Tag: politiek

“I am not in the business of being liked.”

Gisteren een lezing bijgewoond van Arnold Karskens in DOK Delft. Interessant omdat Karskens grote thema’s aanhaalt, bijna samenzweringen aan de kaak stelt en een beroep doet op de morele verantwoordelijkheid van het Nederlandse volk en journaille (‘Halve journalistiek bestaat niet’).

Arnold Karskens

Karskens begon met uit te vallen tegen de laksheid van de regering in het vervolgen van oorlogsmisdadigers terwijl tegelijkertijd op de 4 mei herdenkingen mensen de mond vol hebben van ‘nooit meer’.

Verder had hij het over de nutteloosheid van de missie in Uruzgan en de mogelijk oorlogsmisdaden die daar gepleegd worden door onze troepen en de haat die gezaaid wordt1. Ons kabinet doet zijn best om dit soort incidenten in de doofpot te stoppen maar het deksel zal er binnenkort toch wel vanaf vliegen. En dat in de laatste plaats door de Nederlandse journalisten die niet kritisch durfen te zijn2 laat staan zonder bescherming en censuur van Defensie3 naar Afghanistan durven te reizen4.

En met uiteindelijk de conclusie dat de missie in Afghanistan zinloos is. De Russen waren daar al achter. Het is de vraag hoeveel Nederlandse doden er nodig zijn (Afghanen boeien zoals gezegd niet) voordat wij daaracher komen en met de staart tussen de benen afdruipen.

Hij stipte ook nog kort de affaire met Joris Luyendijk (‘Joris is bang’, ‘Joris over de kritiek op Joris’) aan. Ik denk dat ze allebei meer gelijk hebben dan de rest en ik weet nu nog beter waarom ik geen Nederlandse geschreven pers lees.

Lecture Hall

Update: Een kleine discussie nog over waarom embedded journalisten informatie die ze verzamelen niet gewoon toch publiceren. In ieder geval als mensen hulp nodig hebben om verborgen partities op hun laptop te maken, laat het maar weten.

  1. Grotendeels onopzettelijk natuurlijk. [↩]
  2. Vergelijk dit ook met het onvermogen van de Amerikaanse journalistiek om tijdens ruim 7 jaar Bush een keer een kritische vraag te stellen (‘Confusing dissent with disloyalty.’). [↩]
  3. En tijdens DWDD maar bewonderend zeggen hoe goed Defensie de media fallout van die dode soldaten heeft afgehandeld. Dode Afghanen zijn niks waard. [↩]
  4. Letterlijke quote omdat er een gebrek is aan ‘testikels’. [↩]

Een perfectere samenleving

Voor Mark en eigenlijk voor iedereen: de toespraak die Obama vorige week hield over ras. De voorganger van zijn zwarte kerk had een paar politiek-incorrecte uitspraken gedaan die uiteraard uit den treure herhaald werden op de Amerikaanse news networks.

Obama liet zich niet kennen en deed niet aan reactieve damage control. Hij schreef in twee dagen een speech om naar aanleiding van die gewraakte uitspraken het grotere en belangrijkere probleem van ras aan de orde te stellen dat boven Amerika maar vooral boven deze verkiezingscampagne hangt.

Geniale speech en toepasbaar op meer situaties, zoals bijvoorbeeld de verhouding met moslims of de xenofobie-situatie in Nederland.

Obama wordt vaak bekritiseerd op zijn visionaire toespraken omdat hij niet praat over concreet beleid maar over richting. Alsof het een kwestie van smaak zou zijn. Nu lijkt het mij dat het de taak van een leider is om de richting aan te geven, laat de bureaucraten de details maar uitwerken.

Het is denk ik nog erger. Obama praat hier —en eigenlijk de hele tijd— over echte grote problemen die hij ziet en die hij wil oplossen. Hillary heeft het niet over grote thema’s en echte problemen omdat ze te laf is om ze eenmaal benoemd echt aan te pakken. Ze zit teveel in de gevestigde belangen om wat voor verandering dan ook te kunnen bewerkstellen.

Één voorbeeld hiervan is dat Bill Clinton in 1999 de Glass-Steagall wet ophief en daarmee direct verantwoordelijk is voor de huidige hypotheekcrisis in Amerika. Hillary profiteert nog steeds van donaties van die lobbyisten van toen, en gevraagd om commentaar over regulatie van de aandelenmarkten, geeft ze nietszeggende antwoorden.

Ticking Timebomb

Wat voor de meeste mensen al duidelijk was: martelen is niet-productief en de scenario’s waar het handig zou kunnen zijn, komen nooit voor. De rechtstaat van Amerika, die toch wel op wat aardige ideeën gebouwd is door intelligente mensen, wordt te grabbel gegooid door mensen die niet alleen kijken naar maar ook geloven in 24.

Nu zegt een professionele ondervrager van de FBI het ook:

Er is zeker een ticking timebomb, maar het is geen tastbare.

Soft Power

Taplin schrijft de laatste tijd erg zinnige dingen over soft power en het feit dat Amerika niet militair aanwezig hoeft te zijn in het Midden-Oosten om de olietoevoer veilig te stellen.

De kosten van de oorlog omgezet in soft power1 in de regio zouden resulteren in minder doden en meer veiligheid.

En hij voorspelt ook dat Obama gaat winnen. Zinnige woorden.

  1. Investeringen in de lokale economie. [↩]

Integriteit in politiek

Is het mogelijk? Lawrence Lessig denkt van wel, temminste als we stoppen met het belonen van leugens. Dit is één van de punten waar de transparantie ingeleid door het internet effect kan boeken.

Lessig zelf maakt een duidelijk statement waarom je als weldenkend Democraat in Amerika niet op Hillary Clinton zou moeten stemmen. In zijn video (Video 4Barack) trekt hij Hillary’s integriteit in twijfel en vergelijkt hij haar tactieken1 met die van Karl Rove2 in de vorige twee verkiezingen.
Het gaat dus niet om standpunten, want de verschillen daarin zijn klein. Het gaat om integriteit, verandering en actie-bereidheid.


Foto door Sean Bonner

Lessig is nu bezig om te vechten tegen corruptie in politiek voor integriteit en om manieren te verzinnen hoe de peer productie van het internet ingezet kan worden om politiek activisme te bevorderen. Het is daarom niet gek dat hij Obama steunt die zich veel helderder heeft uitgesproken voor verandering en voor vermindering van de invloed van lobbyisten in Washington.

Video 4Barack

  1. De beide Clintons voerden een buitengewoon smerige campagne de afgelopen weken en nog helpt het niet. [↩]
  2. King maker, spin doctor en bijna-crimineel. [↩]

Amerikaanse analyse

Blogtip: Jon Taplin is een goeroe en hij behandelt op zijn blog met authoriteit onderwerpen uit de media-industrie1, politiek en (macro-)economie2.

Hij is een verklaard Obamist net zoals ik en hij snijdt door de mist van het Amerikaanse netwerknieuws heen om diepgaandere analyse te bieden.

Taplin is één van de redenen hoe je zonder krant en televisie toch beter geïnformeerd kunt zijn.

  1. Onder andere over de schrijversstaking, die binnenkort afgelopen zou moeten zijn. [↩]
  2. Zijn analyse van macro-economie is helder en begrijpbaar, iets wat je van het vakgebied in het algemeen niet kunt zeggen. [↩]

Stop amendement op auteursrechten in het Europese Parlement

Via BoingBoing het bericht dat de CULT-commissie van het EP morgen gaat stemmen over het Guy Bono-rapport en dat er een schadelijk amendement aan dat rapport kleeft.

Nederland heeft 2 substitute leden (Cornelis Visser en Emine Bozkurt) in die commissie —die wel stemrecht hebben— en een kort telefoontje leert dat je ze kunt mailen met argumenten dat ze tegen dat amendement moeten stemmen.

Hier mijn voorbeeldbrief (snel uitgetikt):

Beste,

Ik hoorde dat de CULT commissie van het EP morgen gaat stemmen over het Guy Bono-rapport en dat daarop door toedoen van de IFPI een amendement (nummer 82) is ingediend wat erop aanstuurt dat:
– internet service providers spioneren op verkeer van hun gebruikers
– internet service providers zogenaamde ‘gevaarlijke’ sites dienen te blokkeren
Р̩n dat de termijn van auteursrechten verlengd wordt

Ik schrijf u omdat u in deze commissie zit en uw stem invloed kan hebben op de vrijheid van het internet en het gebruik van media in de toekomst. Dit zijn complexe kwesties en mijn standpunt daargelaten, verdienen ze meer aandacht en overweging.

Amendement 82 moet niet worden doorgevoerd omdat instanties als het IFPI een hele nauwe visie hebben op zowel internet, consumenten, media en auteursrechten. In deze visie is enkel hun winstoogmerk gediend en niet het publieke belang van wat in feite publieke goederen zijn. Wetgeving moet alleen worden doorgevoerd in zoverre het de duurzame productie van media baat en het niet andere belangen schaadt.

Dat is hier niet het geval omdat:

1. De duurzame productie van media nu minder dan ooit in gevaar is. Artiesten en consumenten hebben de middelen en de motivatie om nu zelf media te produceren en te distribueren en ervoor betaald te krijgen. Veranderingen in technologie hebben ervoor gezorgd dat de media-industrie minder macht krijgt.
Elke wetgeving die deze veranderingen probeert tegen te houden zal alleen maar tijdelijk effectief zijn (als het al enig effect bewerkstelligt) maar zal wel het publiek en onafhankelijke artiesten belemmeren.

2. Door ISPs politie-taken te geven die ze niet willen en opsporings-bevoegdheden die ze niet zouden moeten hebben, komt het principe van een open internet in gevaar. Dit kan ervoor zorgen dat sites en verkeer semi-willekeurig wordt afgesloten door eisen van ISPs intern en privé-partijen die andere belangen nastreven.
Een open internet met gelijke en betrouwbare toegang voor alle partijen waar opsporing alleen gebeurt wanneer de overheid/rechter vindt dat het dient te gebeuren is online rechtzekerheid. Rechtzekerheid is een essentiele voorwaarde voor online innovatie.

Door amendement 82 zal dus niet alleen weinig effect bereikt worden, maar grote groepen mensen die geen onderdeel uitmaken van een media-conglomeraat zullen geschaad worden. Daarom moet dit amendement niet worden doorgevoerd.

Bedankt voor uw aandacht. Mocht u vragen hebben, dan licht ik een en ander natuurlijk graag in verder detail toe. En ik ben benieuwd naar de uitslag van de stemming en wat u besloten heeft te stemmen.

Met vriendelijke groet,

Dus niet wachten, mailen. De stemming is morgen.
Het mag een stuk korter en simpeler dan ik heb geschreven.

Morgenrood

Menu Disclaimer

Redelijk heftige disclaimer in dit café in Berlijn, waar het lijkt alsof engagement op de mouw gedragen dient te worden. Het café Morgenrot lijkt me de laatste plek waar ze last zouden hebben van het soort excessen wat hierboven beschreven wordt.

Ironischer nog is het feit dat in het café —vol op zondagochtend— geen mensen van niet-West-Europese afkomst aanwezig waren. Racisme voor de vorm uitgebannen, maar nog steeds aanwezig.