
  2. Beter bekend als BTW. ↩

Marktfalen in de telecom

Berichtje in de Parool van iets wat natuurlijk al veel langer bekend is. Als je dataverkeer verbruikt in het buitenland dan betaal je je compleet scheel aan roaming mobiele data rates. En je hoeft er niet eens voor naar het buitenland1.

Dit is een duidelijk geval van marktfalen, maar wat te doen? Een maximumprijs instellen op deze diensten werkt niet, omdat er dan wordt onder-geïnvesteerd zoals op de energiemarkt van Californië. Nutsificeren zou tof zijn maar de animo daarvoor2 is ontzettend laag.

Marktfalen treedt meestal op juist door de inmenging van de overheid. Er zijn veel zogenaamd vrij markten waarvan er bijna geen een echt vrij is. Draadloos breedband werkt voor geen meter omdat de overheid wholesale monopolies heeft verkocht op de frequenties en daarin kan een operator compleet zijn eigen gang gaan. Monopolies zijn niet tof.

In Amerika heeft Google zich voor de veiling van de 700MHz-spectrum garant gesteld voor de reserveprijs van $4.6 miljard dollar als de spectrumovereenkomst aan een handjevol eisen wat betreft openheid zou voldoen. Dat is half gelukt en Cringely3 had er al zijn bedenkingen bij.
Monopolies uitdelen is een slecht plan, open monopolies uitdelen klinkt al een stuk beter. Dat is misschien ook een idee voor hier maar beter nog, waarom zijn er überhaupt frequentievergunningen nodig? Waarom mag niet iedereen zijn gang gaan? Het zal in het beginnen vast wel een zooitje worden maar met wat duwen in de goede richting4 kan er vast wel een emergente orde worden gewonnen.

Ik ben niet echt een expert op dit onderwerp, maar mijn gevoel voor logica spreekt gewoon tegen monopolies van welke soort dan ook. Experts die hier iets over kwijt willen?

  1. Dat bericht over Vodafone leidde toen geloof ik nog tot een aardig staaltje belangenverstrengeling. ↩
  2. De animo voor betrouwbare en goedkope diensten. ↩
  3. Ik heb geen idee wat ik van Cringely moet maken. Ik ben het wel met hem eens dat als het echt belangrijk is en Google de ballen heeft (het geld hebben ze wel) dat ze dan gewoon een grote stapel geld moeten neergooien en ermee weg moeten lopen. ↩
  4. Door de overheid. ↩